Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.

Ἐλέου*] εἰ γὰρ ὁ Ἐλέου βωμὸς οἰκτίρμονας κηρύττει Ἀθηναίους, πῶς ἂν ἀνάσχοισθε, φησί, τοιοῦτον ὠμὸν πρᾶγμα θεάσασθαι; ~ BVφΟSΩ

— ] ὅτι Ἐλέου βωμὸς ἦν παρὰ Ἀθηναίοις, πρὸς ὃν οἱ καταφεύγοντες ἐσῴζοντο. ~ C

ὅτι Ἀλέξανδρος ἐν τῷ Κύδνῳ λουσάμενος οὐ μικρῶς ἠρρώστησεν, ὥς φησιν Ἀρριανός [Anab. II 4, 7]. ~ VφOΩ

Κύδνῳ*] ⸤ποταμὸς⸥ Ταρσοῦ τῆς ⸤Κιλικί⸥ας. ~ ⸤B⸥K

— ] ποταμὸς Ταρσοῦ. ~ Γ

— ] Στράβων ὁ γεωγράφος [XIV 673] ἱστορεῖ περὶ τούτου τοῦ ποταμοῦ Κύδνου, ὅτι διὰ ψυχρότητα τὰ πλατυνευροῦντα τῶν ζῴων ἰᾶται ἐμβαίνοντα τῷ ῥείθρῳ τούτου καὶ ἐγχρονίζοντα. ~ BVφMOΩ

νησιώτῃ μειρακίῳ] τὸν Ὀδυσσέως Τηλέμαχον λέγει. ~ B

μεστὸς κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ

Φαίδρου] ἐν τῷ Φαίδρῳ τ⸤οῦ⸥ Πλάτωνος ταῦτα, ὅπου φησὶ [230 Β]

νὴ τὴν Ἣραν, καλὴ ἡ καταγωγή· ἥ τε γὰρ πλάτανος ἀμφιλαφὴς καὶ ἑξῆς
. ~ Β

καὶ οὐκ ᾐσχύνετο κτλ.] φορτικῶς ἄγαν, ἐμπαθέστατε, διεμνημόνευσας τοῦ ἀνδρός. ~ B

Ἀρσακίδαις* Ἀρσακίδας τοὺς Περσῶν φησι βασιλεῖς ὡς ἀπὸ Ἀρσάκου τοῦ παλαιτάτου τὰς γονὰς ἕλκοντας. ~ VBCφMOS

εἰ ἐπαινέσονται κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

σώφρονι κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

τοίχων γράμματα*] τὰς γραφάς φησιν ἤτοι τὰς ζωγραφίας, ἐφ’ αἷς ἀνθέων καὶ φυτῶν μιμήματα εἴργασται καὶ εἴ τι τοιοῦτο ἄλλο. ~ BVφMΩ

— ] ὅτι γραφὰς καὶ τὰς ζωγραφίας ἐκάλουν. ~ C

ὁμοίους κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

φωτὶ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

Δημόδοκος κτλ.] ⸤μου⸥σικοὶ παλαιοὶ περιφανεῖς. ~ ⸤Β⸥

— ] ὀνόματα μουσικῶν τε καὶ μελῳδῶν. ~ φ

παντελῶς τυφλὸς κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

Γοργόνων* κάλλος] σημείωσαι, ὅτι αἱ Γοργόναι κάλλει καὶ εὐμορφίᾳ ἐξιστῶσαι οἱονεὶ ἀπελίθουν τοὺς ἀνθρώπους. ~ VBCφΩ

ὦτα γὰρ κτλ.] Κανδαύλου λόγος πρὸς Γύγην [Her. I 8]. ~ B

θεραπεία*] τουτέστιν οἱ θεράποντες, οἱ ὑπηρέται, οἱ δοῦλοι. ~ ΟU

ἐκπεπληγμένοι] μεταβατικὸν τὸ ἐκπλήττομαι, οἷον ἐκπλήττομαί σε ἀντὶ τοῦ θαυμάζω σε. ~ U

τῆς ἀντίθυρος: ὡς ἀπὸ τῆς εὐθείας τῆς ἡ ἀντίθυρ. ~ BCφUΩ

ὅτι Ὠρίων εἰς Χίον παραγενόμενος πρὸς Οἰνοπίωνα τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Μερόπην ἐβιάσατο. αὐτὸς δὲ χαλεπήνας ἐτύφλωσεν αὐτὸν καὶ ἀπέλυσεν. ὁ δὲ ἦλθεν εἰς Λῆμνον

πρὸς Ἥφαιστον, ὃς ἐλεήσας αὐτὸν δέδωκε τούτῳ ὁδηγὸν Κηδαλίωνα, ἕνα τῶν θεραπόντων αὐτοῦ· καὶ οὕτως ὑπ’ αὐτοῦ ὁδηγούμενος ἦλθε πρὸς ἀνατολὰς καὶ συνέμιξε τῷ Ἡλίῳ καὶ ὑγιάσθη. ~ Vat. 942

πόλεων κτλ. ] τὸ παρὸν ἀναπόδοτον ὂν ἐσφάλθαι δοκεῖ. ~ φ

νησιώτης] τὸν Ὀδυσσέα φησίν. ~ Δ

Ἄρει* — γῇ] ἢ γὰρ τῷ κατὰ τὰς πολεμικὰς γυμνασίας σχολάζειν τὸ ἀπλεονέκτητον αὐτοῖς περιγίνεται τῶν στοιχείων, ἀφ’ οὗ εὐκρασία, ἧς ἔργον ὑγίεια καὶ πολυζωία· ἢ τῷ πρὸς ἀνατολὰς κεῖσθαι τὴν χώραν τῆς καθ’ ἡμᾶς οἰκουμένης, εἶτα πρώτως ἐπιδημοῦντος ταύτῃ τοῦ ἡλίου καὶ εἰλικρινεῖ τῇ ἀκτῖνι καὶ ἀκραιφνεῖ μηδὲν ἀπὸ τῆς ἑτέρων οἰκήσεως θολῶδες διακονουμένου ἐξ ἀέρος καὶ ἀχλυῶδες αὑτήν τε παρέχεται τῇ θάλψει φυσικῶς οἱονεὶ πεττομένην καὶ εὐκρατοῦσαν καὶ τοῖς ἐνοικοῦσι ταὐτὸ τοῦτο ποριζομένην. ταύτῃ οἱ μὲν τῷ Ἄρει οἱ δὲ τῇ γῇ τὴν αἰτίαν ἀνατιθέασι τῆς μακροβιότητος τῶν Σηρῶν. ~ Δ Vind. 114

κριθίνῳ*] βέλτιστε Λουκιανέ, μακάριοι τῷ παντί, ὡς ἔοικεν, ὄνοι διὰ τὴν κριθοφαγίαν καὶ τῆς εὐαισθησίας καὶ τῆς μακροβιότητος, εἰ μὴ τῷ μυλῶνι καὶ τῇ ἄλλῃ τῶν ἀνθρώ

πων κατετρίβοντο ταλαιπωρίᾳ. τάχα δὲ διὰ τοῦτο ὁ παρὰ συλλαβήν σοι ὁμώνυμος εἰς ὄνον μετέβαλεν, ὅς καὶ πείρᾳ οἰκτίστην ἀποφαίνει καὶ ταλαιπωροτάτην τὴν ὄνων ζωήν. ~ Δ Vind. 114

ἐκτήσατο κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

Σελευκεὺς ἀπὸ Τίγριος] ἔστι γὰρ Σελεύκεια καὶ ἐπὶ Τίγριδι τῷ ποταμῷ. ~ VUΩ

ὑγιεινοῦ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ