Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.
ἑπτά*] ⸤τοὺς ἑπ⸥τὰ λεγομένους σοφούς, ⸤Πιττ⸥ακόν, Βίαντα, Θάλητα, ⸤Περ⸥ίανδρον, Κλεόβουλον, ⸤Χε⸥ίλωνα, Σόλωνα. ~ R ⸤B⸥V
ἐκ Σάμου Πυθαγόραν τὸν Μνησάρχου, ἐξ Ἐφέσου Ἡράκλειτον, ἐξ Ἀβδήρων Δημόκριτον· ἄμφω δὲ φυσικὼ φιλοσόφω ἤστην. ~ BRV
σκυτεύειν ἢ τεκταίνειν — κατεῖδον] σημείωσαι. ὡραῖον ὅλον. ~ Γ
καὶ εὐμήρυτα — ἐκεῖναι] σημείωσαι. ~ V
καὶ πήραν ἐξαρτήσασθαι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ
καὶ ἢν μὲν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ
οἷον τὸ φυλακτικὸν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ
Γναθωνίδην* κτλ.] κολάκων οἱ περιφανέστατοι οὗτοι. ~ VBRC
τῇ πήρᾳ τῇ Κράτητος κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ
Κτήσωνας κτλ.] μιαρὲ ὀνοματοθέτα. ~ B
ἆρα ἂν ἔχοιτε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ
εἰς τὸ Λακωνικόν*] ἀντὶ τοῦ εἰς τύπον Λακωνικόν. ~ BRΚ
παπαῖ, τὰ ἡμέτερα οὗτοι ζητοῦσιν] δεσπόται τῶν ἀνδραπόδων τῶν ἐκ δούλων εἰς Κυνικοὺς παραβυσάντων ἑαυτούς. ~ BR
πῶς* κτλ.] οἱ ἃμα Ἑρμῇ καὶ τῇ Φιλοσοφίᾳ. ~ B
Παφλαγονικὸν κτλ.] ὡς ἔοικε, πανταχοῦ Παφλαγόνες εἰς μωρίαν τὸ εὐδόκιμ⸤ον⸥ ἀποφέρονται. ~ ⸤B⸥R
οὐκ* ἂν φθάνοιτε κτλ.] ἀντὶ τοῦ τάχιστα ἂν πάντας ἐπὶ τὰ ὅμοια παρακαλέσητε. ~ VRφ
μέχρι μὲν κατ’ οὖρον κτλ.] καὶ πρῶτον μὲν ἐπεπόλαζε τὸ κακὸν τοῦτο ἀνθρώποις, οὐ μέντοι γε καὶ ὡς νῦν, ὅτε μηδὲ ἑαυτῷ τις σύμφωνος ᾖ τὰ ἀγαθὰ βουλόμενος, μὴ ὅτι γε κακῶν ἐν ἀδοκήτοις περιστάσεσι συνδιαφέρειν τῷ φίλῳ τὴν ἐπήρειαν ἕλοιτό τις· οὕτως ἀπανθρώπως καὶ θηριωδῶς διαβιώσκειν τῇ νῦν κέκριται γενεᾷ καὶ φιλαύτως ἢ φιλοθέως, καὶ τοῦτο ἐκεῖνο τὸ ὑπὸ τοῦ κυρίου [Matth. 24, 12] διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ἡ τῶν πολλῶν ἐψύγη ἀγάπη. ~ R
ἐκτραχηλίσασα*] τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ παιζόμενον ἐκδείρασα. ~ BRCVφ
οὐκ ἀνῆκεν ἐκ τῶν ὀνύχων*] ὡς ἐπὶ ἄγρας ἱεράκων ἢ ἀετῶν μετῆλθε τὸν λόγον. ~ BRVφ
καί μοι* ἐπ’ ὀφθαλμῶν κτλ.] διατύπωσις αὐξητικὴ τοῦ πάθους. ~ V
ἐν τοσούτῳ*] ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ μεταξύ. ~ Vφ
συνεκπλεύσας — σοφιστῇ] σημείωσαι σύνταξιν θαυμασίαν. ~ R
ἐφεῖται δὲ τὸ μέγιστον κτλ.] σημείωσαι. ~ V
ἔφοδον αὐτῶν — περιηλαύνετο] ὡραῖον ὅλον. ~ Γ