Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.

ἑπτά*] ⸤τοὺς ἑπ⸥τὰ λεγομένους σοφούς, ⸤Πιττ⸥ακόν, Βίαντα, Θάλητα, ⸤Περ⸥ίανδρον, Κλεόβουλον, ⸤Χε⸥ίλωνα, Σόλωνα. ~ R ⸤B⸥V

ἐκ Σάμου Πυθαγόραν τὸν Μνησάρχου, ἐξ Ἐφέσου Ἡράκλειτον, ἐξ Ἀβδήρων Δημόκριτον· ἄμφω δὲ φυσικὼ φιλοσόφω ἤστην. ~ BRV

σκυτεύειν ἢ τεκταίνειν — κατεῖδον] σημείωσαι. ὡραῖον ὅλον. ~ Γ

καὶ εὐμήρυτα — ἐκεῖναι] σημείωσαι. ~ V

καὶ πήραν ἐξαρτήσασθαι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ

καὶ ἢν μὲν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

οἷον τὸ φυλακτικὸν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

Γναθωνίδην* κτλ.] κολάκων οἱ περιφανέστατοι οὗτοι. ~ VBRC

τῇ πήρᾳ τῇ Κράτητος κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ

Κτήσωνας κτλ.] μιαρὲ ὀνοματοθέτα. ~ B

ἆρα ἂν ἔχοιτε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ

εἰς τὸ Λακωνικόν*] ἀντὶ τοῦ εἰς τύπον Λακωνικόν. ~ BRΚ

παπαῖ, τὰ ἡμέτερα οὗτοι ζητοῦσιν] δεσπόται τῶν ἀνδραπόδων τῶν ἐκ δούλων εἰς Κυνικοὺς παραβυσάντων ἑαυτούς. ~ BR

πῶς* κτλ.] οἱ ἃμα Ἑρμῇ καὶ τῇ Φιλοσοφίᾳ. ~ B

Παφλαγονικὸν κτλ.] ὡς ἔοικε, πανταχοῦ Παφλαγόνες εἰς μωρίαν τὸ εὐδόκιμ⸤ον⸥ ἀποφέρονται. ~ ⸤B⸥R

οὐκ* ἂν φθάνοιτε κτλ.] ἀντὶ τοῦ τάχιστα ἂν πάντας ἐπὶ τὰ ὅμοια παρακαλέσητε. ~ VRφ

μέχρι μὲν κατ’ οὖρον κτλ.] καὶ πρῶτον μὲν ἐπεπόλαζε τὸ κακὸν τοῦτο ἀνθρώποις, οὐ μέντοι γε καὶ ὡς νῦν, ὅτε μηδὲ ἑαυτῷ τις σύμφωνος ᾖ τὰ ἀγαθὰ βουλόμενος, μὴ ὅτι γε κακῶν ἐν ἀδοκήτοις περιστάσεσι συνδιαφέρειν τῷ φίλῳ τὴν ἐπήρειαν ἕλοιτό τις· οὕτως ἀπανθρώπως καὶ θηριωδῶς διαβιώσκειν τῇ νῦν κέκριται γενεᾷ καὶ φιλαύτως ἢ φιλοθέως, καὶ τοῦτο ἐκεῖνο τὸ ὑπὸ τοῦ κυρίου [Matth. 24, 12] διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ἡ τῶν πολλῶν ἐψύγη ἀγάπη. ~ R

ἐκτραχηλίσασα*] τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ παιζόμενον ἐκδείρασα. ~ BRCVφ

οὐκ ἀνῆκεν ἐκ τῶν ὀνύχων*] ὡς ἐπὶ ἄγρας ἱεράκων ἢ ἀετῶν μετῆλθε τὸν λόγον. ~ BRVφ

καί μοι* ἐπ’ ὀφθαλμῶν κτλ.] διατύπωσις αὐξητικὴ τοῦ πάθους. ~ V

ἐν τοσούτῳ*] ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ μεταξύ. ~ Vφ

συνεκπλεύσας — σοφιστῇ] σημείωσαι σύνταξιν θαυμασίαν. ~ R

ἐφεῖται δὲ τὸ μέγιστον κτλ.] σημείωσαι. ~ V

ἔφοδον αὐτῶν — περιηλαύνετο] ὡραῖον ὅλον. ~ Γ