Scholia in Lucianum

τούτου* τὸν ἐπώνυμον] Διογένους τοῦ Κυνικοῦ. ~ V

ἐπὶ μισθῷ διδάσκουσι κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV

μέσους αὐτοὺς κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV

πυρριχίζειν] εἶδος ὁρχήσεως ἡ πυρρίχη σύντονον. ~ BVφUΩ

Ἡρακλῆς* — καὶ πίθηκος] παροιμία ἐπὶ τῶν πάντῃ παρηλλαγμένων καὶ ἀσυμβάτων πραγμάτων, καθότι ⸤ἥρως⸥ μὲν Ἡρακλῆς καὶ αὐτόχρημα ἀνδρεῖος, ⸤οἱ⸥ πίθηκοι δὲ οὔτε ἀνδρείαν ἔχοντες καὶ ⸤κατα⸥γέλαστοι καὶ εὐφώρατοι ἀνδρείαν ⸤ὑ⸥ποκρίνεσθαι εἰσαγόμενοι. ~ ⸤B⸥CVφΩ

Ἰλιέων] τὸ Ίλιον πόλις ἐστὶ Φρυγίας, τῆς Ὁμήρου τὸ κεφάλαιον 10 δραματουργίας. ~ BΚ τραγῳδὸν κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV

καὶ αὐτός] ἐκ Διογένους ὁ λόγος. ~ B

Τάλω*] ὁ μὲν Τάλως ἥρως παλαιὸς ἐν τῇ Ἀκροπόλει τεθαμμένος, τὸ δὲ Ἀνάκειον τῶν Διοσκούρων τὸ ἱερόν· Ἄνακες γὰρ οἱ Διόσκουροι λέγονται. ~ VBφΩ

αὐτοπυριτῶν*] αὐτοπυρίτης ἄρτος ὁ λιτὸς καὶ σχεδίως ὠπτημένος ἢ πρὸς ἥλιον ἢ πρὸς τῇ σποδιᾷ, ὃν καὶ ἐγκρυφίαν φασίν. ~ BCVφΩ

τὸ μὲν χρυσίον ὡς φιλάργυροι ἔχοντες ἀνευρίσκονται, τὸ μύρον ὡς τρυφᾶν εἰωθότες, τὸ κάτοπτρον ὡς εὐθετίζοιεν τὸ πρόσωπον ἐπὶ τὸ σεμνότερον καὶ τὴν ὑπήνην, οἱ κύβοι δὲ δεῖγμα σχολῆς ἀκαίρου καὶ ἀκολάστου διαίτης. ~ BVφΩ

ἰσχάδας μοι δὸς ἀνύσασα: περιττὸν τὸ ἀνύσασα, Ἀττικὸν μέντοι· αὐτοὶ γὰρ καὶ παίζεις ἔχων φασὶ καὶ ἑκὼν εἶναι καὶ ἄλλα τούτοις παραπλήσια. ~ CBVΩ

ἐκ τῶν βραγχίων ἀπηρτημένος] σημείωσαι, πῶς ἐχρήσατο τῷ ἀπηρτημένος, ὁμοίως καὶ τῷ μὰ Δί’. ~ B

ἀλλ’* ἢν ἰδού] ἠθικὸν ἐπίφθεγμα τοῦτο καὶ ἀφελές· καὶ ἔστι δεικτικὸν ἠνί τὸ ὁλόκληρον· ἐκτέθλιπται γάρ. ~ BCVΦΩ

ἄγραν*] ⸤πρ⸥οσυπακουστέον τὸ πάρεχε. ⸤ἔστι δὲ καὶ⸥ τοῦτο ἠθικόν, ὥσπερ καὶ τὸ ἀλλ’ ὅ⸤πως⸥ μὴ πλήξῃς· προσυπακούε⸤ται γὰρ⸥ τὸ σκόπει. ~ ⸤Β⸥VΦΩ

φέρ’ ἴδω κτλ.] εὐφυῶς μάλα καὶ τόδε διεκωμῴδησε τῶν βουλομένων μὲν τὴν Χρυσίππου αἵρεσιν μετιέναι τοῦ παντὸς μάλιστα ταῖς διαλεκτικαῖς ἐρεσχηλίαις λαλιστάτου, οὐκ ἐχόντων δὲ ὅτι καὶ εἴποιεν τῶν αὐτοῖς περιεχομένων. ~ B

καυτηρίων δεησόμεθα] κεκαυτηριασμένος κυρίως ὁ μὴ ἔχων ὑγιῆ τὴν συνείδησιν. ~ ΩM