Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.

καπνὸς* ἀτεχνῶς ποιητικὸς κτλ.] ἀντὶ τοῦ οὐδέν, εἰ μὴ μόνον ψόφος ποιητικῶν ὀνομάτων. ~ ΓVMΩΔ

θερμουργός: ὁ παρακεκινημένος καὶ πάντολμος. ~ Γ2CVMΩΔ

πολλὰ* κατὰ τῶν ἀδίκων κτλ.] εἴ ποτε ἄλλοτε, μάλιστα νῦν τούτων χρεία τῶν ἀποδυσπετημάτων. ~ VΩΔ

οἱ σεισμοὶ δὲ κοσκινηδὸν κτλ.] καταλλήλως καὶ ἄγαν προσφυῶς ἑκάστῃ πληγῇ τὴν ἔκβασιν ἐπιφέρει. ~ VΩΔ

ἕν* τι κιβώτιον] ὡς ἐπὶ τοῦ Νῶε ὁ κατακλυσμὸς γέγονε. ~ V

— ] οἶμαι τὸν κατακλυσμὸν καὶ τὴν κιβωτὸν διαπαίζει. ~ M

Λυκωρεῖ*] ὄρος τὸ παρ’ ἡμῖν καλούμενον Ἀραράτ. ~ M

οἱ* δέ] ὁμοία ἡ σύνταξις αὕτη τῇ ἐν τῇ ⸤ἱερᾷ τοῦ εὐαγγελίο⸥υ Ματθαίου [28, 17] συγγραφῇ τ⸤ῇ οἱ⸥ δὲ ἐδίστασαν· ⸤ἀντὶ γὰρ τοῦ⸥ τινές τὸ οἱ δέ κεῖται. ~ ⸤Γ2⸥CVMUΩ

βοηδρομήσαντες: ἀντὶ τοῦ μετὰ βοῆς δραμόντες. ~ ΔV

Φαέθοντες*] τὴν ἐκπύρωσιν διὰ τοῦ Φαέθοντος ὑποδηλοῖ, ὥσπερ διὰ τοῦ Δευκαλίωνος τὸν κατακλυσμόν. δοκῶ ⸤δέ μοι⸥ καὶ τὴν θείαν γραφὴν μὴ ἀνεπισήμαντον τῆς ἐκπυρώσεως διατελεῖν ἀλλὰ διὰ ⸤Σοδόμων⸥ ὑποφαίνειν. ~ ⸤Γ2⸥VMUΩΔ

Ἐπιμενίδην*] ὁ Ἐπιμενίδης Κρὴς ἦν χρησμολόγος, οὗ καὶ τὸ Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται λόγιον. λέγεται δὲ ἑξήκοντα ἔτη ὑπνώσαντα οὕτω μετὰ ταῦτα ἀναστῆναι παραλλάττοντα καὶ κεκινημένον τὴν διάνοιαν καὶ πρὸς χρησμολογίαν τὸ ἐντεῦθεν λοιπὸν ἀπιδεῖν. ~ Γ2CVΜUΩΔ

ἐκ τῆς Οἴτης* ἐναυσάμενος] ἡ Οἴτη ἐστὶ μὲν τῆς Φωκίδος ὄρος ὑψηλόν, οὐ μέντοι καὶ πεφυκὸς φλόγας ἀνιέναι. πῶς οὖν τοῦτο λέγει νῦν; ἔοικέ μοι, διότι ἐκεῖ Ἡρακλῆς τὸ τελευταῖον κατ’ ἰδίαν ἀξίωσιν ὑπὸ Φιλοκτήτου ὡλοκαυτώθη. ~ ΓVMΩΔ

πιναρός*] ἀντὶ τοῦ ῥυπῶν. ~ ΔV

Διάσια*] ἑορτὴ Ἀθήνησιν οὕτω καλουμένη, ἣν εἰώθεσαν μετὰ στυγνότητός τινος ἐπιτελεῖν θύοντες Διὶ τῷ Μειλιχίῳ.

ἔοικε δὲ καὶ τοὔνομα ταύτῃ ἀπὸ τοῦ διασιαίνειν τεθεῖσθαι. ~ ⸤Γ⸥VΩΔ. Addit Δ : διασιαίνειν δέ ἐστι τὸ ἀπο τρέπεσθαι τὰς ἀνίας. ~

οὐ παροπτέος] ἀντὶ τοῦ οὐ δεῖ παρόψεσθαι. ~ M

κατεαγμέναι] συντεθλασμέναι. ~ M

ἐπὶ τὸν σοφιστήν] ἀντὶ τοῦ κατὰ τοῦ σοφιστοῦ. ~ M

ὑπερέσχε] ὑπεράνω αὐτοῦ ἔθηκε. ~ M

Ἀνάκειον*] τὸ τῶν Διοσκούρων ἱερὸν Ἀνάκειον ἐκαλεῖτο· Ἄνακες γὰρ αὐτοὶ παρ’ Ἕλλησιν ἐκαλοῦντο. ~ VΓ2MΩΔ

οἷον ἦν κτλ.] ὡραῖον. ~ Δ

εἶναι] τινά δηλονότι. ~ M

αὐτίκα] ἀντὶ τοῦ συντομώτατα. ~ M

καταστήσεται] γενήσεται. ~ M

ἐπιστρέψας] εἰς ἑαυτὸν ἐπισπασάμενος. ~ M

ἐξεφόρει*] ἀπήντλει, ἐξέφερεν. ~ Δ

δικράνοις*] δίκρανα πτύα τινὰ οὐ συνεχῆ ἀλλὰ διῃρημένα τά, οἷς ἐφάπτονται τοῦ σωροῦ, ἢ κατὰ δύο ἢ κατὰ τρία. τούτοις δὲ καὶ λικμῶσιν ἐν ταῖς ἄλῳς. ~ VΓ2CMΩΔ

λάριοι] λάριον, ἀντὶ τοῦ ἡδεῖς καὶ συμποτικοί. ἐνδέχεται δὲ καὶ λάροι γράφεσθαι, ἵν’ ἦ οἱ ἁρπακτικοί, ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ ὀρνέου. ~ Γ2MΔ

— ] ἀντὶ τοῦ οἱ ἡδεῖς. ~ VΩ

ἀγαπάτωσαν : ἀντὶ τοῦ ἀρκείσθωσαν. ~ Γ2VΩ