Scholia in Lucianum

διάτορον*] ὀξύτονον. ~ ΓV

ἄυπνος*] Αἰήτης ὁ τῶν Κόλχων βασιλεὺς εἶχε δέρμα προβάτου χρυσοῦν καὶ τοῦτο δράκων παρεφύλαττεν ἄυπνος. ~ ΓVΩΔ. cf. φ

— ] εἰς τὸ αὐτό. τὸ χρυσόμαλλόν φησι δέρος, ὃ Φρίξου

νῦν γάρ μοι πράγματα* κτλ.] ἐὰν θελήσω, φησίν, κρατῆσαί σε νῦν, δυσχερανῶ· πηδῶν γὰρ ἐν τῇ σκοτίᾳ δύνῃ διαφυγεῖν. ~ ΓVΩ

φθάνων] ἀντὶ τοῦ προλαμβάνων. ~ Δ

πρὸ ὁδοῦ ἔσῃ: τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ προκόψας ἔσῃ ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ τροφὴν ὠνήσασθαι πεπορικὼς ἑαυτῷ. ~ VΓφΔ. Addunt V et (cf. ann.) Δ: τοῦτο δὲ τὸ πρὸ ὁδοῦ παροιμιῶδές ἐστι λεγόμενον ἐπὶ τῶν ὥσπερ τι προτέλειον ἐκτελουμένων τῶν μετὰ ταῦτα γινομένων, συμβαλλόμενον μέντοι τοῖς μετὰ ταῦτα, εἰ καὶ κατὰ πάρεργον, ὥσπερ καὶ εἰ, οἷς ὁδεύειν πρόκειται, ἐπιτελεσθείη τι τῶν συνενεγκεῖν ἐχόντων τι τῇ ὁδῷ· παρ’ ὃ καὶ πρὸ ὁδοῦ εἴρηται. ὁ δὲ νοῦς πρὸτοῦ

ἀνεγρόμενος*] ἀνεγειρόμενος. ~ Γ

Ζεῦ τεράστιε*] εἰώθεσαν οἱ ἀρχαῖοι ἀπὸ τῶν πραγμάτων τὸν Δία καλεῖν, οἷον δεχόμενοι ξένον ἐκάλουν Δία ξένιον. οὕτω καὶ ἐνταῦθα καλεῖ τὸν Δία τεράστιον τὸν ἀποδιώκοντα τὰ τέρατα. τέρας δὲ λέγει τὸ ἀνθρωπίνῃ φωνῇ τὸν ἀλεκτρυόνα χρήσασθαι. ~ ΓVΔ

ἀλεξίκακε: ὁ ἀποδιώκων τὰ κακά. ~ ΓCΔ. Addunt ΓΔ : ἀλεξίκακος δὲ ὁ Ἡρακλῆς ὡς πολλὰ τῶν ἐν τῷ κόσμῳ κακῶν ἰασάμενος. ~

ἀποτρόπαιον] ὃ ἀποτρέπεταί τις. ~ ΓVΔ

Ἀργοῦς τρόπις*] τὰ κατὰ τοῦ πλοίου. Ἀργὼ δὲ ἐστι τὸ πλοῖον, ἐν ᾧ Ἰάσων ἔπλευσεν· τούτου δέ, ὡς λέγουσιν, ἡ τρόπις ἐλάλει. ~ ΓVΔ, cf. φ

φηγὸς* ἐν Δωδώνῃ] μαντεῖον λέγουσι τοῦ Διὸς ἐν Δωδώνῃ, ὅπου φηγὸς ἤτοι δρῦς, εἰς ἣν ἐμαντεύοντο. ~ ΓVΔ

ἑρπούσας*] παρ’ Ὁμήρῳ [μ 395] ταῦτα ἐπὶ τῶν Ἡλίου βοῶν ἐν Ὀδυσσείᾳ, οὓς οἱ ἑταῖροι τοῦ Ὀδυσσέως σφάξαντες ἐθοινῶντο. ~ Δ

οὐ χαλεπῶς*] οὐ δυσχερῶς. ~ ΓV

ἐχεμυθήσειν*] σιωπήσειν, φυλάξαι τὸ μυστήριον. ~ ΓVΔ

ὡς Ἀλεκτρυών τις κτλ.] κατὰ κοινοῦ τὸ ὥς, ἵν’ ᾖ οὕτως καὶ ὡς ξυμπίνοι καὶ ὡς ξυγκωμάζοι καὶ ὡς κοινωνοίη τῶν ἐρωτικῶν. ~ ΔVΟ

ἀπίοι παρὰ τὴν Ἀφροδίτην κτλ.] λέγεται, ὅτι ἡ Ἀφρο

λαθόντα*] ἀγνοηθέντα. ~ ΓV

οὐδὲν* ὄφελος] τὸ ἑξῆς· καίτοι οὐδὲν ὄφελος· τί γὰρ μετὰ τὸ γενέσθαι τὴν προδοσίαν, εἰ βοᾶτε, ὄφελος; ~ ΔV

4 ἐκτράπεζον*] ἔξω τῆς τραπέζης. ~ ΓVΔ

Εὔφορβος*] οὗτος εἷς ἦν τῶν Τρώων, ὅστις καὶ πρῶτος δόρατι τὸν Πάτροκλον ἔπληξεν. ~ ΓVΟΩΔ

Μνησάρχου* παῖ] Μνήσαρχος πατὴρ ἦν Πυθαγόρου. καλῶς οὖν παίζων Μνησάρχου παῖδα τὸν Ἀλεκτρυόνα ἐκάλεσεν. ~ ΓVφΟΩΔ

ἀντὶ δὲ Σαμίου* Ταναγραῖος] Σάμος νῆσος ἦν, ὅθεν ὁ Πυθαγόρας, Τάναγρα δὲ πόλις Βοιωτίας, ὅθεν ὁ Μίκυλλος. ~ ΓVφΟΩΔ

Ταναγραῖος*] γράφεται Ταναγρικός. ἐν Τανάγρᾳ τὰ τῆς ὑποθέσεως. ἡ δὲ Τάναγρα πόλις Βοιωτική. ~ Δ

οὐδὲν μελλήσας] οὐκ ἀναμείνας. ~ ΓV

Πυθαγόρειόν ἐστι τοῦτο τὸ δόγμα ἴσον τὸ φαγεῖν κυάμους τῷ φαγεῖν τὴν κεφαλὴν τοῦ πατρός. ~ ΓVΔ

5 οὐκ ἀπόρρητος*] οὐκ ἀπηγορευμένη. ~ ΔΓV

οὐκ οἶδα, ὁπότερον ἂν ἑλοίμην] καλῶς γε σὺ ποιῶν· ἄμφω γὰρ τερατώδη καὶ εἰς φάσμα ψιλὸν ἀποτελοῦντα. ~ Δ

ἀναπεμπάζῃ*] τὰ προθεωρηθέντα ἀναμιμνῄσκῃ. ~ ΓVΦΔ

6 δεινόν*] μέγαν, θαυμαστόν. ~ ΓV

ὑπὲρ τὰ ἐσκαμμένα* ἤδη πηδᾷ] Φάυλλός τις ἐγένετο, ὅστις ἐπήδα πολλά. τῶν οὖν πρὸ αὐτοῦ σκαπτόντων πεν τήκοντα πόδας καὶ τούτους πηδώντων ὁ Φάυλλος ὑπὲρ τοὺς ν′ πάνυ ἐπήδησεν. ἐκράτησεν οὖν ἡ παροιμία ἐπὶ

μελιχρός*] ἡδύς. ~ ΓV

ἀποψήσῃ*] ἀπομάξῃ. ~ ΓVΟ

ἐλεφαντίνων*] λέγει Ὅμηρος [τ 562] διὰ μὲν τῶν ἐλεφαντίνων πυλῶν τοὺς ψευδεῖς ὀνείρους ἔρχεσθαι, διὰ δὲ τῶν κερατίνων τοὺς ἀληθεῖς. ~ VΓΦ

τυφλός*] ἱστοροῦσιν Ὅμηρον οἱ μὲν καὶ ἀπὸ γενεᾶς τυφλὸν καὶ τὸ σύμπτωμα ὄνομα τούτῳ γενέσθαι ὁμήρους καλούντων Δωριέων τοὺς τυφλούς. Ἡρόδοτος [c. 3 et 13, Biogr., ed. Westermann, p. 2 et 6] μέντοι τὸν Ὁμήρου γράφων βίον οὐκ ἀπὸ γενέσεως τυφλὸν αὐτὸν ἱστορεῖ, ἀλλὰ πολλὴν ἀλώμενον γῆν ἱστορίας χάριν γενέσθαι κατὰ τὴν Ἀττικὴν κἀκεῖ νοσήσαντα χαλεπῶς ὑπὸ τῆς νόσου τὴν ὄψιν ἀποβαλεῖν. ~ VCΦΟΩΔ. Addit C: οἱ δὲ Βαβυλώνιον λέγουσιν αὐτὸν καὶ ὁμηρεύσαντα ἤγουν πρεσβεύσαντα πρὸς Ἀθηναίους οὕτω κληθῆναι. ~

Μίδα*] λέγεται, ὅτι Μίδας πάνυ ὢν φιλόχρυσος ηὔξατο πᾶν πρᾶγμα, οὗ ἂν ἅψηται, χρυσοῦν γίνεσθαι. φασὶ δέ, ὅτι καὶ ἀπὸ τούτου ἀπέθανεν· καὶ αὐτὴ γὰρ ἡ τροφή, ἧς ἥπτετο, χρυσῆ ἐγίγνετο. ~ ΓVΦΟΩ

πολύ: χυδαῖον γὰρ τὸ πολύ. ~ VΔ

ἄριστον* μὲν ὕδωρ κτλ.] ἡ σύνταξις οὕτως· ἄριστον μὲν τὸ ὕδωρ, ὁ δὲ χρυσὸς καθάπερ τὸ πῦρ ἐν νυκτὶ διαπρέπει κατὰ τὴν ἐξοχὴν τοῦ πλούτου. ~ ΓVΦΟΩΔ

Εὐκράτης] οὗτος ὁ Εὐκράτης παρ’ Ἀθηναίοις ἦν πλούσιος. ~ ΓVφΔ

ὑποβεβρεγμένος] ἀντὶ τοῦ μεθύων. ~ VΦΔ

σὺν τριβακῷ] ἐν πενιχρῷ. ~ V

ἠπίαλον* ] ῥῖγος πρὸ πυρετοῦ. ~ ΓVΦΩΔ. Addit Δ: ἢ ῥῖγος συνημμένον πυρετῷ. ~

ἔφεδρος*] ἡνίκα δύο παλαίουσιν ἀθληταί, κάθηταί τις ἔξωθεν ἄλλος ὀφείλων τῷ νικῶντι παλῆσαι, καὶ ὁ τοιοῦτος καλεῖται ἔφεδρος ἀντὶ τοῦ ἡττωμένου εἰσερχόμενος. ~ ΓVΦΩΔ Addit Δ: μεταφορικὴ οὖν ἐνταῦθα ἡ λέξις. ~

στοιχεῖον ἐνταῦθα λέγει τὴν τοῦ ἡλίου σκιάν· εἰώθεσαν γὰρ ὁρίζειν, ἡνίκα τυχὸν ἡ σκιὰ γένηται πεντάπους, συνελθεῖν. ~ ΓCVΦΩΔ

ὁποσάπουν τὸ στοιχεῖον: οὕτως εἰώθεσαν οἱ παλαιοὶ καλεῖν τὸν ἥλιον ἢ τὴν σκιὰν τὴν ἀπὸ τοῦ ἡλίου. ~ ΔCVΦ. Addunt VΦΔ: τοιοῦτο δὲ τὸ λεγόμενον, ὅπως βραδὺς κατὰ τὴν κίνησιν ὁ ἥλιος· οἱ γὰρ ἐπισπεύδοντές τινι καὶ τὸ βραχύτατον τῆς ὥρας μακρὸν καὶ ἀπέραντον ἡγοῦνται. ~

κουριῶν*] καρῆναι δεόμενος. ~ ΓVΩΔ

ἐπερειδομένῳ] ἐπανακλινομένῳ. ~ ΓV

μάτην λύκος χανών] παροιμία ἐπὶ τῶν ἐλπιζόντων τι καὶ παρ’ ἐλπίδας πραττόντων. ~ ΓVΦΔ

πότος παροξυτόνως μὲν σημαίνει τὸ συμπόσιον, ὀξυτόνως δὲ αὐτὸ τὸ πόμα καὶ τὸ πίνειν δηλοῖ. ~ Δ

φιλοτησίας*] φιλοτησίαν προπίνειν ἐστίν, ἡνίκα τις ἐν ἀρίστῳ ἀπὸ τῆς δοθείσης αὐτῷ φιάλης πιὼν μέρος τὸ λοιπὸν παράσχῃ φίλῳ καὶ τὴν φιάλην χαρισάμενος. ~ ΓVφΩΔ

τῆς Ἀργολικῆς ἐκείνης μείρακος] τῆς Δανάης τοῦ Ἀκρισίου. ~ VΩ

Ἀκρισίου*] ὁ Ἀκρίσιος βασιλεὺς ὢν τοῦ Ἄργους ἔλαβε χρησμόν, ὅτι ὁ γενόμενος ἀπὸ τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ Δανάης φονεύσει αὐτόν, καὶ διὰ τοῦτο φοβηθεὶς ἀπέκλεισεν αὐτὴν

ἔτνος*] πισσάριον. ~ ΔΓV

τοῖς Κρονίοις*] ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ Κρόνου. ~ VΓφΟΩΔ

τόμους*] τμήματα. ~ ΓVφΟΩ

ἀλλᾶντος*] λοκανίκου. ~ ΓVφΔ

ἁλουργῆ] πορφυρᾶ. ~ ΓVφΟΩ

ὑσγινοβαφῆ*] ὕσγινόν ἐστιν ἄνθος ἐοικὸς ὑακίνθῳ βαθύτερον. ~ ΓCVφΩΔ. Addunt CVφΩΔ: ἴσως δὲ τὰ ἀπὸ χοιρείων αἱμάτων βαπτόμενα. ~

τοῖς πολλοῖς*] πολλοὺς πλειστάκις καλοῦσι τοὺς μὴ φρονίμους ἀλλὰ ἀνοήτους. ~ Δ

ἄοικος ἑστώς*] πρὸ τούτου, φησίν, εἰς τὸ σῶμα τοῦ Πυθαγόρου ἐπλανώμην οἶκον ζητῶν, ὅ ἐστι σῶμα, ἕως ὅτε Μνήσαρχος ὁ πατὴρ ὁ ἐμὸς ἔκτισέ μοι οἶκον, τουτέστιν ἔσπειρέ με. ~ ΓVΩΔ

ὧ τάν*] ὦ ἑταῖρε. ~ ΓVΩ

— ] σημαίνει τὸ ἑταῖρε καὶ γίνεται παρὰ τὸ ἔτης, ὅ σημαίνει τὸν συγγενῆ, κασίγνητοί τε ἔται τε [Hom. Π456]. ἐξ αὐτοῦ γίνεται ἐτητάν, ὡς μέγιστος μεγιστάν, καὶ ἐν συγκοπῇ ἐτάν καὶ κλητικῶς ὦ ἐτάν καὶ ἀποβολῇ τοῦ ε̄ 〈ὦ〉 τάν. ~ Δ

ἐν Βάκτροις*] χώρα Περσική. ~ ΓV

Αἴαντα κτλ. ] ὅρα, οἷά φησιν, εἰ καὶ ὡς περισύρων τὰ τοῦ Ὁμήρου καὶ ἐν σχήματι παιδιᾶς, ἀλλ’ ὅμως ἐναντία τοῖς ἐκείνῳ συγγραφεῖσι καὶ παραδοθεῖσιν ἡμῖν καὶ μάλιστα περὶ τῆς Τροίας, ὅτι πρῴην ὑφ’ Ἡρακλέους κατεσχέθη ἡ Τροία. ~ φ

πόθεν* γὰρ πολέμιος ὤν] ὁ γὰρ Εὔφορβος τῶν Τρώων, ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς τῶν Ἑλλήνων. ~ ΔΓ VΩ

σοφιστής*] καθόλου σοφιστὰς ἐκάλουν τοὺς ἀπατῶντας διὰ τῶν λόγων. ~ ΓφΩΔ

οὐδὲν ὑγιὲς κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV

καταγελᾷς μου καὶ σὺ ἐν τῷ μέρει κτλ.] κἂν εἰς μέρος, φησί, καταγελάσω σου, ὅσον κατεγέλασα Κροτωνιατῶν καὶ τῶν ἄλλων. ~ ΓVΦΩΔ

ὁ Τειρεσίας, ὡς λέγουσιν, εἶδε τὴν Ἀθηνᾶν λουομένην, κἀκείνη ὀργισθεῖσα μετέβαλεν αὐτὸν εἰς γυναῖκα. ~ ΓCVΔ

ὁ Καινεὺς πρότερον, ὥς φασιν, γυνὴ ἦν. ἠράσθη ταύτης ὁ Ποσειδῶν, ἡ δὲ οὐκ ἄλλως ἔφη συγγίνεσθαι αὐτῷ, εἰ μὴ ὀμόσῃ αὐτῇ πρότερον ποιήσειν, ὃ βούλεται. ὀμόσαντος δὲ τοῦ Ποσειδῶνος εἶπεν ὅτι ἄνδρα με ποίησον. ὁ δὲ διὰ τὸν ὅρκον ποιήσας οὐκ ἠδυνήθη συγγενέσθαι. ~ ΓCVΦΩΔ

— ] λέγεται τὸν Καινέα ἐκ γυναικὸς εἰς ἄνδρα μεταβαλλόμενον καὶ γενναιότατον γενέσθαι, ὑπὸ Κενταύρων γε μὴν ὀλέσθαι ἐλάταις ἀλοώμενον. ~ VφΩΔ . Addit Δ: ὥς φησιν Ἀπολλώνιος ἐν Ἀργοναυτικοῖς [1, 59]. ~

Τειρεσίᾳ*] ἠμφισβήτησαν ἀλλήλοις ὁ Ζἐὺς καὶ ἡ Ἥρα, τίς τῆς λαγνείας μᾶλλον ὀρέγεται, ἀνὴρ ἢ γυνή, καὶ ἔλαβον δικαστὴν τὸν Τειρεσίαν ὡς ἔμπειρον ὄντα τῶν δύο. ὁ δὲ ἔφη, ὡς ἐνναπλάσιον ἡ γυνὴ τοῦ ἀνδρὸς ὀρέγεται· καὶ ὀργισθεῖσα ἡ Ἥρα ἐτύφλωσεν αὐτόν. ~ ΓCVΦΩΔ. Addit Δ: ὁ δὲ Ζεὺς παρεμυθήσατο τῇ μαντικῇ. ~

συνενεγκοῦσαν*] ἐπὶ συμφέροντι γενομένην. ~ ΓVφΟΩ

Διοσκόρω*] καὶ τοῦτο θαυμαστικῶς ἀναφωνεῖ. τοὺς Διοσκόρους δὲ παραλαμβάνει ὡς σωτῆρας δῆθεν, ὡς ἂν μὴ τῇ μεταβολῇ τῶν βίων ναυάγιον ὑποσταῖεν ὡς οἱ ἀπὸ γῆς πρὸς τὴν θάλασσαν μεταποιούμενοι. ~ VΦΩΔ

ποτνιωμένου] ὀδυρομένου. ~ ΓV

οἰσυίνην*] οἰσυίνη ἡ ἐκ λύγων ἀρχαιοτρόπως πεπλεγμένη, ὁποῖα ἔσθ’ ὅτε καὶ ἐξ Αἰγύπτου κομίζεται κοιτίδια τοιαύτης ἐργασίας. ~ Δ

— ] τὴν ἀπὸ τῆς οἰσύας. οἰσύα δέ ἐστιν ἀκανθώδης βοτάνη, ἀφ’ ἧς πλέκουσι τὰ σχοινία. ~ ΓVΦΩΔ