Scholia in Lucianum

τὸ δὲ ἱερὸν κτλ.] τὸ ἀναγκαῖον καὶ χρειῶδες ἀντέταξε τῷ δικαίῳ καὶ τὸ συμφορώτερον τῷ ἀσυμφόρῳ. ~ ΔNΩ2

τῶν σοφῶν κτλ.] οὕτω καὶ Φωκυλίδης [v. 88 Bergk. P. L. ed. ΙV] φησὶ

τὴν ⸢σο⸣φίην σοφὸς ⸢ε⸣ὐθύνει, ⸢τέ⸣χνας δ’ ὁμότεχνος.

Πύρρον] τὸν Ἠπειρώτην λέγει. ~ B

περίνοια*] τέχνη μηχανική. ~ VΜ

εἰσιόντα δὲ τοῦτον κτλ.] σημείωσαι. ~ V

ἀγροίκους* νεανίσκους] εἶδος Σατύρων. ~ BNΩ2Δ

κόρδακα*] κόρδαξ εἶδος ἀπρεποῦς καὶ αἰσχρᾶς ὀρχήσεως παραπλησίας τῇ πυρρίχῃ. ~ BNΟΩ2Δ

— ] σίκιννις σατυρικὴ ὄρχησις, ἐμμέλεια δὲ τραγική, κόρδαξ δὲ κωμική. ~ Δ

κεράστας] τριχωτάς· κέρας γὰρ ἡ θρίξ. ~ Δ

καὶ* τὸν μὲν στρατηλάτην κτλ.] εἶδος Διονύσου. ~ ΔB

βραχὺν πρεσβύτην κτλ.] εἶδος Ἰ⸤καρίου⸥. ~ ⸤B ⸥VφNOΩ

— ] εἶδος Σειληνοῦ. ~ Δ — ] Σειλινοὶ λέγονται τῶν Σατύρων οἱ γέροντες παρὰ τὸ σείεσθαι λίαν περὶ τὸν ληνόν· ἰῶτα γὰρ ὀφείλει εἶναι τὸ λι, σειλινὸς ὁ γέρων. ~ Δ ἕτερον* κτλ.] εἶδος Πανός. ~ VBφNΟΩ

Σειληνός] ⸢⸤ἄ⸥⸣νω τοὺς ὑποστρατή⸢γο⸣υς, ⸤ὅ⸥σον ἀπὸ τοῦ εἴδους ⸢εἰκ⸣άσαι, τὸν ⸤Ἰκ⸥άριον ἔ⸢δει⸣ξε καὶ τὸν Πᾶνα, ⸤ἐ⸥ν⸢τ⸣αῦθα ονομαστὶ ⸢τὸ⸣ν Σει⸤λ⸥ηνὸν παριστᾷ. καινὸν τοῦτο, ⸤ε⸥ἰ μή που ταὐτὸν οἴεται τὸν Σει⸤λ⸥ηνὸν τῷ Ἰκαρίῳ. ~ ⸤B⸥⸢V⸣φΝΟΩΔ

κορυβαντιᾶν*] μαίνεσθαι. ~ VΟUΩ

τὸ κορυβαντιᾶν σημαίνει τὸ μαίνεσθαι, τὸ θεοφορεῖσθαι, τὸ ἐκφρεῖσθαι ἤτοι τὸ χορτάζεσθαι. ~ Δ

ποιούντων] ἀντὶ τοῦ ποιείτωσαν, Ἀττικῶς. ~ B

ταῦτά* γε] ἀντὶ τοῦ κατὰ ταῦτα. ~ VMΟUΩ

οἱ ποιηταί] Ὅμηρος καὶ Εὐριπίδης. ~ φ

1. ὦ τέκνον, οὐχ ἅπαντα τῷ γήρᾳ κακά,
2. Ἐτεόκλεες, πρόσεστιν, ἀλλ’ ἡμπειρία
3. ἔχει τι λέξαι τῶν νέων σοφώτερον.

ὦ* Τήιε ποιητά] τὸν Ἀνακρέοντα λέγει τὸν λυρικόν. ~ VBφMΟΩΔ

Ἱπποκλείδης*] ⸤παροιμία οὐ φ⸥ροντὶς ⸤Ἱπποκλεί⸥δῃ ἐπὶ τῶν ⸤μὴ πάνυ⸥ σπουδαίων ⸤ἡμῖν λ⸥εγομένη ἀλλὰ κατὰ ⸤τὸ εὐ⸥καταφρόνητον μετα⸤χει⸥ριζομένων. ~ V⸤B⸥φΜΝΩΔ

ἐπιγουνίδα] ἐπιγουνὶς ἡ δι’ εὐεξίαν ἐπιτραφεῖσα σὰρξ τῷ γόνατι. ~ Δ

μαρτύρομαι*] ἀντὶ τοῦ βεβαιῶ. ~ V

ἄμυθον] οὐ πολύμυθον καὶ πολύλογον. ~ U

κωνώπων* καὶ ἐμπίδων] σημείωσαι, ὅτι ἕτερον κώνωψ ἐμπίδος. καίτοι Ἀριστοφάνης ὁ κωμικὸς ταὐτόν φησι κώνωπας καὶ ἐμπίδας Νεφέλαις [157], οἷον

1. πότερον τὴν γνώμην ἔχει τὰς ἐμπίδας
2. κατὰ τὸ στόμα ᾄδειν ἢ κατὰ τοὐροπύγιον

ἀποθανοῦσα* κτλ.] ὅρα, θαυμαστόν. ~ V

— ] ὥσπερ ἡ παρὰ σοῦ ἐγκωμίοις περιστρεφομένη μυῖα οὐκ ἀφίσταται ἀλλ’ ἐφίεται τοῦ δήγματος λιπαρῶς, οὕτω δὴ

ἐπαληθεύει* κτλ.] τί παρεξηγούμενος πρὸς τὸ σοὶ βουλητόν, ἀλιτήριε, τὴν διάνοιαν τοῦ ἀνδρὸς ταῖς σαῖς ἀθεμίτοις δόξαις συνυπάγεις τὸν ἄνθρωπον; ἀλλ’ εὖ ἴσθι, ὡς οὐδεὶς στοιχήσει ταύτῃ τῇ θέσει σου, καὶ εἰ μάλα φρενήρης τις ιἦ καὶ ἠλίθιος. ~ Δ

καρποῦται*] ἤγουν ἐσθίει, κερδαίνει. ἐκκαρπίζω τὸ καρποὺς συνάγω. τὸ δὲ καρποῦμαι ἐπὶ πολλῶν λέγεται, οἷον καρποῦμαι δόξαν ἢ πλοῦτον ἢ ἄλλο τι. ~ M

ἐρεσχελοῦσα] γίνεται ἀπὸ τοῦ ἐρᾶν καὶ τοῦ λέσχης. ἐρεσχελία δὲ ἡ φλυαρία, παρὰ τὸ ἔριν ἐν τοῖς χείλεσιν ἔχειν. ~ Δ

φθονεῖν] φθονῶ σοι τοῦδε ἤγουν ἕνεκα τοῦδε. ~ M

Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης παῖδα] τὸν αἰσχρὸν Ἑρμαφρόδιτον, ~ BNΔ