Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum

Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.

ἐπηλυγάζουσα*] ἀντὶ τοῦ ἐπισκιάζουσα καὶ ἐπικρύπτουσα καὶ ἐπισκοτίζουσα· ἠλύγη γὰρ ἡ νύξ. ~ Δ

ὅτι ἀνάστατοι λέγονται μὲν καὶ οἱ τεταραγμένοι, λέγονται δὲ καὶ οἱ μέτοικοι. ~ Vat. 942

συνωμοσίας] ἡ μετὰ ὅρκου φιλία. ~ Δ

κεκοινωνηκὼς τῶν ὅλων*] δηλονότι πραγμάτων, τῆς ἐπαναστάσεως τῷ Θεοδότᾳ. ~ ΓVφΜΟΩΔ

κάρτα] σημείωσαι, πῶς τὸ κάρτα κεῖται. ~ φM0ΩΔ. Addit Δ: λίαν, μεγάλως. ~

πάνυ] κάρτα. ~ V

ἕαδεν: ἤρεσκεν. ~ ΔVφMΟΩ

τὸν ἀχάριστον κεκραγὼς κτλ.] σημείωσαι σύνταξιν. ~ Δ

ἐν δεξιᾷ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2 V

τὰ* ὦτα — τοῖς τοῦ Μίδου προσεοικότα] περιεργότερον γὰρ τοῦ Μίδου τῇ ἀρχῇ κεχρημένου καὶ ὑπὲρ τοῦ πάντα μανθάνειν πευθῆνας ἔχοντος κατὰ πάσης τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ ἐμυθολόγησάν τινες τῶν ἀρχομένων, ὡς ὄνου ἔχοι ὁ Μίδας ὦτα. ἢ ὅτι μακρὰ ὧτα ἔχει, διὸ καὶ τὰ μήκιστα γινόμενα ἀκούει. ἢ ὅτι καὶ ὁ ὄνος τὸ ζῷον οὕτως εὐήκοον ὡς καὶ τῶν λανθανόντων ψόφων αἰσθάνεσθαι. ~ V⸢2φΔ

περιηγητής*] ἀντὶ τοῦ ἑρμηνεύς. ~ ⸢2VMΟΩ

φέρε δὴ καὶ ἡμεῖς κτλ.] ὡραῖον. ~ V

ἀμερεῖς*] ἀντὶ τοῦ μηδὲ ὲν μέρος κατειληφυίας. ~ ΓVφMΟSΩΔ

μήτε δίκην κτλ.] Φωκυλίδου [v. 87 Bergk. P. L. ed. IV]. ~ ΓMΟSΩΔ

ἄμφω* μῦθον] Ἀττικὸς σολοικισμός. ~ MVΟΩΔ

ὀργῇ*] αὐτό που τὸ ὂν φάσκεις, Λουκιανέ. ~ VΟΩΔ

ἴδοι — διαβολῶν ὑποθέσεις] ὡραῖον ὅλον. ~ Δ

διαβολῶν ὑποθέσεις κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ Γ2VΜΟ

ἔνθα* ὁ μὲν κτλ.] οἷον τοῦτο εἶπας ἀληθέστατον. ~ VΟΩΔ. Addit Δ: ἄνθρωπε. ~

ὕσπληγος*] ὅτι ὕσπληξ οὐχ ὁ τόπος μόνον λέγεται ἀλλὰ καὶ ὁ σιδηροῦς ὀχεύς, ὃν νῦν λάμναν φασίν. ~ VΓ2CφMΟSΩΔ. Addit Δ: ἐνταῦθα μὲν τὴν ἀφετηρίαν, σημαίνει δὲ καὶ φραγέλλιον καὶ βούκεντρον καὶ μύωπα. ~

ἐλπίδα ἐπὶ κτλ.] σημείωσαι σύνταξιν. ~ Δ

Στρατονίκη*] τὴν Σελεύκου Στρατονίκην λέγει, ἧς ὁ υἱὸς Σελεύκου Ἀντίοχος ἐρασθεὶς πείθει τὸν πατέρα ταύτης παραχωρῆσαι τῷ υἱῷ . πείθει δὲ νόσῳ ἁλοὺς καὶ πρὸς αὐτῷ γεγονὼς τῷ θανεῖν διὰ τὸν πρὸς τὴν Στρατονίκην ἔρωτα· ἐν ἀμηχανίᾳ γὰρ τοῦ πατρὸς γεγονότος Σελεύκου διὰ τὸν υἱὸν Ἀντίοχον, εἶτα σοφίᾳ τοῦ ἰατροῦ γνωσθέντος τοῦ παραιτίου τῆς νόσου τοῦ ἔρωτος, ὑπεξέστη ταύτης ὁ πατὴρ τῷ υἱῷ. ~ VΓ2φΔ

Φιλόξενος κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ VΜ

φιλόθεον κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ

ἀληθεῖ*] οὕτω γραπτέον δίφθογγον. ~ Ο

ὅτι ὕδωρ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ

ταραντινίδιον] θέριστρον λεπτὸν καὶ διαφανὲς ἱμάτιον οὐ πάντως πορφυροῦν. ~ Δ

μεγαλουργίᾳ*] ⸤εἰρωνεί⸥α. ~ ⸤Γ⸥Δ

εὐθὺς κτλ.] τοῦτο καὶ ἐφ’ ἡμῶν γέγονε καὶ τὴν βασιλέως Θεοφανὼ ἐξεμάνη πᾶς γυναικείᾳ μανίᾳ ἁγιοποιῶν. ~ Δ

ὑπολαμβάνοντες*] ἀντὶ τοῦ π⸤ροσ⸥λαμβά⸤νοντ⸥ες. ~ V ⸤Γ⸥ MΟS UΩΔ. Addit Γ: ἢ ἐκδεχόμενοι. ~

τὴν Ἀλεξάνδρου — προσεξέκαιον: ὡς ὁ μάγιστρος Σλοκάκας Λέοντα τὸν βασιλέα ἐξεβάκχευε περὶ Θεοφάνους πολλὰ καὶ τερατώδη διεξιὼν ἐνύπνια ἅτε καὶ ἄκη, ἵνα μόνον εὐδοκιμοίη, ψευδόμενος. ~ Δ

τότε καὶ Ἀγαθοκλῆς κτλ.] σημείωσαι. ΓVΜ

ἡ γοῦν κολακεία κτλ. ] ὡραῖον. ~ Γ

— ] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ VΜ

ἀναπετῶσαι κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ ΓV

ἁψίκορον] παρὰ τὸ ἄψ, ὅ σημαίνει τὸ εὐθέως, καὶ τὸ κόρος, τὸ εὐθέως κόρον λαμβάνον καὶ ταχέως πληρούμενον. ~ Δ

οὐ* γὰρ οἶδα ὅπως] καινοπρεπὲς τὸ σχῆμα. ~ ΔΓVMΩ. Addit Δ: οὐκ οἶδα γὰρ ὅπως τὸ κοινὸν καὶ καθωμιλημένον. ~

ὁ μὲν οὐκ κτλ.] πέπονθα τοῦτο ἐγώ, ὦ θεία δίκη καὶ πάντα εἰ καὶ μὴ πρὸς βραχὺ νικῶσα ἀλήθεια. ~ ΟΔ

τέλος] διὰ πείρατος κατὰ τὸν Κυρηναῖον. ~ Ο

πολλάκις* κτλ.] οἷον ἡδὺ πνεῖς, Λουκιανέ, κατὰ τῆς καρδίας ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου παρὰ πᾶσαν ὑπόνοιαν νῦν ἀληθεύων. ~ VΓΟΩΔ

παρ’ αὐτοῖς κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ ΓV

διαβολῶν*] εἰς τὸν Ἰωσὴφ αἰνίττεσθαί μοι δοκεῖ ~ VΟΩΔ

ὁ νεανίας] Βελλεροφόντης. ~ Δ

Θεμιστοκλέα*] ἐχθρὸς ἦν ἀεὶ Θεμιστοκλέους Ἀριστείδης. διὸ καὶ σὺν αὐτῷ πρεσβευτὴς πεμφθεὶς Ἀριστείδης βούλει, φησίν, ἐπὶ τῶν ὁρίων, Θεμιστόκλεις, τὴν ἔχθραν

ἀπολείπωμεν· ἂν γὰρ δοκῇ, πάλιν αὐτὴν ἐπανιόντες ἀναληψόμεθα. ~ ΓCVφMΟSΩΔ

φιλοτιμίας* ὑποκεκνισμένος] τὸ λόγιον τοῦτο τὸ ταύτης ὑποκεκνισμένος ἀντὶ τοῦ διὰ ταύτην διαφθονούμενος αὐτῷ. ~ VφMΟSΩΔ