Scholia in Iliadem

518. ἠθεῖε] παρὰ τὸ θεῖος τὸ σημαντικὸν τοῦ θαυμασίου κατὰ πλεονασμὸν τοῦ η “ἠδεῖε·” διὸ καὶ προπερισπαστέον. ταῦτα δέ τινες προσαγορευτικά· οὐδέποτε δὲ περί τινος αὐτά φησιν, ἀλλὰ πρός τινα· τέττα φίλου, ἄττα τροφέως, πάππα πατρός, ἠθεῖε ἀδελφοῦ.

* ἦ μάλα] τὸ “ἦ,” ἐνταῦθα πευστικὸν καὶ ἠθικόν.

519. * ἐναίσιμον] ἀσυντάκτως.

521. δαιμόνι᾿, οὐκ ἄν τις τοι ἀνήρ] ὁμοίως τοῖς πρό⌈σθεν⌋ ἀμελείας αὐτὸν ⌈κ⌋ρίνει, οὐ βουλόμενος αὐτοῦ θραύειν τὴν ὁρμήν.

523. τὸ δʼ ἐμὸν κῆρ ἄχνυται ἐν θυμῷ] φιλαδέλφως ἀπολογεῖται ὑπὲρ τῶν ὕβρεων. “θυμῷ” δὲ τῷ λογισμῷ· καὶ “ἕτερος δέ με θυμὸς ⌈ἔ⌋ρ⌈υκεν⌋” (Od. 9. 302). λυποῦμαι δέ φησι λογιζόμενος.

524. * ὑπὲρ σέθεν] κατά σου.

* αἴσχεʼ ἀκούω] διὰ τὸν Σαρπηδόνος λόγον.

525. * Τρώων] ἀπολογεῖται ὑπὲρ αὐτῶν.

526. τὰ δʼ ὄπισθεν ἀρεσσόμεθα] ἁρμοσόμεθα ἢ πρὸς Τρῶας ἢ πρὸς ἀλλήλους. τοῦτο δὲ παῤ Ὁμήρου φασὶν οἱ μετὰ τὸ ἀδικῆσαι εἰς εὐμένειαν προτρεπόμενοι τὸν ἀδικηθέντα.

528. κρητῆρα—ἐλεύθερον] τὸν ἐπὶ ἐλευθερίᾳ ἱστάμενον.

529. ἐκ Τροίης ἐλάσαντας] μεγαλοφυῶς, ἵνα μὴ εἴπῃ φόβων ἀπηλλαγμένους.