Scholia in Iliadem

1. οἱ δὲ θεοί] πιθανῶς ἐκ τοῦ κάτωθεν θορύβου εἰς οὐρανὸν τὴν [*](B=) σκηνὴν σεμνύνων μετήγαγε, ποικίλλων ἅμα τὴν ποίησιν τόποις τε [*](1. post Ἑλένῃ sec. add. καλουμένῃ ‖ 12. μῖξιν B: παριᾶσι ‖ 17. γελοῖος: corr. ‖ 21. τῶν μετρητῶν ‖ 22. φ. ἐπ. B: ἐπ. φ. ‖ 23. κτείνει ‖ 24. νικήσει ‖ 27. ἡμεῖς δʼ Ἀργείη Ἑλένη ‖ Ἀχαιοῖς, cf. B ‖ 30. addidi: δέλτα Ὁμήρου in- scriptum)

οἱ δὲ θεοὶ —μετὰ δέ] ὅτι τῷ δέ τὸν δέ ἀνθυπήγαγεν εἰς τὸν δέ, “τὴν δέ, ἐκ δʼ εὐνάς, κατὰ δὲ πρυμνήσια” (Il. 1. 435). ὡς “εἰ μὲν δὴ [*](A+) Ὀδυσεὺς—ταῦτα μὲν—〈πολλὰ μέν〉 (Od. 22. 45). §. . . . Διὸς οἰνοχόος, ἢ ὅτι περὶ Ἰλίου ὁ λόγος, ἵνα μὴ λυπῇ τὸ συμπόσιον· νέων δὲ τὸ ὑπηρετεῖν, ὡς καὶ Μεγαπένθης· ὅθεν καὶ παῖδας τοὺς δούλους φαμέν.

〈πὰρ Ζηνί〉] τὸ πάθος ἀποκοπή, οὐ συναλοιφή· συναλοιφὴ γὰρ γίνεται φωνήεντος ἐπιφερομένου.

* ἠγορόωντο] ἀγορή, ἀγορῶ, ἠγορῶντο.

2. χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ] ἀπὸ τῶν παῤ ἀνθρώποις τιμίων αὔξει τὰ θεῖα· τέως δὲ νῦν ἀνθρωποπαθεῖς εἰσάγει τοὺς θεοὺς προ〈ρ〉ρυθμίζων ἡμᾶς [*](AB=) πληγὰς αὐτῶν ἀκούειν καὶ πάθη. §. δάπεδον δὲ τὸ ὁμαλὸν χωρίον, γήπεδα δὲ τὰ ἐν ταῖς πόλεσι προκείμενα ταῖς οἰκίαις, οἷον κηπίδιον· οἰκόπεδον δὲ οἰκίας καταρριφείσης ἔδαφος.

δύο δὲ δηλοῖ, ὅτι τε ἀεὶ τὰ θεῶν ἡβᾷ, καὶ ὅτι παρὰ τὸν καιρὸν τῆς ἥβης οὐκ ἀπρονοητοῦσιν.

3. νέκταρ ἐῳνοχόει] καταχρηστικῶς, ὡς βωμὸν οἰκοδομεῖν καὶ “ἵπποι βουκολέοντο” (Il. 20. 221). πλεονασμὸς δέ ἐστιν, ὡς τὸ [*](A+) ἑήνδανε. §. τινὲς δὲ γράφουσιν “ἐνῳ〈νο〉χόει.”

4. δειδέχατο] ἀπὸ τῆς δεξιᾶς· ἐδήλωσε δὲ αὐτὸς ἐκ τοῦ “πλησά- μενος δʼ οἴνοιο δέπας δείδεκτο” (Il. 9. 224). καὶ ὁ φιλόφρων ἀριδείκετος.

Τρώων πόλιν εἰσορόωντες] ἀπρεπές φασιν, εἰ τέρπει τοὺς θεοὺς πολέμων θέα. ἀλλʼ οὐκ ἀπρεπές· τέρπει γὰρ τὰ γενναῖα ἔργα. ἄλλως τε πόλεμοι καὶ μάχαι ἡμῖν δεινὰ δοκεῖ, τῷ δὲ θεῷ οὐδὲ ταῦτα δεινά· συμπληροῖ γὰρ ἅπαντα τὴν ἁρμονίαν τῶν ὅλων· ἅπερ καὶ Ἡρά- κλειτος λέγει, ὡς τῷ μὲν θεῷ καλὰ πάντα καὶ ἀγαθὰ καὶ δίκαια, ἄνθρωποι δὲ ἃ μὲν ἄδικα ὑπειλήφασιν, ἃ δὲ δίκαια (fr. 61 Byw.).

5. * ἐρεθιζέμεν Ἥρην] ἤθελε μὲν παράβασιν ποιῆσαι δι᾿ Ἀχιλ- [*](B=) λέα, τὴν δὲ αἰτίαν αὐταῖς περιτιθέναι.

6. παραβλήδην] ἀπατητικῶς διὰ τὸ λέγειν “αὖτις δʼ Ἀργείην [*](B+) Ἑλένην” (19)· ἢ ἀντιπαραβάλλων τὰς ἐπικούρους θεάς.

7. ἀρηγόνες] ἐπὶ θηλυκοῦ μόνου τάσσει αὐτὸ ὁ ποιητής, ἡ ἀρηγών.

9. νόσφι καθήμεναι] νόσφι τοῦ Μενελάου· διασταλτέον δὲ εἰς τὸ [*](B=) “καθήμεναι·” λείπει γὰρ ὁ καί.

πάντοθεν τὸ παράδοξον θηρῶν τὰς μὲν Ἀργείαν καὶ πολεμικήν, [*](B=) τὴν δὲ φιλομειδέα φησίν· πόρρωθεν δὲ ἄρχεται τῶν βουλευμάτων.

11. παρμέμβλωκε] ἀπὸ τοῦ μελῶ μελήσω μεμέληκα, καὶ κατὰ τρο- πὴν τοῦ η εἰς τὸ ω μεμέλωκα, καὶ κατὰ ἀποβολὴν τοῦ δευτέρου ε καὶ πλεονασμῷ τοῦ β μέμβλωκα· καὶ ἐπειδὴ ἀμετάβολον πρὸ ἀμετα- βόλου οὐχ εὑρίσκεται ἐν συλλήψει, εἰ μὴ τὸ μ 〈πρὸ⟩ τοῦ ν ὡς ἐν τῷ μνῆμα, τούτου χάριν πλεονάζει τὸ β, καὶ γίνεται μέμβλωκα, καὶ ἐν συνθέσει τῆς παρά προθέσεως καὶ συγκοπῇ παραμέμβλωκα, καὶ τὸ γ΄ παρμέμβλωκεν.

καὶ αὐτοῦ κῆρας] τινὲς ἀντὶ τοῦ αὐτόθι, τουτέστιν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ μένουσα τόπου. §. τὸ δὲ “ἀμύνει” ἀντὶ τοῦ ἀναβάλλεται.

12. καὶ (νῦ⌋ν ἐξεσάωσεν] ἐπαναλαμβάνων ἐρεθίζει αὐτὰς πλέον.

13. ἀλλʼ ἦ τοι νίκη μὲν ἀρηιφίλου Μενελάου] λείπει τὸ ἐστί. [*](B=) διέκρινε δὲ τὸ ἀμφίβολον ὁ λόγος τοῦ Διός, ὅπως μὴ δοκῇ τοῖς Ἀχαιοῖς χαρίζεσθαι ὁ ποιητής.

14. ὅπως ἔσται τάδε ἔργα] βραχὺ διασταλτέον εἰς τὸ “ἔργα.” τὸ δὲ [*](A+ B=) “ἦ ῥα” δύο μέρη λόγου· ἄρχεται δὲ τῶν κερτομιῶν.

15. φύλοπιν] ἐπεὶ κατὰ φῦλα μάχονται.

16. ἦ φιλότητα] περισπαστέον τὸ δεύτερον ἦ· ἔστι γὰρ διαπορη- [*](B=) τικον.

17. εἰ δʼ αὔτως τόδε πᾶσι] ἀντὶ τοῦ ὁμοίως. 9. καὶ “ἡδὺ γένοιτο,” οὕτως Ἀριστοφάνης· Ἀρίσταρχος δὲ “πέλοιτο.”

18. * οἰκέοιτο] ἀντὶ τοῦ οἰκείσθω.

19. Ἀργείην Ἑλένην] πᾶσι τοῖς Ἥρας ἐπιθέτοις κοσμεῖ αὐτήν, “Ἀργείην” (8), “λευκώλενον (Il. 3. 121 “πόσις Ἥρης” (II. 10. 5), “Ἑλένης πόσις” (Il. 3. 329).

20. ἐπέμυξαν] μεμυκόσι τοῖς χείλεσιν ἐπεμύχθησαν. ἠθικῶς δὲ [*](B=) [*](9. θηρῶν B: τηρῶν ‖ τὴν μὲν ‖ 26. φύλα ‖ 31. Διὸς: corr. W ‖ 34. ἐπεμίχθησαν ‖ ἠθικὸν)

21. πλησίαι — ἥσθην] πλησίον τοῦ Διός· καὶ εἶξε δὲ ἡ Ἀθήνη ἐξ ἀριστερῶν οὖσα τοῦ Διός.

23. σκυζομένη] ὀργιζομένη· καὶ οἱ ὀργιλώτατοι Σκύθαι καλοῦνται.