Scholia in Iliadem

191. οὕτω νῦν, φίλα τέκνα, φυλάσσετε] τεχνικῶς διὰ τοῦ παραγ- [*](B–) γεῖλαι αὐτοῖς ὁμοίως φυλάττειν ἐπῄνεσέ τε ἅμα καὶ προσέταξεν ἀνεπιφθόνως. εὖ δὲ καὶ τὸ “φίλα τέκνα·” τῷ γὰρ συγγενικῷ ὀνόματι τὴν ἀπὸ τοῦ ὕπνου νενίκηκεν ἡδονήν. τοῦ δὲ παιδὸς οὐδʼ ὅλως ἐμνημόνευσεν.

193. μὴ χάρμα γενώμεθα] τὸ μάλιστα λυποῦν παρέλαβε, χαρὰν [*](Β=) πολεμίων. ὡς ἐν ὑποθήκῃ δὲ λέγων ἐν αὐτοῖς εἶναι τὴν πᾶσαν Ἑλ- λήνων σωτηρίαν φησίν.

194. τάφροιο διέσσυτο] ὑπὲρ γεροντικὴν προθυμίαν καὶ πρῶτος [*](B=) πρόεισι δυσωπῶν αὐτούς. §. διὰ τί δὲ οὐ μᾶλλον ἔσω τοῦ τείχους [*](ΑB–) ἀσφαλέστερον βουλεύονται; ἀλλʼ ἐν τῷ στρατεύματι νυκτὸς συνι- όντες θόρυβον ἂν ἐκίνησαν, καὶ ταῦτα προτεταλαιπωρημένων ἤδη τῶν Ἑλλήνων. ἄλλως τε ἄτοπον ἦν εἰς κατασκοπὴν ὀτρύνοντα〈ς〉 μὴ τολ- μᾶν προϊέναι τῶν πυλῶν· ἔτι δὲ καὶ πρὸς παραμυθίαν τῶν μελλόντων ἐκπέμπεσθαι πρὸς τὸ μὴ δοκεῖν πολὺ προκόπτειν τῆς φάλαγγοςʼ ἦσαν δὲ ἤδη τὰ τῶν συμμάχων παυθέντα πυρά· διὸ ἔλαθον.

196. τοῖς δʼ ἅμα Μηριόνης καὶ Νέστορος ἀγλαὸς υἱός] διὰ τὸν Ἰδομενέα καὶ Νέστορα· ἅμα δέ, ἵνα οἱ κατάσκοποι ὁπλισθῶσιν.

197. αὐτοὶ γὰρ κάλεον συμμητιάασθαι] πιθανῶς τοὺς φύλακας εὑρόντες ἐγρηγορότας, ἐπῄνεσαν μὲν αὐτοὺς τοῖς λόγοις, ἐτίμησαν δὲ τοῖς ἔργοις ἐπὶ συμβουλίαν τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν παραλαβόντες.

198. ὀρυκτήν] τὴν εὖ ὀρυχθεῖσαν, ὅ ἐστι βαθεῖαν· ἢ ἀντιδια- [*](B=) στέλλει πρὸς τοὺς ἐξ ὄμβρων γινομένους ῥωχμούς.

199. ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος] “διεφαίνετο᾿᾿ ὡς ἐν σκότῳ οὐ [*](B=) καθαρῶς ἐφαίνετο. ἐκίνησε δὲ ἡμῶν τὴν διάνοιαν τῷ ἐναργεῖ, τὸ μὲν περὶ τὴν τάφρον ἅπαν χωρίον φήσας πλῆρες εἶναι κειμένων νεκρῶν, ὀλίγον δὲ τὸν καθαρὸν τόπον.

ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος πιπτόντων] ἄτοπόν φασι, μηδὲ τοὺς πρὸς τῇ τάφρῳ 〈ἀν〉ελέσθαι νεκρούς· ἀλλʼ οὐκ ἂν ἐπέγνωσαν νυκτὸς τοὺς ἑαυτῶν. ἢ διὰ τὴν φαντασίαν.

204. ὦ φίλοι, οὐκ ἂν δή τις ἀνήρ] ἐξ αὐτοῦ τοῦ πράγματος ἄρχε- [*](B=) ται· οὐκ ἔδει γὰρ προοιμίων ἀλλʼ ὀξυλαβίας τῷ καιρῷ. ὑποθετικῶς δὲ ἄρχεται, οὐ προστακτικῶς. εὗ δὲ καὶ τὸ μὴ ἕνα ἐκλέξασθαι· [*](10. σὐ scripsi: μὴ ut B ‖ 11, 12. συνιόντες etiam Β2, περιιόντες B ‖ 13. supplevi ex B ‖ 16. καυθέντα || 17. τοῖσι ‖ 23. γενομένας ῥωγάδας B ‖ 32. ὀξυβουλίας B)

206. ἐλθεῖν εἴ τινά που] ὑποστίζων εἰς τὸ “ἐλθεῖν” τελειώσεις εἰς τὸ “ Ἀχαιούς” (210) καὶ τελειῶν εἰς τὸ “ἐλθεῖν” ἀποδώσεις εἰς τὸ “ἀνθρώπους” (213).

ἕλοι ἐσχατόωντα] ζωγρῆσαι πρὸς τὸ πυθέσθαι τὰ παρὰ τοῖς πολε- μίοις. διὰ δὲ τοῦ “ἐσχατόωντα” τὸ ἀκίνδυνον ὑπέφηνε τῆς πράξεως καὶ ἀντιπαρέβαλε τῷ “μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον κλέος εἴη” (212).

210. * ἂψ ἀναχωρήσουσιν] διὰ τὸ ὑπονοεῖν Ἀχιλλέα.

211. *ταῦτά τε πάντα] ἐπανάληψις.

ἂψ εἰς ἡμέας ἔλθοι] διοριζόμενος θαρσαλεώτερον αὐτὸν ποιεῖ.

212. ἀσκηθής· μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον] πανταχόθεν προτρέπεται, τῷ εὐχερεῖ, τῷ ἀκινδύνῳ, τῷ εὐκλεεῖ.

213. *πάντας ἐπʼ ἀνθρώπους] ἀντὶ τοῦ εἰσέπειτα.

214. ὅσ〈σ〉οι γὰρ νήεσ〈σ〉ιν ἐπικρατέουσιν] μέγας οὖν ἔσται, ἀριστεῖα παρὰ τῶν ἰδίων λαμβάνων· καὶ τὸ δῶρον ἐκ μεγίστης προ- φάσεως διδόμενον, καὶ εἰ μηδέν ἐστιν, ὅμως μέγα· ἔσται δὲ αὐτῷ, φησίν, ἀγέλη μελάνων οἰῶν, ὅπερ ἐστὶ σπάνιόν τε καὶ σύμβολον τῆς ἐν νυκτὶ πράξεως. διὰ δὲ τῆς ἐπιμονῆς ἀείμνηστον ποιεῖ τὸ κλέος τῆς πράξεως.

216. ὑπόρρηνον] ἔγκυον· οἳ δὲ θηλάζουσαν. §. “ὑπόρηνον” δὲ γρά- φει διὰ τοῦ ἑτέρου ρ.

217. αἰεὶ δʼ ἐν δαίτῃσι] ὡς τὸ “ἕδρῃ τε κρέασίν τέ’ (Ιl. 8. 162)· ἐκ τούτου δὲ δῆλον, ὡς οὐ πάντες ἀεὶ ἐκαλοῦντο. ἢ τὸ “ἀεί ᾿᾿ τὸ αὐτό- ματον τῆς ἑστιάσεως δηλοῖ, ὡς τὸ “ αὐτόματος δέ οἱ ἦλθε” (Ιl.2.408).

218. οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ] Ἑλληνικὸν τὸ μὴ προπετῶς ὑποδέχεσθαι τοὺς κινδύνους.

220. ἔμʼ ὀτρύνει κραδίη]“ἐμέ᾿᾿ πρὸς τὸ“πεπίδοιθʼ ἑῷαὐτοῦʼ᾿ (204)· ἔπρεπε δὲ τὸν μένειν συμβουλεύοντα καὶ τοὺς κινδύνους ὑποδύεσθαι. [*](1. ἐλύπησε Eust.: ἐλύπει ‖ supplevi ex Eust. ‖ 6, 7. τελείου ὡς εἰς B ‖ 7. ἀπόδος B ‖ 9. ζωγρήσαι scripsi: ζωγρήσει B, ζωγρήσοι ‖ τὰ παρὰ τοῖς πολεμίοις scripsi cf. p. 366,25: τὰ τῶν πολεμίων B, τὰ παρὰ τῶν πολεμίων ‖ 11. τὸ μ. ‖ 19. ἀριστεῖα B: ἀριστείαν ‖ 22. ἐπιγονῆς ‖ 24. ὑπόρρηνον δὲ ‖ 31. καρδίη)

221. ἐγγὺς ἐόντα] οὐκ εἰκῇ τὸ “ἐγγὺς ἐόντα,᾿᾿ ἀλλʼ ὅτι μέγαν [*](Β=) κίνδυνον ἀναδέχεται. τοῦτο δὲ οὐχ οὕτως ἐξαίρων ἑαυτόν φησιν, ἀλλʼ ὡς καὶ ἑτέρου συνεργοῦ δεόμενος.

222. *ἀλλʼ εἰ] τινὲς ἀντὶ τοῦ εἴθε.