Scholia in Euripidis Hippolytum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

29. καὶ πρὶν μὲν ἐλθεῖν: τὸ ἐξαίρετον τοῦ ἔρωτος δηλοῖ, ὅτι καὶ πρὸ τοῦ ἐλθεῖν εἰς Τροιζῆνα οὕτως ἤρα ὡς καὶ Ἀφροδίτης ἱερὸν ἱδρύσασθαι ἐν τῇ Ἀττικῇ, ἐξιλεουμένη τὸν Ἔρωτα, καὶ μὴ παρόντος ἐρῶσα τοῦ Ἱππολύτου ἐπ᾿ αὐτῷ ἱδρύσασθαι ἱερόν λέγει.

Τροιζηνίαν: ὅτι ἡ Τροιζὴν τὸ τέλος ἐστὶ τῆς Πελοποννήσου. ἀντικειμένη τῇ Ἀττικῇ καὶ τῷ Γλαυκωπίῳ ὄρει τῆς Ἀττικῆς. τὸ Σούνιον. οἱ δὲ Ἀττικῶς λεγόμενον ἐπὶ Τροιζῆνος λαμβάνουσιν, ἐπειδὴ καὶ ἐν αὐτῇ ὑφέστηκε τὰ πράγματα. βέλτιον δὲ ἐπακολουθοῦντα τοῖς προτέροις πρὸς τὸν Ἀττικὸν Πανδίονα αὐτὴν καὶ τἄλλα ὡς προειρημένα αὐτὸ λαμβάνειν.

30. πέτραν παῤ αὐτήν: ἐπὶ πέτρας τινὸς ἐν τῇ Ἀττικῇ, ἀφ᾿ ἧς ἦν ἀποβλέπεσθαι τὴν Τροιζῆνα, Ἀφροδίτης ναὸν ἱδρύσασθαι τὴν Φαίδραν φασίν. ἐκάλεσε δὲ Ἀφροδίτην ἐφ᾿ Ἱππολύτῳ, ἣν καὶ Ἱππολυτίαν καλοῦσι. κατόψιον οὖν ἀντὶ τοῦ κατὰ τὸ ἀντικείμενον. [*](ὡς ἐξ A.M. ὡς πολὺς ἦν ὅτι καὶ ἐξ 13. ὑφέστηκε] τὴν δύναμιν καὶ addit B.I. A. fuitque fortasse in M. in quo p.77.l.22. ἰσχῦσαι A.M. ἴσχυσεB.I. plura hic obliterata. 2. Ἐλευσινίων] ἐλευσινιαίων A.B. 14. τὸν Ἄττικὸν Πανδίονα αὐτὴν] forma inaudita. ἐλευσινιακῶν M. τὴν Ἀττικὴν Πανδίονος γῆν Heathius. ib. τελετήν] τελευτήν A. Sed haec quoque non possunt intelligi. 9. ἐπ᾿ αὐτῷ A.M. ὥστε καὶ ἐπ᾿ αὐτῷ B.I. 15. ὡς] καὶ ὡς A. ib. ἱερὸν M. τὸ ἱερὸν A.B.I. 16. πέτραν (πέτρην A.M.) παῤ αὐτήν ib. λέγει addidi ex A. In M. est — Ἱππολυτίαν καλοῦσι hoc loco ἔλεγεν. Post ἱερὸν in B.I. leguntur posui cum A.M. In BI., omisso verba ἐπὶ πέτρας τινός etc., quae ex lemmate, leguntur in scholio v. 29. A.M. suo loco posuimus ad v. 30. post ἱδρύσασθαι τὸ ἱερόν. 10. Lemma Τροιζηνίαν addidi ex A. ib. τινὸς A.B.M. Fl. 6. 15. τὸν ib. ὅτι ἡ Τροιζὴν] ὅτι δὲ ἡ τροίζηνα ἔρωτα I. M. ut supra in eodem τροίζηναν pro 17. ἦν addidit Valcken. p. 165. Τροιζῆβνα. 19. Ἱππολυτίαν] Ἱππολυτείαν Mattb. 11. Γλαυκωπίῳ Barnes. γλαυκωπείῳ ex schol. Hom. Od. 11, 320. ubi A.B.M. γλαυκωπεῖ I. ἱερὸν τὸ νῦν Ἱππολύτειον καλούμενον. 12. Σούνιον Heathius. θύνιον B.I. ἱππολυτίνην Fl. 6. θύνειον M. θήνιον A. Sed verba τὸ Σούνιον ib. κατόψιον οὖν ἀντὶ A.B. παλλάδος non cohaerent cum praecedentibus, κατόψιον: ἀντὶ I. ἄλλως. ἀντὶ tibus, ut aliquid excidisse videatur. M.)

τοῦτο τὸ κατόψιον πιθανώτερον ἐξηγούμενοι ἤκουσαν τὸ ὄρος τὸ ἀντικείμενον τῷ Γλαυκωπίῳ τῆς γῆς τῆσδε, ὅ ἐστι Τροιζῆνος. Ἄλλως. πέτραν Παλλάδος φησὶ τὸ Γλαυκώπιον ὄρος. κατόψιον δὲ ἀντὶ τοῦ ἐπὶ ταύτης τῆς γῆς τῆς Ἀττικῆς. ἢ τὸ κατόψιον ἀντὶ τοῦ ἐξ ἐναντίας. Ἄλλως. κατόψιον τὸ ὑψηλὸν, παρόσον τὰ ὑψηλὰ κατοπτεύουσι πάντα τὰ ὑποκείμενα. πέτραν δὲ Παλλάδος τὸ Γλαυκώπιον ὅρος.

κατόψιον: ὑψηλὸν, ἔμπροσθεν. A. τὸν κατοπτευτήριον. Flor. 2.

31. ἐγκαθίσατο: ἔκτισεν. B.I. ἐνιδρύσατο. M. Fl. 15.

32. ἐρῶσ᾿ ἔρωτα: ἔρως τοῦ Ἱππολύτου ἐπ᾿ αὐτῷ. A.B. ἔκδηλον: μὴ παρόντα. B. M. ἄδηλον. B.

33. τὸ λοιπόν: εἰς τὸ μετὰ ταῦτα. ἱδρῦσθαι θεάν: ἱδρύσασθαι ἱερὸν ἔλεγε. πέτραν δὲ Παλλάδος φησὶ τὸ ἐν τῇ Ἀττικῇ Γλαυκώπιον, οὗ Καλλίμαχος ἐν Ἑκάλῃ μέμνηται. περὶ δὲ τὸ ἱερὸν Γλαυκώπιον καλεῖσθαι ἀπὸ τοῦ ἐπωνύμου. A.B.M. Fl. 15. ἐν γὰρ τῇ ἀκροπόλει ἱδρύσατο Ἀφροδίτης ναὸν ἐπὶ κακῷ Ἱππολύτου. I.

34. Κεκροπίαν: τὴν Ἀττικήν. B.I. Κεκροπίδα: τὴν Ἀττικὴν, ἤγουν τὰς Ἀθήνας. A.

35. μίασμα φεύγων: τοὺς Παλλαντίδας ὑπὸ Θησέως ἀνῃρῆσθαι [*](1. τοῦτο τὸ M. τοῦτο δὲ τὸ B.I. nisi quo priora Ἄλλως—ὑποκείμενα quae om. A. qui proximum κατόψιον etiam in M. reperiuntur. ut lemma habet. 8. τὸν (τὸ ?) κατοπτευτήριον scripsi 2. 14. 15. Γλαυκωπίῳ—Γλαυκώπιον] pro τὸν κατοπτεύτριον. De quo dixi Γλαυκωπείῳ et Γλαυκώπειον libri. Oe ad schol. Phoen. 233. Glaucopio dixit Naekius Oe Callimachi 10. ἐρῶσ᾿—ἐπ᾿ αὐτῷ] ἱππολότῳ δʼ macti Hecate c. 6. p. 51-60. ἔπι: ἐπʼ αὐτῷ τῷ ἱππολύτῳ I. Omittit 2. Τροιζῆνος] τροίζηνος B. M. Sequentia haec M. Ἄλλως (sic A.: in M. est ib. ἔκδηλον] Sic M. in textu. In numerus acholii γ΄) πέτραν Παλλάδος B. ἔκδημον, licet glossema ἄδηλον ad (πέραν παλλάδα A.) φησὶ τὸ Γλαυκώπειον scripturam corruptam ἔκδηλον spectet. ὄρος. κατόψιον δὲ ἀντὶ τοῦ (ἀντὶ τοῦ om. A.) —Ἀττικῆς. ἢ τὸ (τό δε A.) 13. ἱδρύσασθαι ἱερὸν ἔλεγε addidi κατόψιον (τῆς Ἀ. et τὸ κατόψιον om. ex B.M. Fl. 15.) ἀντὶ τοῦ (κατόψιον τουτέστι ib. Παλλάδος φησὶ] φησὶ om. B. A.) ἐξ ἐναντίας om. B.I. Tum in M. 14. οὗ Fl. 15. οὕτως A.B.M. sequuntur superiora illa, κατόψιον: ib. ἐν] ὡς ἐν A. τοῦτο τὸ κατόψιον — ὃ ἐστι τροίζηνος ib. Ἑκάλῃ Matth. pro Ἑκάβῃ. praefixo numero δ΄. Illa vero Ἄλλως. In M. ἑκ fuisse videtur. κατόψιον—τὸ Γλαυκώπιον (sic hoc loco 15. περὶ δὲ] δὲ om. Fl. 15. 1. —ειον B.) leguntur in solis B.I.,)

Φιλόχορος ἱστορεῖ οὕτω· Πάλλαντος ἐπιθέσθαι ταῖς Ἀθήναις διανοουμένου καὶ τὴν Σφηττίαν ὁδὸν προφανῶς διαπορευομένου ἐπὶ τὸ ἄστυ μετὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, οἱ τούτου παῖδες κατὰ βούλησιν τοῦ πατρὸς Γαργηττοῖ ἐγκαθίζουσι μετὰ τῶν ἡλικιωτῶν, ἵν᾿, ὅταν ἐπεξέλθωσι τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ὁ Πάλλας συμβάλῃ, ἐξ ἐφόδου προσπεσόντες λάβωσι τὴν πόλιν. ἀνὴρ δέ τις, ὃς ἐκηρύκευε τῷ Πάλλαντι, ἀπαγγέλλει τῷ Θησεῖ τὸ γενόμενον. ὁ δὲ προσπεσὼν εὐθὺς μετὰ τῶν ἡλικιωτῶν αὐτοὺς ἀναιρεῖ. ἡ δὲ ἱστορία οὕτως ἔχει. Νῖσος καὶ Πάλλας καὶ Αἰγεὺς τρεῖς ἀδελφοὶ ἐκ Πανδίονος γεγόνασι, καὶ ὁ μὲν Νῖσος τὰ Μέγαρα ᾤκει, Αἰγεὺς δὲ καὶ Πάλλας δήμων τινῶν ἦρχον, τῆς Ἀττικῆς οὔπω συνῳκισμένης εἰς ἕν. λόγος οὖν τὸν Θησέα, ἀνεψιὸν ὄντα τῶν Παλλαντιδῶν παίδων, ἕνα αὐτὸν ἀντιποιούμενον τῆς βασιλείας ἀνελεῖν. οἱ δὲ οὕτως ἱστόρησαν. φασὶ γὰρ τοὺς Παλλαντίδας παῖδας ἀνελεῖν τὸν Θησέα λοχῶντας, ἵνα εἰσπέσωσι τῇ πόλει, ὅταν ὁ πατὴρ αὐτῶν Πάλλας ἐγγὺς γένηται. ὁ δὲ Θησεῖ μηνύσας τὴν ἔφοδον αὐτῶν ἀνὴρ ἦν, ὃς ἐκηρύκευε τῷ Πάλλαντι. ὡς οὖν βοηθῶν τῷ Πάλλαντι τοὺς παῖδας αὐτοῦ καταλύοντας ἀνεῖλεν ὁ Θησεύς. ἐπειδὴ δὲ νόμος ἦν τοὺς ἐμφύλιον καὶ συγγενικὸν φόνον ποιήσαντας ἑκουσίᾳ φυγῇ ζημιοῦσθαι τὸ μίασμα, ἔξορον αὑτὸν [*](1. οὕτω om. A. De M. non constat 9. Νῖσος] νίσος libri hic et infra. quum plura in hoc scholio ib. Πάλλας] πάλας A. obliterata sint. ib. γεγόνασι (ἐγεγόνασι, quasi ἐγεγόνεσαν ib. Πάλλαντος] πάλλοντα A. voluerit, A.) addidi ex A.B. ib. ἐκιθέσθαι Fl. 6. 15. ἐπιθεῖναι Fl. 6. 15. est in A.B.I. fuitque haud dubie 10. Νῖσος] νεῖσος M. 16. ὁ δὲ—ἀνεῖλεν ὁ Θησεύς] ὁ δὲ 2. Σφηττίαν in A. a m. sec. θησεὺς ἀνεῖλεν αὐτοὺς τὴν ἔφυδον αὐτῶν ib. διαπορευομένου] πορευομένου M. νοήσας M. 4. Γαργηττοῖ vel Γαργηττὸν (Γαργηττῷ ib. Θησεῖ] θησεὺς A. Barnes.) Matthiae collato ib. αὐτῶν] αὐτὸν A. Plut. V. Thesei c. 13. βαρβίτου ib. ἐκηρύκευε τῷ Πάλλαντι A. πάλλαντι A.I. βαρβίττον B. Fl. 6. 15. In M. ἐκηρύκευε (ἐκηρύκευσε I.) B.I. 17. βοηθῶν A.B. Fl. 6. 15. βοὴν I. legi non potest. ib. ἡλικιωτῶν] ἡλικιατῶν A. 18. ἐπειδὴ M. Fl. 6. 15. ἐπεὶ A. 5. συμβάλῃ] συμβάλλῃ M. B.I. 6. ἐκηρύκευε A. ἐκηρύκευσε ceteri. ib. δὲ om. A. 7. Πάλλαντι et ἀπαγγέλλει simplici ib. τοῦς—ποιήσαντας] τοῖς—ποιήσασιν λ in A. A. ib. γενόμενον] γινόμενον I. 19. αὑτὸν Matth. pro αὐτόν. 8. εὐθὺς om. I.)

ἐποίησε καὶ τὴν γυναῖκα εἰς Τροιζῆνα πλησιάζουσαν ὡς τους συγγενεῖς μετήνεγκεν εἰς ἑαυτὸν ἐκ ταύτης, καὶ πάσης τῆς Πελοποννήσου ἀφώρισεν. ἔθος γὰρ τοῖς ἐφ᾿ αἵματι φεύγουσιν ἐνιαυτὸν ποιεῖν ἔξωθεν τῆς πατρίδος.

Παλλαντιδῶν: Πάλλας πολύπαις ὢν ὡς ἄπαιδα τὸν Αἰγέα κατέπόνει ἕως ἡβήσας ὁ Θησεὺς ἠμύνατο τοὺς Παλλαντίδας. βαλὼν γὰρ ἐν κυνηγίῳ κατὰ συὸς τινὰ τῶν Πάλλαντος παίδων ἀνεῖλεν. A.B.I.

36. καὶ τήνδε σὺν δάμαρτι: εἰς τὴν Ἀττικὴν ἦλθε πλεύσας· οἱ γὰρ ἐφ᾿ αἵματι φεύγοντες ἐνιαυτὸν ποιοῦσιν ἔξωθεν τῆς πατρίδος.

ναυστολεῖ: μεθίσταται τῆς γῆς.

37. αἰνέσας: εὐαρεστήσας καὶ συγκατατιθέμενος. A.B.I.

41. δεῖ πεσεῖν: ἀνενέργητον γενέσθαι. B. rec. I.

42. πρᾶγμα: ἀντὶ τοῦ τὸν ἔρωτα. B.I. κἀκφανήσεται: τὸ πρᾶγμα δηλονότι. B. rec. Fl.

45. ἄναξ Ποσειδῶν: Αἴθρᾳ γὰρ συνελθὼν Ποσειδῶν ἐποίησε τὸν Θησέα. τοὺς δὲ εἰς ἀπαλλαγὴν τῶν κακῶν γενομένους ἀνθρώπους θεῶν παῖδας ὠνόμαζον, ὧν καὶ ὁ Θησεὺς εἷς ἐστίν. A.B.M. Fl. 6.

[*](1. εἰς Τροιζῆνα (τροίζηνα M.) add. 7. Πάλλαντος] πάλαντος A. A.B.M. ib. ὡς om. A. ib. ἀνεῖλεν B. ἀνεῖλε A. ἀπέκτεινεν 2. εἰς om. A.M. “Ultima mutila 9. καὶ τῇδε (correxi τήνδε) σὺν— tila esse videntur. καὶ πάσης τῆς Π. τῆς γῆς] Sic M. In A.I. est ναυστολεῖ: ἀφ. spectare puto ad columnam λεῖ: μεθίσταται. καὶ τῇδε σὺν δάμαρτι illam, Ioniam a Peloponneso disterminantem. (καὶ τ. σ. δ. om. I.) εἰς (ἐς I.) τὴν vid. Plut. Thes. c. 25.” ἀττικὴν ἦλθε πλεύσας (διὰ τὸν φόνον MATTH. add. Fl. 15.) ὅπως ἐνιαυτὸν ποιήσῃ 3. ἔξωθεν A.M. ἐκτὸς B.I. (ὅπως ἐ. π. om. Fl. 15.) In B. μεθίσταται 5. Παλλαντιδῶν—παίδων ἀνεῖλεν] (τῆς γῆς a. m. rec.) εἰς τὴν Hoc scholion in B.I. legitur ad v. ἀττικὴν ἦλθε πλεύσας ὅπως ἐνιαυτὸν 49. post verba ἐν ὑστέρῳ θήσομαι, ποιήσῃ. omisso quod ego praefixi lemmate: 12. καὶ om. B.I. in A. ad v. 30. post κατὰ τὸ ἀντικειμένον, 14. ἀντὶ τοῦ om. I. cum lemmate Πάλαδος (pro 16. συνελθὼν M. ἐπεισελθὼν A.B. Παλλάδος) et Παλὰς pro Πάλλας scripto Fl. 6. Qui error eo explicandus quod 17. τοὺς δὲ—εἷς ἐστίν M. τούς γε illic legitur πέτραν Παλλάδος. Deest παραυτίκα τοῦ (τοῦ om. Fl. 6. in scholion in M. ad v. 49. neque lacuna) ἀπαλλαγῆναι τῶν κακῶν (τοὺς alio loco legi in eo videtur, nisi add. A.) ἀνθρώπους θεῶν παῖδας ἐδόξαζον inter obliterata est. ὧν ἐστι καὶ ὁ (ὁ om. B.) θησεύς ib. Πάλλας] καὶ πάλλας I. A.B. Fl. 6. 6. Παλλαντίδας] παλαντίδας A.)

ὤπασεν: παρέσχεν ἢ ἐδωρήσατο. M. παρεῖχεν, ἐχαρίσατο. B.

46. μάταιον: ἀντιστροφή. B.

ἐς τρίς: μίαν μὲν ᾐτήσατο ἀνελθεῖν ἐξ Ἅιδου, δευτέραν ἐκ λαβυρίνθου, τρίτην τοῦ Ἱππολύτου. A.B.M. Fl. 6. 15.

47. ἡ δ᾿ εὐκλεὴς μέν: ἐγῶ μὲν φιλῶ αὐτήν. B. Μίνωος γάρ ἐστι θυγάτηρ, Θησέως δὲ γυνή. ἢ ὅτι ἐρῶσα καρτερεῖ. διὰ τὸ Θησέως μὲν εἶναι γυνὴ, Μίνωος δὲ θυγάτηρ, εὐκλεής ἐστι. τὸ δὲ ἀπόλλυται ἀντὶ τοῦ ἀπολεῖται, καίκερ οὖσα εὐκλεής. τὸ δὲ αἴτιον, ὅτι πάσαις ταῖς ἀφ᾿ Ἡλίου γενομέναις ἐμήνισεν Ἀφροδίτη διὰ τὴν μηνυθεῖσαν αὐτῆς ὑφ᾿ Ἡλίου μοιχείαν. τὴν γοῦν Πασιφάην οὐ μόνον τοῦ ταύρου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Μίνωος ἐρασθῆναί φασιν, ὡς ἱστορεῖ Σωσικράτης. εἰκότως δὲ ἡ Ἀφροδίτη τὴν παῤ ἀμφοῖν εἰσπράττεται τιμωρίαν, παρὰ μὲν Φαίδρας, ὅτι ἀφ᾿ Ἡλίου, παῤ Ἱππολύτου δὲ, ὅτι τὰ περὶ αὐτὴν οὐκ εἶχεν ἐν τιμῇ ἀπαξιῶν τὴν πρὸς τὰς γυναῖκας ὁμιλίαν.

48. τὸ γὰρ τῆσδ᾿ οὐ προτιμήσω: οὐ τὸ ταύτης κακὸν ἔμπροσθεν θήσομαι, τὸ μὴ τιμωρήσασθαι τοὺς ἐχθροὺς, ἀντὶ τοῦ οὐ φροντίσασα τῆς ἀπωλείας αὐτῆς τὸ μὴ οὐ παρασχεῖν τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς ἐμοὶ δίκην ὕστερον θήσομαι. Ἄλλως. οὐκ ἂν προτιμήσαιμι τὴν ταύτης ἀπώλειαν, καὶ τὸ μὴ τιμωρήσασθαι τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς ἐν ὑστέρῳ θήσομαι.

[*](3. ἀνελθεῖν] τὸ ἀνελθεῖν I. 13. παῤ ἱππολύτου δὲ A.M. παρὰ 4 τρίτην] καὶ τρίτην B.I. δὲ ἱππολύτου B.I. Fl. 6. ib. τοῦ Ἱππολύτου] τῷ ἱππολύτῳ M. 14. ὅτι τὰ περὶ αὐτὴν οὐκ εἶχεν A. B.M. Fl. 6. ὅτι οὐκ εἶχε τὰ κατ᾿ αὐτὴν I. 5. Μίνωος] μίνω B. Fl. 6. μίν Α. ib. ἀπαξιῶν—πρὸς] ἀπαξ. τῶν δὲ τὴν I. μίνος M. 16. γὰρ om. I. 6. Θησέως δὲ] καὶ θησέως I. ib. ταύτης κακὸν] κακὸν ταύτης A. ib. ὅτι om. Fl. 6. 17. τὸ μὴ A.B.M. Fl. 6. 15. τὸ ib. καρτερεῖ A.B.M. Fl. 6. καρτερῷ om. I. l. ib. οὐ φροντίσασα A.B.M. μὴ φροντίσασα 7. μὲν om. A. Fl. 6. 15. μὴ φροντίσω I. ib. μίνωος A.B.M. Fl. 6. μίνω I. Gl. φροντίσω est in B. rec. Post ib. εὐκλεής] εὐκλεὴς δέ M. αὐτῆς interpungit. I. verbis proximis 9. ἐμήνισεν] Conf. p. 73, 4. τὸ μὴ οὐ παρασχεῖν in lemmate novi 10. αὐτῆς A. B. αὐτοῖς l. om. M. scholii positis: quo factum est ut ib. γοῦν] οὖν Fl. 6. I. φροντίσασα in φροντίσω mutaretur. 12. Σωσικράτης] σωκράτης libri. 20. ἐχθροὺς] ἐμοὶ add. M. Post “Correxit Barnes.: v. Vossium θήσομαι in I. sequitur scholion καὶ de histor. Gr. 3. p. 349. Valck. ad Πάλλας—παίδων ἀπέκτεινεν: de quo schol. Phoeniss. 45.” MATTH. dictum ad p. 81, 5.)

53. βήσομαι δόμων: γράφεται τόπων. B.I.

54. ὀπισθόπους: ὁ ἑπόμενος χορός.

55. κῶμος: χορὸς ἢ ὕμνος. B.M.I.

λέλακεν: βοᾷ, ὑμνεῖ. B.I.

56. οὐ γὰρ οἶδ᾿ ἀνεῳγμένας πύλας: οὐκ ἐπίσταται, φησὶν, ὅτι ἕτοιμος αὐτῷ ὁ θάνατός ἐστιν.

58. ἕπεσθ᾿ ᾄδοντες: τὸ ἄγαλμα τῆς Ἀρτέμιδος οἱ μὲν δικτάμνῳ, οἱ δὲ σελίνῳ, οἱ δὲ λωτῷ στέφεσθαί φασι. A.B.M.I. δικταμνόν φασιν ἐν Κρήτῃ μόνῃ· τοῦτο δὲ καὶ ὠκυτόκιον εἶναι, διὸ καὶ ταῖς δυστοκούσαις δίδοσθαι χάριν τοῦ ταχέως τίκτειν. B.I.

ἕπεσθ᾿ ᾄδοντες: τοῦτο ἔνιοι μὲν τὸν Ἱππόλυτόν φασιν ᾄδειν. ἄμεινον δὲ τοὺς ἑπομένους τῷ Ἱππολύτῳ ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων ταῦτα λέγειν. ἕτεροι δέ εἰσι τοῦ χοροῦ, καθάπερ ἐν τῷ Ἀλεξάνδρῳ ποιμένες. ἐνταῦθα μὲν οὖν δύναται προαποχρήσασθαι τοῖς ἀπὸ τοῦ χοροῦ, ἐκεῖ δὲ συνεστῶτος τοῦ χοροῦ ἐπεισάγει τοῦτο τὸ ἄθροισμα, ὡς καὶ ἐν τῇ Ἀντιόπῃ δύο χοροὺς εἰσάγει, τόν τε Θηβαίων γερόντων διόλου καὶ τὸν μετὰ Θήβης ἢ Δίρκης. ὥστε βέλτιστον ἐπιγράφειν “Χορὸς νεανιῶν τῶν συγκυνηγῶν Ἱππολύτου,” ὅπου γε καὶ αὐτὸς προστάττει [*](2. ὁ ἑπόμενος] ὁ om. M. ἀλεξανδρείᾳ I. 3. ἢ ὕμνος] ἢ om. B. 14. προαπο— A.M. Fl. 6. προσαπο— 4. λέλακεν] λέλακε δὲ B. B. I. 5. οὐκ] οὐ γὰρ Fl. 6. 15. τοῦτο om. M. ib. ἐπίσταται] ἐπίσταμαι A. ib. ὡς καὶ ἐν—ἕπεσθ᾿ ἀείδοντες addidi 6. ἐστιν addidi ex M. et qui post ex A. M. αὐτῷ] habent A.B. 16. δύο χοροὺς] β χ M. δὲ δύο χοροὺς 7. ἕπεσθ᾿ ᾄδοντες] In A. M. lemma A. τὰν δεὸς οὐρανίαν ἄρτεμιν. ib. τόν τε] τῶν τε A. ib. δικτάμνη] δικτάμῳ I. 17. Θήβης ἢ om. M. 8. σελίνῳ Valck. p. 170. pro ib. Χορὸς] χορὸν A. χ M. ἐχίνῳ. ib. δίκταμνον B. δίκταμον I. 18. νεανιῶν Cobetus. νεανίδων A. 11. ἕπεσθ᾿ ᾄδοντες] ἄλλως A. νεανι M. ib. μὲν add. A. qui φασιν ante ib. τῶν συγκυνηγῶν ἱππολύτου A. τὸν ἱππόλυτον habet. τῶν κυνηγῶν ἱππολυ M. Post ἱππολύτου 12. ἄμεινον—κυνηγεσίων] ἄμεινον δὲ ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων τοὺς ἐπομένους ex A. annotatum θυχτλ` τιν (omisso τῷ ἱππολύτῳ) A. (i. e. τινές), quod corruptum est ex 13. δέ (δ᾿ M.) om. A. verbis ἄλλοι δέ εἰσι τινες, quae in ib. Ἀλεξάνδρῳ Musgr. τῇ ἀλ scholio proximo leguntur. M. τῇ ἀλεηξαν A. τῇ ἀλεξάν B. τῇ)

αὐτοῖς ᾄδειν τὴν Ἄρτεμιν λέγων “ἔπεσθ᾿ ἀείδοντες.” Ἄλλως. ὁ Ἱππόλυτος ὑμνεῖν παρακελεύεται, ἢ ἀλλήλους προτρέπονται οἱ ἀπὸ τοῦ χοροῦ, ἤγουν οἱ συνεπόμενοι τῷ Ἱππολύτῳ κυνηγέται. ἄλλοι δέ εἰσι τινὲς περὶ τὸν χορόν. ὁ γὰρ χορὸς, ὡς εἴρηται, ἐκ Τροιζηνίων γυναικῶν ἐστιν.