Historia Ecclesiastica

παρὴν δὲ καὶ Πελάγιος ὁ Λαοδικείας καὶ [*](3—11 vgl. Socrat. V 7, 1. 8, 4. Sozomen. VII 5, 1. 3, 6. 7, 3. Rufin. H. E. 9 S. 1016, 21 — 9 Canon Nicaen. 15 (Mansi II 673—676) —12 —14 Socrat. Y Gregor. Nyss. Orat. in Melet. PG 46, 852. Job. Chrys. PG 50, 515 —14 17 Sozomen. VII 9, 4. Gregor. Nazianz. Carmina PG 37, 1092, v. 910 f. PG 38, 610) [*](* 3—S. 289, 4 Cass. IX 13 (abgekürzt) —8 —S. 288, 20 Cod. syriac. Br. Mus. 14, 533 f. 168r —22 —S. 288, 1 Theophan. 69, 17) [*](B4 V F HN (n) + GS (s) = r AL (y)) [*](3 kein neues Capitel in HSS ι καιρὸν VG γρ. χρόνον Vm ι 4 ’Aρειανικαῖς] ἀρείου μανικαῖς n ι 5 τε > B4 ι 6 τῆς1 > V ι 7 ὀλεθρίας V ι ὀλίγου n ι 11 θειοτάτῳ > n ι 12 διεληλυθότοσ VF διελθῶτοσ G ι vor χρόνου + τοῦ Β4 ι 13 τῶν] τῶν τοῦ n ι μετειληφότων s ι 13 /14 ταινιωθεὶς] τελειωθεὶς n ι 17 ἑαυτοῦ Β4 ι 17/18 ἀπολλιναρίου Β4 ι 18 τερθρείας] θρησκείασ n ι οὗτος > y ι 21 ὁ > Β4FrL ι 22 αὐτοὺς] αἰτῶ NGy)

τότε δὴ οὖν οὗτοι πάντες τῶν Αἰγυπτίων σφὰς αὐτοὺς ἀποκρίναντες, οὑν τῷ μεγάλω, Γρηγορίῳ τὰς πανηγύρεις ἐπετέλουν τὰς θείας.

Ο δὲ θεῖος παρεκάλει Γρηγόριος συμφωνίας πέρι συνηθροισμένους τὴν πρὸς ἀλλήλοις ὁμόνοιαν προτιμῆσαι τῆς ἑνὸς ἀνδρός ἀδικίας, »ἐγώ τε γάρ«, ἔφη,

»τῶν πλειόνων φροντίδων ἀπαλλαγεὶς τὴν ἐμοὶ φίλην ἀπολήψομαι ἡσυχίαν, καὶ ὑμεῖς τὴν τριπόθητον εἰρήνην μετὰ τὸν μακρὸν ἐκεῖνον καὶ χαλεπὸν ἀπολήψεσθε πόλεμον. τῶν γὰρ λίαν ἀτοπωτάτων ἄρτι τῶν πολεμικῶν ἀπαλλαγέντας βελῶν ἀλλήλους βάλλειν καὶ τὴν οἰκείαν ἀναλίσκειν ἰσχύν· ἐπίχαρτοι γὰρ οὕτω τοῖς δυσμενέσιν ἐσόμεθα. ἄνδρα δὴ οὖν ἐπιζητήσαντες ἀξιέπαινον καὶ νοῦν ἔχοντα τῶν φροντίδων τὸ πλῆθος καὶ δέξασθαι καὶ εὑ διαθεῖναι δυνάμενον ἀρχιερέα προβάλλεσθε.«

ταύταις οἱ ἄριστοι ποιμένες ταῖς ὑποθήκαις πεισθέντες, Νεκτάριον, εὐπατρίδην ἄνδρα καὶ περιφανείᾳ γένους κοσμούμενον καὶ τοῖς τῆς ἀρετῆς εἴδεσι λαμπρυνόμενον, ἐπίσκοπον τῆς μεγίστης ἐκείνης ἐχειροτόνησαν πόλεως· τὸν δὲ Μάξιμον, ὡς τῆς ’Απολιναρίου φρενοβλαβείας μετειληχότα, τῆς ἀρχιερατικῆς ἀξίας γυμνώσαντες ἀπεκήρυξαν.

καὶ κανόνας δὲ περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς γράψαντες εὐκοσμίας καὶ τὴν ἐκτεθεῖσαν ἐν Νικαίᾳ πίστιν βεβαίαν μένειν διαγορεύσαντες, εἰς τὰς οἰκείας ἐπανῆλθον πατρίδας.

Τοῦ δὲ ἐπιγενομένου θέρους εἰς ἐκείνην αὖθις τὴν πόλιν οἱ τούτων τούτων παραγενόμενοι ἐκκλησιαστικαὶ γὰρ αὐτοὺς πάλιν συνεκάλεσαν χρεῖαι) συνοδικὴν ἐπιστολὴν τῶν τῆς Ἐσπέρας ἐπισκότων ἐδέξαντο εἰς τὴν Ῥώμην αὐτοὺς αὐτοὺς προτρέπουσαν, ὡς συνόδου μεγίστης αὐτόθι συγκροτουμένης.

ἀλλὰ τὴν μὲν ἀποδημίαν παρῃτήσαντο, ὡς οὐδὲν ἔχουσαν κέρδος· ἐπέστειλαν δὲ τόν τε κλύ’ [*](8—15 vgl. Gregor. Nazianz. Orat. XLII 20—24 —16 18 vgl. Socrat. V 8, 12. Sozomen. VII 8. unt. S. 293, 17 f —18 —22 Mansi III 557 f — 26 f vgl. unt. S. 290, 22 f?) [*](Β4 V F HN (n) + GS (s) = r AL (y)) [*](1 ὁ1 > A I ἐδέσησ VFrL ι 2 τῶν > ryι nach Ἱεροσολύμων + ἐπίσκοποσ s I 3 βίῳ καὶ λόγῳ ~ Β4 ι κοσμούμενοι V ι 4 σφᾶς Β4 1 6 περὶ συμφωνίας ~ ry ι 10 ἀπολήψασθαι V ι 11 πολεμίων πολεμίων s ι 12 ούτοι ι 15 προβάλεσθε VS ι 17 καὶ τοῖς — 18 λαμπρυνόμενον > L 19 ἀπολλιναρίου B4 ι 20 ἀπογυμνώσαντεσ s ι καὶ As ι 21/22 ἐν νικαία πίστιν B4 πίστιν ἐν νικαία VFry)

»Κυρίοις τιμιωτάτοις καὶ εὐλαβεστάτοις ἀδελφοῖς καὶ συλλει- τουργοῖς, Δαμάσω, Ἀμβροσίῳ, Βρίττωνι, Οὐαλεριανῷ, Ἀχολίῳ, >Ἀνεμίῳ, Βασιλείῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἁγίοις ἐπισκόποις τοῖς >λυθόσιν ἐν τῇ μεγαλοπόλει Ῥώμῃ, ἡ ἁγία σύνοδος τῶν >ἐπισκόπων τῶν συνεληλυθότων ἐν τῇ μεγαλοπόλει >πόλει, ἐν κυρίῳ χαίρειν.

>Τὸ μὲν ὡς ἀγνοοῦσαν διδάσκειν τὴν ὑμετέραν εὐλάβειαν καὶ δι- >ηγεῖσθαι τῶν παθημάτων τὸ πλῆθος τῶν ἐπαχθέντων ἡμῖν >τῆς τῶν Ἀρειανῶν δυναστείας, περιττὸν ἴσως.

οὔτε γὰρ οὕτω πάρ- >εργον τὰ καθ’ ἡμὰς κρίνειν τὴν ὑμετέραν ἡγούμεθα θεοσέβειαν >δεῖσθαι τοῦ μαθεῖν ταῦτα οἷς ἐχρῆν συναλγεῖν, οὔτε τοιοῦτοί >οἱ περισχόντες ἡμᾶς χειμῶνες ὡς λανθάνειν ὑπὸ σμικρότητος· ὅ >χρόνος τῶν διωγμῶν νεαρός, ἔναυλον ἔτι φυλάττων τὴν μνήμην >τοῖς πεπονθόσι μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖς δι’ ἀγάπην τὰ τῶν >των οἰκειουμένοις.

χθὲς γὰρ ὡς εἰπεῖν ἔτι καὶ πρώην οἱ μὲν τῶν >τῆς ἐξορίας λυθέντες δεσμῶν εἰς τὰς ἑαυτῶν ἐκκλησίας διὰ >ἐπανήκασι θλίψεων, τῶν δὲ καὶ τελειωθέντων ἐν ταῖς ἐξορίαις ἐπανε- >κομίσθη τὰ λείψανα.

τινὲς δὲ καὶ μετὰ τὴν τῆς ἐξορίας ἐπάνοδον, >ἔτι βράζοντι τῷ τῶν αἱρετικῶν περιπεσόντες θυμῶ, πικρότερα >ἐπὶ τῆς ἀλλοτρίας ἐπὶ τῆς οἰκείας ὑπέμειναν, λίθοις παρ’ αὐτῶν >τελειωθέντες κατὰ τὸν μακάριον Στέφανον· ἄλλοι διαφόροις >ξανθέντες αἰκίαις ἔτι τὰ στίγματα τοῦ Χριστοῦ καὶ τοὺς μώλω . [*](2—25 vgl. ob. S. 283, 16—24 — 25 vgl. Act. 7, 58 f — 26 Gal.) [*](* 5—S. 294, 26 Niceph. H. E. XII 16 — 5—S. 295, 5 Cass. IX 14) [*](B4 V F HN (n) + GS (s) = r AL (y) W [von ὁ an]) [*](3 ἐντέθεικαν F ι 4 τε > B4 ι 5 θ(??) am Rand HSS ι συνοδικὸν τῆς ἐν κωνσταντινουπόλει συναθροισθείσης συνόδου am Rand V ι 6 βρίττονι F βρίτωνι B4 Brittonio Cass. ι οὐαλλεριανῶ FN ι ἀσχολίω Β4F, Acholio Cass. 7 ἐπισκόποις ἀγίοις ~ L ι 8 u. 9 μεγάλη πόλει HW ι 11 τὴν ὑμετέραν εὐλάβειαν διδάσκειν ~ ry Cass. ι 13 ἀρειομανῶν Α, ab ariana Potentia Cass. 15 τινὲς τοιοῦτοι n ι 16 ὑπὸ B4VFW ἀπὸ ry ι 17 ἔτι φυλάττων] ἔχων ἔτι B4, adhuc . . seruat Cass. ι 21 καὶ > B4 Cass. ι 23 βράσσοντι ryW ι 26 τοῦ Χριστοῦ > Β4, Christi Cass. ι τοὺς > F)