Historia Ecclesiastica

καὶ μή τοι δείσῃς τὸν βάρβαρον ἐκεῖνον, ὢ βασιλεῦ, ἀλλ’ ἄμφω καλέσας, ἐμέ τε κἀκεῖνον, σὺ μὲν ἡσυχῆ τῶν λεγομένων ἐπάκουε. ἐγὼ δὲ ἐκείνου χαλινώσω τὴν γλῶτταν καὶ πείσω ἥκιστα αἰτῆσαι ὃ μὴ δοῦναι συμφέρει«.

Τούτων ἀκούσας ὁ βασιλεὺς ἥσθη τε καὶ τῇ ὑστεραίᾳ ἀμφοτέρους ἐκάλεσε.

καὶ ὁ μὲν Γαϊνὰς τὴν ἐπαγγελίαν ἐξῄτει, ὁ δὲ μέγας Ἰωάννης ἀντέλεγε φάσκων οὐκ ἐξεἷναι βασιλεῖ τῶν θείων κατατολμᾶν, εὐσεβεῖν γε προαιρουμένῳ, ἐκείνου δὲ λέγοντος ὡς χρὴ καὶ αὐτὸν εὐκτήριον ἔχειν οἶκον· »ἅπας σοι«, ἔφη ὁ μέγας Ἰωάννης »θεῖος [*](1—S. 333, 5 vgl. Sozomen. VIII 4, 7—9. Socrat. VI 5, 8 — 7 f vgl. Matfch. 7, 6) [*](B V HN (n) + GS (s) = r AL (y)) [*](1 καὶ nur in B, fehlt bei Georg.; eratque Arianus Cass. ι τῆς — 2 μεταλαχών Vry (aber μετασχών L) τῆς ἀρίου μεταλαχών λόγοις, τῆς und ι von λόγοισ’ durch Corr., B ι 2 ἵνα οἱ ἠξίου δοῦναι τὸν βασιλέα τῶν θείων σηκῶν schreibe ich] ἵνα ἠξίου δοῦναι τὸν βασιλέα τῶν θείων σηκῶν B ἵνα δοῦναί οἱ τῶν θέων σηκῶν ἐπήγγειλε βασιλέα V ἵνα αὐτῶ δοῦναι τῶν θείων σηκῶν ἐπήγγειλε τὸν βασιλέα ry rogavit imperatorem ut intra civitatem ei unam daret ecclesiam Cass. μίαν ᾔτει . . . ἐκκλησίαν ἔνδον τῆς πόλεως Nic.; vgl. ἐντὸς τῆς πόλεως Georg. Socr. εἴσω τῆς πόλεως Symeon κατὰ τὺ πόλιν Inc. Vita Chrys. ἐν τῇ πόλει Sozomen. VIII 4, 7 danach vielleicht εἴσω τῆς πόλεως in unseren HSS ausgefallen ι 3 αὐτὸν BV Georg. > ry Nic., eum se placare Cass. ι 6 τὸν τοῦ βαρβάρου χαλινῶσαι ~ n, Georg, wie im Text ι 7 ὠ > V Georg. ι 8 μὲν > B Georg. ι 9 τε = Georg, > s ι 10 ἐκδοῦναι = Georg.] δοῦναι V, contradere Cass. ι 10/11 βάρβαρον Bry Nic. Cass. Georg.] τύραννον V ι 12 ἐπάκουε B Nic. Georg, ὑπάκουε ry ἄκουε V audi Cass., vgl. τοῦ βασιλέως ἐπακούοντος Sozom. VIII 4, 8 ι 13 ἥκιστα αἰτῆσαι = Nic. Georg.] μὴ αἰτεῖν αὐτὸν B, ut non praeszimat petere Cass. ι 15 γαϊνὰσ B Nic. Cass. > Vry Georg. ι 16 ἀντέλεγεν Ἰωάννης ~ V, Cass. wie im Text ι 17 εὐσεβεῖν γε προαιρουμένῳ = Georg.] καὶ μάλιστα εὐσεβεῖν προαιρουμένω B pietatem cudodienti Cass. εὐσεβεῖν ὅλως προαιρουμένῳ Symeon)

»ἀλλ᾿ ἐγώ«, ἔφη ὁ Γαϊνάς, »ἑτέρας ὑπάρχω συμμορίας καὶ σὺν ἐκείνοις ἕνα θεῖον ἔχειν οἶκον αἰτῶ· καὶ μάλα γε δικαίως αἰτῶ, πολλοὺς ὑπὲρ Ῥωμαίων πολεμικοὺς ὑπομένων ἀγῶνας.« «ἀλλ᾿ ἔχεις«, ἴφη, »μείζους τῶν πόνων τὰς ἀντιδόσεις· στρατηγός τε γὰρ εἶ καὶ τῆς ὑπατικῆς ἠξιώθης στολῆς, καὶ χρή σε σκοπῆσαι τί μὲν ἦσθα πάλαι,