Historia Ecclesiastica

ὁμοίως τε >καὶ πρεσβυτέρους καὶ διακόνους, ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἱερατικοῦ τάγματος, >ἵνα ὦσιν ἀνεπίληπτοι πανταχόθεν, καὶ ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου καὶ >στρατιωτικῆς ἀρχῆς. εἰς τοῦτο οὖν αὐτὸ οὐκ ἠβουλήθημεν διὰ [*](2/3 vgl. Matth. 20, 23. 25, 34 — 3/4 vgl.I Tim. 1, 3 — 5/6 vgl. I Kor. 6, 9 — 12 I Tim. 3, 2) [*](B V2 HN (n) + GSP (s) = r AL (y) F) [*](1 κοινωνον A, ὼ über ον geschrieben A c | 4 μὴ V2sy non Cass. μηδὲ Bn μήτε F | ἑτεροκαινοδοξεῖν B ἑτεροκενοδοξεῖν αι F ἑτεροκενοδοξεῖν V2nGS aliud innovetis Cass. ἑτεροδοζεῖν Py, vgl. oben zu S. 220, 12 | 5 τοῦ θεοῦ = Cass.] τῶν οὐρανῶν n | 7 τουτὶ] τοῦτο B | 8/9 κατασταθέντων] = creandis Sirmond, vgl. S. 225, 15 | 9 μὲν εἶεν] μείναιεν V2, vgl. si permanserint Cass. | τέλει] ἐν τέλει A | 10 ἐπισκόπων ὑγιεῖς] ὑγιεῖs N ὑγιεῖ H, vgl. Cass.: de episcopis autem constituendis vel comministris iam constitutis, si permanserint usque ad finem sani, bene; alioquin ex ipso presbyterio repellantur, gewiß verkehrt. Cotelier Ecclesiae graecae monumenta I 719: »videtur Graecus interpres ... in locum nominis fide substituisse vocem fine, et in locum participii visi participium usi. Scriptum erat latine: et de constitutis episcopis, vel constituendis comministris, siquidem fuerint ex episcopis qui in fide visi sunt sani; auch nicht richtig. Nicht besser scheint die zweite Correctur Coteliers: ἐκ τῶν τέλει χρησαμένων (expuncto ἐπισκόπων wie in n) ὑγιῶς; so würde ἐκ τῶν τέλει — ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου chiastisch entsprechen; aber s. unten zu Z. 12, Ich würde vermuten: »si quidem sint, ex iis qui vice (oder officio = τέλει) functi (oder nsi) sunt episcoporum sanorum (auch sani oder sane möglich) <eligantur>, sin minus, ex usw. So z. B. Flavianus und Diodorus unten IV 25, Eulogius IV 18; vgl. die von Meletius und Eusebius ordinierten Bischöfe V 4, 2 f | τε] δὲ r | 12 καὶ ἀπὸ BV2FCass. καὶ μὴ ἀπὸ ry, die Correctur μὴ zwar unentbehrlich, wenn καὶ μὴ ἀπὸ mit ἐξ αὐτοῦ τ. ἱερ.τάγματος coordiniert ist; aber καὶ ἀπὸ (nicht καὶ ἐκ!) war wohl im Urtext in Beziehung mit ἀνεπίληπτοι πανταχόθεν: »irreprehensibiles nndique, etiam a (fern von?) curia« usw. | 13 αὐτὸ > n | ἐβουλήθημεν V2)

Λοιπὸν εἰ καί ποτε ἐν πλάνοις γεγενημένοι ἦτε, ἀποθέμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον ἐνδύσασθε τὸν καινόν. καὶ γὰρ καὶ ὁ αὐτὸς ἀδελφὸς καὶ συλλειτουργὸς Ἐλπίδιος διδάξει ὑμᾶς κηρῦξαι τὴν ἀληθῆ πίστιν· ὅτι ἡ ἁγία τριάς, ἡ ὁμοούσιος τῷ θεῷ καὶ πατρί σὺν υἱῷ καὶ ἁγίῳ πνεύματι ἡγίασται, δεδόξασται, πεφανέρωται, >πατὴρ ἐν υἱῷ, υἱὸς ἐν πατρί, σὺν ἁγίῳ πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας.

φανερωθέντος γὰρ τούτου, φανερῶς δυνησόμεθα τὴν ἁγίαν τριάδα ὁμολογεῖν ὁμοούσιον, κατὰ τὴν πάλαι ἐκτεθεῖσαν πίστιν τὴν ἐν Νικαίᾳ, ἣν καὶ οἱ πατέρες ἐβεβαίωσαν.

κηρυττομένης οὐν τῆς πίστεως ταύτης, δυνησόμεθα τοῦ ἀλιτηρίου δαίμονος ἐκφυγεῖν τὰς μεθοδίας· σβεσθέντος γὰρ τούτου, θυνησόμεθα εἰρηνικοῖς γράμμασιν ἑαυτοὺς προσκυνεῖν ἐν εἰρήνῃ διάγοντες. ἐγράψαμεν οὑν ὑμῖν, ἵνα εἰδέναι ἔχητε τοὺς καθαιρεθέντας ᾿Αρειομανίτας, τοὺς μὴ ὁμολογοῦν- >τας ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸ.ν μήτε τὸ ἅγιον πνεῦμα, >τὰ ὀνόματα ὑπετάξαμεν ·

Πολυχρόνιος, Τηλέμαχος, Φαῦστος, ᾿Ασκλη- >πιάδης, Ἀμάντιος, Κλεόπατρος. καὶ ταῦτα μὲν οὕτως εἰς >πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, >ἀμήν. ἐρρῶσθαι ὑμᾶς εὐχόμεθα τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ σωτῆρι Χριστῷ, σὺν ἁγίῳ πνεύματι, πολλαῖς ἐτῶν περιόδοις.«