Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

Ἰουλιανὸς δὲ Πέρσαις ἐπιστρατεῦσαι βουλόμενος εἰς ἅπαντα μὲν τὰ κατὰ τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν χρηστήρια τοὺς εὐνουστάτους τῶν ὑπηκόων ἐξέπεμψεν, αὐτὸς δὲ τὸν Πύθιον τὸν Δαφναῖον ἱκέτευε δηλῶσαί οἱ τὰ ἐσόμενα. ὁ δὲ τοὺς γειτονεύοντας νεκροὺς ἔφη ἐμποδὼν γιγνεσθαι τῇ μαντείᾳ, καὶ χρῆναι τούτους πρότερον εἰς ἕτερον μετατεθῆναι χωρίον, εἶθ’ οὕτως ἀπαγγεῖλαι τὴν πρόρρησιν· οὐ γὰρ ἂν εἴποιμί τι, μὴ τοῦ τεμένους ἐκκαθαρθέντος«.

κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν αὐτόθι κατέκειτο τοῦ καλλινίκου μάρτυρος Βαβυλᾶ καὶ τῶν συναθλησάντων αὐτῷ μειρακίων τὰ λείψανα · καὶ δῆλος ἢν ὁ ψευδόμαντις ὑπὸ τῆς ἐκείνου χάριτος τῆς συνήθους ψευδολογίας [*](1 vgl. Julian. Epist. 6 u. 26. Gregor. Nazianz. Orat. XXI 32 — — S. 188,5 vgl. Rufin. H. Ε. X 36—37. Socrat. III 18. 19, 3—9. Sozomen. Y 19, 16—19. 20, 1 — 4. Philostorg. TU 8. Artemii Passio 53 u. 55. Job. Chrys. De S. Hieroin. Babjla 2—3. De S. Babyla c. Julian. 15—16. Zonar. XIII 12, 38 f. S. 64, 12 — —S. vgl. Theodoret. Gr. atf. cur. X 47—48) [*](* 16— S. 187, 7 Cass. VI 31 — 22 — S. 188, 5 Synax. 254, 54) [*](B HN (n) + GS (s) = r AL (y) FVR [R bis 1 οὐκ ἐξε] (v)) [*](2 προ///ειρηκέναι A ι 4 δὲ > B j ὁ παρὰ] κατὰ B ι ὄχθαν A 7 πυθόμενος > y, am Rand Ac ι 8 τῶν > B ι 10 ἰθύνειν B ι 11 ἐκέλευσεν V ἱκέτευεν NG ι καταντικρὺσ s καταντικροῖσ B ι 13 ἐπηρώτη H ἐπηρώτησεν N ι 15 βιότητος nF ι 16 ι am Rand HSS ι 18 nach Πί·θον + καὶ L ι 19 οἱ] αὐτῶ rv ι ἴφη νεκροῖς ~ B ι 20 γενέσθαι in γίνεσθαι corr. Ac ι 21 ἐπαγγεῖλαι HS v ι πρόσρησιν B ι Γᾶ κατέκειντο y ι βαβύλα rv ι 25 ἐκείνου ου auf Rasur Ac) Α ἐκείνων H)

187
εἰργόμενος τοῦτο δὴ καὶ Ἰουλιανὸς ουνεὶς (ἐκ γὰρ τῆς παλαιᾶς εὐσεβείας ἐγνώκει τῶν μαρτύρων τὴν δύναμιν) ἄλλο μὲν ἐκεῖθεν οὐδὲν νεκρὸν μετεκόμισε σῶμα, μόνων δὲ τῶν νικηφόρων μαρτύρων τὰ λείψανα τοῖς τοῦ Χριστοῦ θιασώταις μετενεγκεῖν παρηγγύησεν.

οἱ δὲ ἄσμενοι τὸ ἄλσος καταλαβόντες καὶ ἐπὶ ζεύγους τεθεικότες τὴν λάρνακα, πανδημεὶ ταύτης ἡγοῦντο, χορεύοντες καὶ τὴν Δαυϊτικὴν ᾄδοντες μελῳδίαν καὶ καθ᾿ ἕκαστον κῶλον ἐπιφθεγγόμενοι· »αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ προσκυνοῦντες τοῖς γλυπτοῖς« ἧτταν γὰρ τοῦ δαίμονος ὑπελάμβανον τοὖ μάρτυρος τὴν μετάθεσιν.

Ἰουλιανὸς δὲ τὴν ἐντεῦθεν αὐτῷ προσγενομένην αἰσχύνην οὐκ ἐνεγκὼν τῇ ὑστεραίᾳ τοὺς τῆς χορείας ἐκείνης ἡγεμόνας ουλληφθὴναι προσέταξε. Σαλούστιος δὲ ὕπαρχος ὢν τηνικαῦτα, καίτοι τῇ δυσσεβείᾳ δουλεύων, πεῖσαι τὸν τύραννον ἐπειράθη δόξης ἐφιεμένοις τοῖς Χριστιανοῖς μὴ παρασχεῖν τὸ ποθούμενον.