Historia Ecclesiastica

ἐντεῦθεν οὗτος τῷ Κωνσταντίω γενόμενος γνώριμος (ἀπέδωκε γὰρ [*](7—18 vgl. Rufin. H. E. X 12, 976, 24—977, 14. Socrat. l 25, 1—5. Sozomen. Il 27, 2—4. Gelas. Cyzic.III 12 — 20— S. 97, 5 vgl. Rufin. H. E. X 12, 978, 5—19 — 21—24 vgl. Socrat. I 39, 3—5. Sozomen. II 34, 2) [*](* 11 — 14 Gelas. Cyzic. lll 12, 142a 12 — 16-18 ebd. 142b, 8 — 20— S. 97, 22 Cass. IV 5) [*](B A HN (n) + S = r L + FV (v) = z Τ [bis 3 Θεογόνιος]) [*](1 οἱ ὀλίγοι καὶ οἱ BT οἱ ὀλίγοι καὶ L ὀλίγοι καὶ οἱ F ὀλίγοι καὶ ArV | ἀρειμανίασ ο B | 2 πάλιν > BA, nach τὰς οἰκείας ~T | 3 θεόγ///νιοσ A θεόγνιοσ LT θέογνισ V | 7 γݲ am Rand An | λικινίου BSL | 9 μὲν > B | 13 χηρείας] χάριτοσ B | 16 ἱκέτευεν BAr ἱκέτευσεν z und, σ übergeschrieben, Ae | 17 τοῦτο ποιήσειν] ποιεῖνB | 19 ἐθάρσησεν A | 21 τοῖσ παισὶν am Rand Ac | 25 ἀφίξεσθαι A ἀφικέσθαι Brz)

καὶ τῶν έξξκγσθπων δῆθεν τὴν ζάλην ὀλοφυρόμενος, αἰτίους ἔλεγε τοὺς τὴν ἄγραφον τοῦ ὁμοουσίου φωνὴν ἐντεθεικότας τῇ διδασκαλίᾳ τῆς πίστεως, καὶ τοῦτο καὶ τοῖς ἱερωμένοις καὶ τοῖς πολλοῖς ἐργάζεσθαι τὴν διάστασιν. ἐντεῦθεν Ἀθανασίου καὶ τῶν τὰ ἴσα φρονούντων κατηγορῶν τἀς κατὰ τούτων ἐπιβουλὰς ἐτεκταίνετο.

Τούτῳ συνεργῷ κεχρημένοι Εὐσέβιός τε καὶ Θεογόνιος καὶ Θεόδωρος ὁ Περίνθιος (ἐλλόγιμος δὲ διαφερόντως ὁ Θεόδωρος ἦν καὶ δὴ καὶ τῶν θείων εὐαγγελίων τὴν ἑρμηνείαν συνέγραψεν, Ἡρακλεώτην δὲ αὐτὸν ὀνομάζουσιν οἱ πολλοί), οὗτοι συνεχῶς ἅτε δὴ γειτονεύοντες τὸν βασιλέα ὁρῶντες, τὴν ἀπὸ τῆς ἐξορίας ἐπάνοδον Ἀθανασίου παμπόλλων ἔλεγον αἰτίαν γεγενῆσθαι κακῶν, καὶ οὐ μόνον τὴν Αἴγυπτον μεταλαγχάνειν τοῦ κλύδωνος, ἀλλὰ καὶ τὴν Παλαιστίνην καὶ τὴν Φοινίκην καὶ τὰ ἄλλα ὅμορα ἔθνη.