Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

Ὁ βασιλεύς· »Ἕν ἐστι τὸ ζητούμενον. βούλομαι γάρ σε ἀσπαοά- >μενον τὴν πρὸς τὰς ἐκκλησίας κοινωνίαν πάλιν εἰς τὴν Ῥώμην >στεῖλαι. διὰ τοῦτο πείσθητι τῇ εἰρήνῃ καὶ ὑπογράψας >εἰς τὴν

Λιβέριος· »Ἤδη τοῖς ἀδελφοῖς τοῖς ἐν Ῥώμῃ ἀπεταξάμην. μείζους >γάρ εἰσιν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ θεσμοὶ τῆς ἐν Ῥώμῃ διατριβῆς.«

Ὁ βασιλεύς· »Οὐκοῦν τριῶν ἡμερῶν ἔχεις σκέψεως διάστημα· εἰ >βούλει, ὑπογράψας ὑπόστρεψον εἰς τὴν Ῥώμην, ἢ ἐννόησον ἐν >τόπῳ μετατεθῆναι βούλει.«

Λιβέριος· »Τὸ τῶν τριῶν ἡμερῶν διάστημα οὐ μετατίθησι λο- >γισμόν· ὅθεν ὅποι βούλει ἀπόστειλόν Ὁ βασιλεύς,

μετὰ δύο ἡμέρας κριθέντος Λιβερίου καὶ μὴ μετα- τεθέντος τοῦ λογισμοῦ, εἶπεν ἐξορισθῆναι εἰς τὴν Βέροιαν τῆς Θρᾴκης.

[*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FVR(v) = z Τ)[*](1 τοιοῦτον] οὕτω A > Cass. Σ ι nacli κατόρθωμα + ἔσται gestrichen A, est Cass. Σ ι τὸ > T ι 7 εἰ > GL ι nach εἰ + μὴ gestrichen A ι 8 τῆσ — πίστεως ΑΣ ἐν τῆ — ἐκτεθείσῃ ὀρθοδόξω πίστει rzT quem . . . defendimus secimdum fidem usw. Cass. ι 9 εἴδοιεν AGB2 ι 10 μὴ1 > n ι 2 > A ι ταραχθῆναι Τ, reprohetur iniuste Cass., »damit keine ungerechte Strafe ängt « Σ ι 11 ὁ] ὁ δὲ Τ ι 13 διὰ τοῦτο — 14 ῥώμην AzTCass.Σ > r ι τῆι εἰρήνηι, beide ηι auf Rasur, A ι 18. 19. 21 βοίλη GB2 ι 18 ὑπόστρεψον und ἐννόησον Parm.] ὑποστρέψαι und ἐννοῆσαι in A, die Accente über beiden ο gestrichen und beide αι auf Rasur Ae Romae revertere aut certe cogita Cass. ὑποστρέψαι und ἐννοῆσαι rzT ι 20 Λιβέριος > T ι τῶν übergeschrieben Ae ι ἡμερῶν Σ ἡμερῶν + ἧ μηνῶν z und auf Rasur Ae 22 μετὰ δύο ἡμέρας nach Λιβεριου ~ Τ, Cass. Σ wie im Text ι κριθέντος = examinato Cass. gefragt Σ] κληθέντοσ ST ι 22/23 κατατεθέντοσ L)
136

ἐκβάντος δὲ Λιβερίου, ὁ βασιλεὺς ἀπέστειλεν αὐτῷ πεντακοσίους ὁλοκοτίνους εἰς δαπάνας. Λιβέριος εἶπε τῷ προσκομίσαντι· »ἄπελθε, δὸς αὐτὰ τῷ βασιλεῖ· χρείαν γὰρ ἔχει δοῦναι τοῖς στρατιώταις αὐτοῦ«.

ὁμοίως ἡ βασίλισσα ἔπεμψεν αὐτῷ τὰ αὐτό. Λιβέριος εἶπεν· »ἀπόδος αὐτὰ τῷ βασιλεῖ· χρείαν γὰρ αὐτῶν ἔχει εἰς τὴν τῶν στρατιωτῶν ἐξοδίασιν. ἐὰν δὲ μὴ χρείαν ἔχῃ ὁ βασιλεύς, δότω αὐτὰ Αὐξεντίῳ καὶ Ἐπικτήτῳ· χρείαν γὰρ ἔχουσιν αὐτῶν«. ὡς δὲ παρ’ αὐτῶν οὐκ ἔλαβεν, Εὐσέβιος ὁ εὐνοῦχος προσφέρει αὐτῷ ἑτέρους.

Λιβέριος δὲ εἶπεν αὐτῷ· »τὰς ἐκκλησίας τῆς οἰκουμένης ἠρήμωσας, καὶ ὡς καταδίκῳ ἐλεημοσύνην μοι προσφέρεις; ἄπελθε, πρῶτον γενοῦ Κριστιανός«. καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας μηδὲν δεξάμενος ἐξωρίσθη.