Historia Ecclesiastica

ἀπὸ τούτων τοίνυν τῶν ἀποσταλέντων >οἱ δύο τεθνήκασι, Θεογόνιος καὶ Θεόδωρος, οἱ δὲ λοιποὶ τρεῖ >τουτέστι Μάρις καὶ Οὐάλης καὶ Οὐρσάκιος· ἀπὸ τούτων τῶν >σταλέντων, κατὰ Μαρδικὴν τοῦ πράγματος τούτου ἕνεκα >τεῖτο ψῆφος· οἳ ἐν τῇ συνόδῳ βιβλία ἐπιδεδώκασι, συγγνώμην >τοῦντες ἐφ’ οἱς ἐν τῷ Μαρεώτῃ κατὰ συκοφαντίαν ἐκ >συνεστήσαντο κατὰ Ἀθανασίου ὑπομνήματα· ἅτινα βιβλία >νῦν ἔχομεν μετὰ χεῖρας. τίνι τούτων δεῖ πείθεσθαι ἡμὰς >κοινωνεῖν, τοῖς πρότερον καταψηφισαμένοις καὶ ἐκ δευτέρου >γνώμην αἰτήσασιν ἢ τοῖς νῦν τούτων καταφηφισαμένοις;«

Ἐπίκτητος ἐπίσκοπος εἶπεν· »Βασιλεῦ, οὐ πίστεως ἕνεκεν σήμερον >οὐδὲ κριμάτων ἐκκλησιαστικῶν ἀντιποιούμενος Λιβέριος τὸν >ποιεῖται, ἀλλ’ ἴνα τοῖς ἐν Ῥώμῃ συγκλητικοῖς καυχήσηται, ὡς >γισάμενος τὸν

Ὁ βασιλεὺς εἶπε Λιβερίῳ· »Πόστον εἰ μέρος τῆς οἰκουμένης, ὅτι >σὺ μόνος συναίρῃ ἀνθρώπῳ ἀνοσίῳ καὶ τῆς οἰκουμένης τὴν >καὶ ὅλου τοῦ κόσμου Λιβέριος·

»Οὐ διὰ τὸ ἐμὲ μόνον εἶναι ὁ τῆς πίστεως ἐλαττοῦται >γόγος· καὶ γὰρ κατὰ τὸ παλαιὸν τρεῖς μόνοι εὐρίσκονται >τες προστάξει.«

Εὐσέβιος εὐνοῦχος εἶπεν· »Τὸν βασιλέα ἡμῶν Ναβουχοδονόσορ >ἐποίησας.«

Λιβέριος· »Οὐχί, ἀλλ’ οὕτως ἀλόγως καταδικάζεις ἄνθρωπον ὃν [*](5—10 vgl. unten 140, 3 f. Athanas. Apol. c. Arian. 58 — 19/20 Daniel 3, 12 f) [*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FVR (v) = z Τ) [*](1 τῶν ἀποσταλέντων = Cass. Σ > nG ι 2 οἱ1 > Τ ι θεογόνιοσ sB2F o nach γ ausradiert AH θεόγνιοσ NLVRT Theognius Cass. Codd. LP ι 3 τουτέστι = Cass. Σ > n ι μάρισ AsLvTCass. μάρησ nV2 ι ἀπὸ Π ab Cass., κατὰ Val., Σ las auch ἀπὸ, hat aber ßerdem 4 καὶ vor κατὰ Σαρδικὴν; ob ἀπὸ = latein. de? ι 4 ἕνεκεν B ι 5 ἐπεδώκασι T ι 7 συνεστήσαντο Π, aber ἠσαντο auf Rasur Ac confecerunt Cass. συνεθήκαντο Ausgaben ι ἃ /// τινα //// A ι βιβλία am Rand A (oder Ac?) ι 8 nach χεῖρας + αὐτῶν gestrichen A ι τίνι ArLVCass. τίνι δὲ Β2FRT ι τούτων Nm ι δεῖ τούτων ~ Hs ι 9 καὶ ἐκ — 10 αἰτήσασιν am Rand Ac ι 10 ἢ τοῖσ — καταψηφισαμένοισ auf Rasur Ac ι 12 Λιβέριος > ACass. Σ ι 15 ὁ] ὁ δὲ A ι πόστον = Cass. Σ] πόσον SB2 ι 16 συναίρεισ z ι 18 nach Λιβέριος + ἔφη B2Cass. Σ ι ἐμὲ μόνον εἶναι rzTCass. Σ εἶναί με μόνον A ι 20 προστάξει] πρὸς τάξιν L und, wie es scheint, Σ, praecepto regis Cass. ι 21 ὁ εὐνοῦχοσ nB2 εὐνοῦχος + τοῦ βασιλέως Σ ι ναβουχοδονόσωρ B2 ι 23 nach Λιβέριος + εἶπεν TCass. Σ)

Ἐπίκτητος ἐπίσκοπος εἶπεν· »Ἀλλ᾿ ὁ δρόμος τῶν δημοσίων οὐχ >ὑποστήσεται τὴν χρείαν τῆς τῶν ἐπισκόπων Λιβέριος· »Οὐ χρείαν ἔχει τὰ ἐκκλησιαστικὰ δημοσίου δρόμου·

αἱ >γὰρ ἐκκλησίαι ἱκαναί εἰσιν ἕως τῆς θαλάσσης διαπέμψασθαι >ἑαυτῶν ἐπισκόπους.«

Ὁ βασιλεὺς· »Τὰ ἤδη τύπον ἐσχηκότα ἀναλύεσθαι οὐ δυνατόν >ἐστι· τῶν γὰρ πλειόνων ἐπισκόπων ἡ ψῆφος ἰσχύειν ὀφείλει. >μόνος εἰ ὁ ἀντιποιούμενος τῆς φιλίας τοῦ ἀνοσίου

Λιβέριος εἶπεν· »Βασιλεῦ, οὐδέ ποτε ἠκούσαμεν, μὴ παρόντος τοῦ >ἐγκαλουμένου, κριτοῦ ἀνοσιότητα καταγγέλλοντος, ἰδίαν ἔχθραν >ροντος πρὸς τὸν ἄνθρωπον.«

Ὁ βασιλεύς· »Πάντας μὲν κοινῶς ἠδίκησεν, οὐδένα δὲ οὕτως ὡς >ἐμέ. ὅστις μὴ ἀρκεσθεὶς ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τοῦ μειζοτέρου μου >φοῦ, οὐδὲ τὸν μακαρίτην Κώνσταντα ἐπαύσατο παροξύνων εἰς τέραβ ἔχθραν, εἰ μὴ ἡμεῖς πλείονι ἡμερότητι ὑπηνέγκαμεν >τοῦ παροξύνοντος καὶ τοῦ παροξυνομένου ῥοπήν. οὐδὲν δέ [*](Α HN (n) + GS (s) = r B2L + FVR(v) = z Τ 2 προχειρίσαι As προχωρῆσαι nzT, proferri Cass. ι κατὰ Νίκαιαν] ἐν νικαία Τ ι 5 οἱ > A ι ἐγγεννῶντες = Cass. Σ] ἐμποιοῦντες B2 ι συγκατατεθειμένοι A ι 6 τὴν A τῆς rzT ι 9 ἐπίσκοπος εἶπεν = Cass. > n ι 10 τῆς T ι 11 Λιβέριος + εἶπεν Β2Cass. ἐπίσκοποσ εἶπεν T ι δημόσιον δρόμον Β2 ι 14 vor ὁ + καὶ n ι nach βασιλεὺς + εἶπεν B2Cass. Σ ι 16 ὁ αντιποιούμενοσ — ἐκείνου ΑrTΣ ὁ τῆς φιλίας ἐκείνου τοῦ ἀνοσίου zCass. ι 17 εἶπεν = Σ>r ι βασιλεῦ = Cass. Σ>Α ι 18 ἰδίαν ὡσ ἰδίαν z und, ὡς übergeschrieben, Ac, fiisi quia propria videntur haec odia Cass. ι 18/19 εἰσφέροντος rZ εἰσφέρων z und, ὢν auf Rasur, Ac εἰσάγειν ι 19 πρὸσ τὸν ἄνθρωπον Az τῶ ἀνθρώπω rT ι 20 nach βασιλεὺς + εἶπεν B2Cass. Σ ἐπὶ > Lv, ///// A ι μου > s ι 22 κώνσταντα ///// A ι παρούνων ArT παροτρύνων z ι 23 ὑπηνέγκαμεν ΑΤΣ ὑφήκαμεν Β2 ὑφηγήσαμεν Lv ὑφηγησάμενοι Ns > mit leerem Raum H, temperassemus Cass. ι 24 παροξύναντοσ LT, impellentis Cass. ι δέ rB2LTAsRm Cass. > FV)

Λιβέριος· »Μὴ διὰ τῶν ἐπισκόπων ἀμύνου τὴν ἔχθραν, βασιλεῦ. >αἱ γὰρ χεῖρες τῶν ἐκκλησιαστικῶν εἰς τὸ ἁγιάζειν εὐκαιρεῖν >λουσιν. ὅθεν, εἴ σοι δοκεῖ, κέλευσον ἀνακληθῆναι τοὺς >εἰς τοὺς ἰδίους τόπους. καὶ εἰ ὀφθείησαν ὁμόφρονες τοῦ >ἀντιποιουμένου τῆς κατὰ Νικαίαν ἐκτεθείσης ὀρθοδόξου >τότε συνελθόντες ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἴδοιεν ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου, >μὴ τὸν μὴ ἁμαρτήσαντα ἄνδρα χαραχθῆναι δοκιμασθῇ.«

Ὁ βασιλεύς· »Ἕν ἐστι τὸ ζητούμενον. βούλομαι γάρ σε ἀσπαοά- >μενον τὴν πρὸς τὰς ἐκκλησίας κοινωνίαν πάλιν εἰς τὴν Ῥώμην >στεῖλαι. διὰ τοῦτο πείσθητι τῇ εἰρήνῃ καὶ ὑπογράψας >εἰς τὴν

Λιβέριος· »Ἤδη τοῖς ἀδελφοῖς τοῖς ἐν Ῥώμῃ ἀπεταξάμην. μείζους >γάρ εἰσιν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ θεσμοὶ τῆς ἐν Ῥώμῃ διατριβῆς.«

Ὁ βασιλεύς· »Οὐκοῦν τριῶν ἡμερῶν ἔχεις σκέψεως διάστημα· εἰ >βούλει, ὑπογράψας ὑπόστρεψον εἰς τὴν Ῥώμην, ἢ ἐννόησον ἐν >τόπῳ μετατεθῆναι βούλει.«