Historia Ecclesiastica

>τινὰς δὲ καὶ μὴ φέροντας ἀποθανεῖν. πάντας μὲν οὖν τοὺς περι- >λειφθέντας ἀθρόως καὶ τὰς παρθένους ἐξώρισαν εἰς τὴν μεγάλην >Ὄασιν· τὰ δὲ σώματα τῶν τετελευτηκότων οὐδὲ τοῖς ἰδίοις κατὰ >τὴν ἀρχὴν ἀποδοθῆναι πεποιήκασιν, ἀλλ’ ἔκρυψαν ὡς ἠθέλησαν, [*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FV(v) = z Τ) [*](2 αὐτὸσ rLvT Athan. Socr. ούτοσ ΑΒ2 ι 4 ὅπλα — 5 φερόντων auf Rasur Ae ι 5 καὶ βέλη = Athan. Socr. > v ι 6 γὰρ = Athan. Socr.] γὰρ + δὴ ausradiert A ι λοιπὸν = Athan. Socr. > Τ ι 7 παρ’ αὐτῶν = Athan. Socr.] παρ’ αὐτοῦ H Syineon ι 8 ἔπρεπεν ἀκούσαντα πράξαι ATAthan. ἔπρεπε (παρ᾿ αὐτοῦ ~) πρᾶξαι Symeon ἀκούσαντα ἔπρεπε πρᾶξαι rLv und, mit Hin Weisungsbuchstaben β, α, γ, Ac ἔπρεπε πράξαι B2 ἔπρεπε πραχθῆναι Socr. ι 9 αὐτὰσ A ι 10 nach ἔβλεπε + καὶ μὴ φροντιζούσας τοῦ πυρός Athan. Socr. ι 10/11 κατέκοψεν Asz Athan. κατέκοψεν αὐτῶν Τ αὐτὰσ κατέκοψεν n κατέκοψεν αὐτὰς Socr. ι 11 πρόσωπα ArT Athan. Socr. πρόσωπα + τύπτεσθαι κελεύων z und am Rand Ac ι 13 ῥάβδουσ γὰρ τὰσ ANGz Athan. Socr. ῥάβδουσ γὰρ τοὺσ ῥάβδοισ γὰρ ταῖσ HS ι εὐθὺς τεμὼν > Π, hergestellt nach Athan. Socr. und nach den Accus. ῥάβδουσ . . . ἑχούσασ der meisten HSS ι ἐχούσασ NGLvT Athan. Socr. ἐχούσαις HSB2 und, ι gestrichen, Α 14 ἔτι] ἐπὶ Τ ι 15 διὰ — σκόλοπας = Athan. Socr. > s ] παγέντασ L ι 16 μὲν οὖν] μὲν G δὲ S ι 16/17 περιληφθέντασ ArB2Athan. Socr. Cod. A ι 17 τὰσ παρθένους rB2T Socr. Cod. A Symeon. Nie. Vita Athanasii τῶν (τῶν auf Rasur Ae) παρθένων A Lv τὴν παρθένον Athan. Socr. Codd. FCM (= Cass. quandam virginem) ι ἐξώρισαν = Athan. ἐξορίσασ Τ ἐξώρισεν Socr. Codd. (= Cass.) Nie. Symeon ἀποστέλλει Vita Athanasii ι 18 ὄασαν NsSocr. Cod. A ι τελεντησόντων T ι 18/19 κατὰ τὴν ἀρχὴν = Athan. Socr. > Τ)

πράττουσι δὲ τοῦτο πεπλανημένοι τῇ διανοίᾳ οἱ παρά- >φρονες· τῶν γὰρ οἰκείων τῶν τετελευτηκότων, χαιρόντων μὲν >τὴν ὁμολογίαν, θρηνούντων δὲ διὰ τὰ σώματα, μείζων ἐξηχεῖτο >αὐτῶν ὁ τῆς ὠμότητος ἔλεγχος. καὶ γὰρ εὐθὺς ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου >καὶ τῶν Λιβυῶν ἐξώρισαν μὲν ἐπισκόπους Ἀμμώνιον, Μούϊον, >Φίλωνα, Ἑρμῆν, Πλήνιον, Ψενόσιριν, Νειλάμμωνα, Ἄγαθον, >φον, Μάρκον, Ἀμμώνιον ἕτερον, Μάρκον ἕτερον, Δρακόντιον, >᾿Αθηνόδωρον, καὶ πρεσβυτέρους Ἱέρακα καὶ Διόσκορον. καὶ >πικρῶς ἤλασαν αὐτοὺς ὡς τινὰς μὲν αὐτῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς,

τινὰς >ἐν αὐτῶ τῷ ἐξορισμῷ ἀποθανεῖν. ἐφυγάδευσαν δὲ ἐπισκόπους >ἢ τριάκοντα. σπουδὴ γὰρ ἦν αὐτοῖς κατὰ τὸν Ἀχαάβ, εἰ >ἐξᾶραι τὴν ἀλήθειαν.«

Καὶ παραμυθητικοὺς δὲ λόγους ταῖς παρθένοις ἐκείναις αἳ τὰ παγχάλεπα ἐκεῖνα ὑπέμειναν γράφων, καὶ ταῦτα ἐντέθεικε·

»Διὰ τοῦτο μηδὲ γινέσθω τις ὑμῶν περίλυπος, εἰ καὶ θαπτο- >μέναις ὑμῖν φθονοῦσιν οἱ δυσσεβεῖς καὶ κωλύουσι τὰς ἐκφοράς. [*](* 6—9 Nicetas Thesaur. VI 10 PG 140, 16 D — 14—S. 128, 8 Cass. V 3) [*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FV(v) = z T) [*](1 βαλόντες ArTAthau. βάλλοντεσ z Socr. Codd. AFC ι 2 τῆ διανοία AT Athan. Socr. τὴν διάνοιαν A ι τελευτηκότων T ι 4 με ἵζων AnGLvT μεῖζον SB2Athan. Socr. ι 5 nach τῆς1 + ἀσεβείας καὶ Athan. Socr. ι ἔλεγχοσ ArzAthan. Socr. πόλεμος T ι 6 Μούϊον = Athan.] μαύϊον L μώϊον Cod. Nicet. Θμοῦϊν Socr. ι 7 πλείνιον Τ ι Ψενόσιριν = Cod. Nicet. Athan. Socr.] ψινόσιριν H ψευνόσιριν Τ ι νειλάμμωνα ANL Cod. Nicet. Socr. νιλάμμωνα HsT νηλάμμωνα V λιλάμωνα B2 πηλάμμωνα Athan. Codd. Par. Bas. ι ἄγαθον TCod. Nicet. Athan. ἀγάπιον rz und auf Rasur Ac Ἀγάθωνα Socr. ι 7/8 Ἀνάγαμφον = Athan. Soor.] ἄναμφον s ἄγαμφον Cod. Nicet. ι 8 μάρκον, ἀμμώνιον, ἕτερον (ἀμμώνιον interpung. nT) μάρκον (+ ἕτερον. n), δρακόντιον, ἀδέλφιον rzTAthan. Socr. μάρκον δρακόντιον ἀδέλφιον ἀμμώνιον ἕτερον καὶ ἕτερον ἕτερον A ι 10 αὐτῶν übergeschrieben Ae ι 11 ἐν αὐτώ ArzAthan. Socr. ἐπ’ ἀτῶν T ι ἐφυγάδευσαν rB2vTAthan. Socr. ἐφόνευσαν L ἐφόν////ευσαν (ον auf Rasur Ac) A ι ἢ] πλείους ἧ (ἢ auf Rasur Ac) A πλεῖον ἢ Β2 πλείους Athan. Socr. Codd. ι 13 AB2LAthan. Socr. καὶ τὴν rv ι 16 διὰ τοῦτο ArTCass. διὰ τοῦτο + φησὶ z und übergeschrieben Ac ι 16/17 θαπτομέναισ ὑμῖν rT θαπτομένοις ὑμῖν Lv und, οῖσ u. ῖν auf Rasur, Ac θαπτομένους ὑμὰς B2 ι 17 φθονῶσιν B2F)

Ταῦτα μὲν οὑν καὶ τὰ προσόμοια τούτοις ὁ Γεώργιος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ εἰργάζετο ὁ δὲ θεῖος Ἀθανάσιος οὐδὲν χωρίον ὀχυρὸν ἐννόμιζεν εἰς ἀσφάλειαν, τοῦ βασιλέως ἢ ζῶντα ἀχθῆναι προστεταχότος ἢ τεθνεῶτος κομισθῆναί οἱ τὴν κεφαλὴν καὶ μισθὸν τῷ τοῦτο δρῶντι ὑπισχνουμένου ὅτι μάλιστα πλεῖστον.

Αὐτὸς δὲ δὴ ὁ Κωνστάντιος, Μαγνεντίου μετὰ τὴν Κώνσταντος τελευτὴν τῆς Ἑσπέρας κεκρατηκότος, ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἐξώρμησε, κατὰ τῆς ἐκείνου τυραννίδος στρατεύων.

ἀλλ’ οὐδὲ ὁ χαλεπὸς οὗτος πόλεμος τὸν κατὰ τῶν ἐκκλησιῶν κατέλυσε πόλεμον· πείθουσι γὰρ δὴ τὸν πάντα ῥᾳδίως πειθόμενον καὶ τὴν αἱρετικὴν εἰσδεξάμενον νόσον, εἰς Μεδιόλανον (πόλις δὲ αὕτη τῆς Ἰταλίας) σύνοδον συναγεῖραι, καὶ πρῶτον μὲν τοὺς συνεληλυθότας ἅπαντας ἀναγκάσαι τῇ παρὰ τῶν ἀδίκων ἐκείνων δικαστῶν ἐν Τυρῷ γεγενημένῃ καθαιρέσει συνθέσθαι, εἶθ’ οὕτως Ἀθανασίου τῶν ἐκκλησιῶν ἐξελαθέντος ἑτέραν πίστεως πίστεως διδασκαλίαν.