De Resurrectione

καὶ ὁ Παῦλος δὲ σαφῶς μαρτυρεῖ λέγων· »ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ θεοῦ ἀπεκδέχεται. τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα ἐπ᾿ ἐλπίδι, ὅτι καὶ αὐτὴν ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ θεοῦ«. »τῇ γὰρ ματαιότητι« φηςίν »ἡ κτίσις ὑπετάγη«, ἐλευθερωθήσεσθαι« δὲ »τῆς« τοιαύτης »δουλείας« προσδοκᾷ, κτίσιν τὸν κόσμον τοῦτον βουλόμενος νῦν καλεῖν. οὐ γὰρ »τὰ μὴ βλεπόμενα« τῇ φθορᾷ δουλεύει, ἀλλὰ ταῦτα δὴ »τὰ βλεπόμενα«.

μένει ἄρα ἡ κτίσις εἰς τὸ ἄμεινον ἀνακαινοποιηθεῖσα καὶ εὐπρεπέστερον, ἀγαλλομένη καὶ χαίρουσα ἐπὶ τοῖς τέκνοις [*](6 Weish. Sal. 1, 14—9 Röm. 8, 19—21 — 13 Röm. 8,20f —16 vgl. II Kor. 4, 18 1 καταβάσει ὡς V καταβάσ· ὦ U: κατὰ Βασίλειον Andr: <S Syr | κατακλύζ. ὁ κόσμος C Andr 2 πυρὶ vor πᾶς Z. 1 in C r | παντελῆ übersetzt nicht Syr | εἰ—ὀλέθρου Z. 8 <Andr, aber vor καὶ2 Z. 8 + καὶ προσιών φησι 3 τοῦ μὴ εἶναι τὸ εἶναι V C | χείρω V 4 ὁ ποιήσας V: ποιῆσαι S | ἀλλ᾿ —θεὸς <U | οὐδὲ C r | ματαίως ἢ U 127v: <S 4f ἢ χεῖρον ἐποίει: ἐχειροποίει VU, ἢ χείρω (» in opprobrium« Syr) ἐποίει C 6 καθώσπερ C r | συνίστησιν V C Syr, w.e.sch. 8 (λέγουσα auch schon hier + S): δι᾿ ἃ συνίστησιν U, διασυνίστησιν Jh 7 τὰ πάντα λέγουσα C S | τὰ <U | ὁ θεός, καὶ<Syr 8 ἐν αὐτοῖς C | καὶ<Syr | ὁ<V | δὲ<S Syr? 9 λέγων<S | ἡ γὰρ V 364 v | γὰρ<Syr 10 ϋῶν C | vor τῇ γὰρ+» Diese Rede dem Menschen« S 11 ὑποτάξαντα] αὐτὴν + Andr | ἐπ᾿ w.e.sch. <S | διότι Andr 12 αὑτὴ w.e.sch. S | φθορᾶς] καὶ τὰ ἑξῆς Andr und endet 13 τῶν τέκνων<C r | τοῦ θεοῦ S 87 | γὰρ<Syr 14 φηςίν nach ὑπετάγη U | ἐλευθερωθήσεται δὲ V] »aber dennoch die Befreiung« S, et propterea expectat se…liberandam fore Syr 14 f τ. τοι. δουλ.] τῆς φθορᾶς w.e.sch. S (»von d. Verwesung«) 15 porro vor κτίσιν Syr 15f βουλ. νῦν καλεῖν] »nennend« S | νῦν καλ.] φιλοκαλεῖν C r 16 ἀλλὰ ταῦτα] nu si; ny I S 17 ἡ κτίσις] ὁ κόσμος Syr 17 f ἀνακαινοποιηθεῖσα <S)

»οἴδαμεν γάρ«, φηςίν, »ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ τῦν. οὐ μόνον δέ ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ πνεύματος ἔχοντες, καὶ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν τὴν υἰοθεςίαν δέ· »ὃν τρόπον γὰρ ὁ οὐρανὸς καινὸς καὶ ἡ γῆ καινή, ἃ ἐγὼ (φηςί) ποιῶ, μένει ἐνώπιόν μου, λέγει κύριος, οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα ὐμῶν καὶ τὸ ὄνομα ὑμῶν«. καὶ πάλιν· »οὕτως λέγει κύριος ὁ ποιήσας τὸν οὐρανόν, οὗτος θεὸς ὁ κατασκευάσας τὴν γῆν καὶ ποιήσας αὐτήν· αὐτὸς διώρισεν αὐτήν, οὐκ εἰς κενὸν ἐποίησεν αὐτήν, ἀλλὰ κατοικεῖσθαι «.

| ὄντως γὰρ οὐκ εἰς κενὸν οὐδὲ εἰς μάτην πρὸς ἀπώλειαν ἔκτισε, κατὰ τοὺς φρονοῦντας μάταια, τὸ πᾶν ὁ θεός, ἀλλὰ εἰς τὸ εἶναί τε καὶ οἰκεῖσθαι καὶ διαμένειν. διὸ ἀνάγκη δὴ καὶ τὴν γῆν αὖθις καὶ τὸν οὐρανὸν μετὰ τὴν ἐκφλόγωσιν ἔσεσθαι πάν- [*](4 Jes. 52, 2 – 7 Röm. 8, 22. 23 – 11 Jes. 66, 22 – 13 Jes. 45, 18 1 ἐν τῇ ἀναστάσει S | δι᾿ οὓς] δι᾿ οὖ V, διὸ Cr: ἐφ᾿ οἷς las schwerl. S (»über welche«) | καὶ συνωδίνει <S 1f ἀπολύ|τρωσιν Cc 103v 2 ἀπὸ — σώματος <S | ἀπὸ τῆς φθορᾶς <S | καὶ αὐτὴ <C | ἀπεκδεχομένη U 3 ὅπως] quoniam Syr: <S | ἐξεγερθέντων U: ἐλευθερωθέντων C |κ. ἀποτ.] ἀποτινάξομέν Syr 2f τῆς σαρκὸς <S 4 ἐκτείν. U | καὶ 2 <U 5 κάθ. Ἱερ.] sidi im: sudim (»gerichtet«) S | ἐλευθερώθη δὴ V: U 128 | τε: οὖν ἡμῖν S 6 αὐτὴ] ἡ κτίσις S, αὐτὴ ἡ κτίσις Syr | τῆς φθορᾶς <S |τῇ ματαιότητι: τῇ φθορᾷ S 7 οἴδαμεν – σώματος ἡμῶν Z. 10 <C | φηςίν <U S 8f αὐτὴν τὴν ἀπ. U 9 καὶ] »nämlich« S 10 τὴν 1<U 11 καἱ ὁ] αὐτὸς καὶ Syr: ὁ <V | δέ < VU: πάλιν S | καινὸς <Cr 12 ἃ—μένει <S | φηςίν, ἃ ἐγὼ C: φησι <Syr | μένειν V | οὕτως Cr 63 |ἔσται] στήσεται Syr mit LXX 13 ὄνομα . . σπέρμα S | ὑμῶν Cr | κ. τὸ ὄν. ὑμῶν <V | καὶ πάλιν — κατοικεῖσθαι Z. 16 <C: S 87 v | οὕτω U 14 οὖτος] αὐτὸς Syr | θεὸς <U | ὁ καὶ S 15 διώ|ρισεν V 365; διωρίσας w. e. sch. Syr (plastes) | ἐποίησεν αὐτήν <U 16 πρὸς] οὐδὲ S 17 τὸ πᾶς ὁ θεός <S 18 ἄλλ᾿ C | εἶναι . . κ. διαμένειν »ewiges Sein« S: ut perseverant Syr | vor διὸ + »Daß nach der Verbrennung der Himmel sein wird und die Erde und Winde sein warden« S | ἀνάγκη δὴ <Syr 18 f καὶ τὴν <C 19 τ. οὐρ. . . κ. τ. γῆν S | τὸν <V C | ἔσεσθαι nach βρασμόν S. 300, 1 Cr 19 f πάντων <S)