De Resurrectione
Methodius
Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
οὐκοῦν [*](6 vgl. De res. I, 38, 5. 39, 5 S. 281, 14ff. 283, 15f—16 Gen. 3, 21—24) [*](6ff vgl. Prokop. S. 165, 12f. Greg. Naz. Orat. 38, 12. Greg. Nyss. III, 253 B) [*](1 ἀγευστήσαντα V Dd, ein Verbum ἀγευστεῖν ist jedoch nicht bezeugt; vgl. aber unten S. 301, 8 ἄγερσταοι λύπης, Plat. Pol. IX 576 A ἐλευθερίας ἄγευστος vgl. Jh: »nicht schmecke und« S | τοῦτο φαίη U 2 vor ἀσθενὴς + »DaB es Gott nicht gereut« mit roter Schrift S | αὐτῶν U 3 εἰσάγων:»Sagend« S | ἀξύνετος U 4 ὁ < U 5 ὥστε < V | διὰ τὸ — ἐξέβαλεν Z. 6] »nicht deshalb ihn aus dem Paradiese (getrieben), daB (etwa διὰ τοῦτο αὐτὸν ἐκ τοῦ παραδείσου διὰ τὸ) er <nicht> essend von dem Baum lebe in Ewigkeit« S | σῴζεσθαι] ζῆσαι? S | ζωζ. corr. in σώζ. U 6 τ. ζωῆς<S 7 ἵν᾿]καὶ S 8 τῆς ἁμαρτ. U 122 | ὁ < U | καθαρὸς < V Prok 165, 12 9 δὲ:οὖν schwerlich + S 10 ὅλως< S | τὴν < V 11 ἀθανασίας S 80 v | ὄντως < 8 |ὑπεύθ.]ὑπαίτιος U 8 | νοσῶν V: » ist und« S 13 ἐκβάλλεται] ἐκ παραδείσου + S 16 λαβών<S | γίνεται U | κύριος < S 18 κύριος ὁ θεός S | ἐ|ξ V 360 | ὑμῶν V 20 λἁβῃ . . καὶ < S 21 τῆς τρυφῆς < S 22 ἑλἠφθη] ἐκτίσθη? S (» geschaffen war«))
ἵνα τοίνυν μὴ ᾖ κακὸν ἀθάνατον ὁ ἄνθρωπος, ὡς ἔφην, ἣ ἀείζῳον, ἔχων ἐν ἑαυτῷ τὴν ἁμαρτίαν κρατιεύουσαν, ἅτε ἐν ἀθανάτῳ βλαστήσασαν σώματι καὶ ἀθάνατον ἔχουσαν τὴν τροφήν, ὁ θεὸς αὐτὸν διὰ τοῦτο θνητὸν ἀπεφήνατο νεκρότητι περιβαλών.
τοῦτο γὰρ οἱ δερμάτινοι χιτῶνες ἐβούλοντο, ἵνα δὴ διὰ τῆς λύσεως τοῦ σώματος καὶ τῆς διαιρέσεως ἡ ἁμαρτία κάτωθεν αὐτόπεεμνος πᾶσα διαφθαρῇ, ὡς μηδὲ κἂν βραχύτατον ῥίζης ἐαθῆναι μέρος, ἀφ᾿ οὗ νέαι βλάσται πάλιν ἁμαρτημάτων ἀναβήσονται. |
Καθάπερ γὰρ ὁπότ᾿ ἂν ἐν οἰκοδομήμασι ναῶν καλοῖς σικῆ <ᾗ> γεννηθεῖσα καὶ εἰς ἔκτασιν καὶ μέγεθος εὐτροφήσασα, καὶ περὶ πάσας τὰς ἁρμονίας πολυκλημάτοις ῥίζαις τῶν λίθων κεχυμένη, οὐ πρότερον τοῦ φύειν στέλλεται, ἔστ᾿ ἂν πᾶσα ἀποσπασθῇ, λυθέντων [*](2 vgl. De res. I, 38, 5. 39, 5. 7—8 vgl. Tert. De resurr. 7—12 vgl. De res. II, 9, 12) [*](4—8, 286, 14 S. Parall. 419 S. 166f Holl—8 vgl. Greg. Naz. Orat. 38, 12. Greg. Nyss. III, 253 B—12 vgl. Prokop. 87, 1, 165 B) [*](1 ἠδύνατο U 3 θάνῃ] λυθῆ V | ἀναστῆ U 4 ἀπολλωμένης V wie oft | ἵνα—ἀνεστέλλετο S. 284, 14 C in C Bl. 79, 9. R 88v. C Lemma ἐκ τοῦ αὐτοῦ, R ohne hemma nach De res. I, 32, 8 | καὶ ἵνα 8 |μὴ τοίνυν V, μὴ τοίνυν μὴ C,an Stelle d. 1. μὴ Rasur in Cr | ᾖ < VC | ἀεὶ ζῶν V: ἀεὶ S | ἑαυτῷ S 81 | καὶ κρατιστ. S: κρατητεύουσαν V 6 τὴν + V 7 ὁ θεὺς U 122v | ἀπεφήνατο: »hat gemacht« S | νεκρώτητι VU 8 οἱ< Cr | βοὑλονται S | δὴ< CS | ἀναλύσεως C r 9 τοῦ σώματος hinter διαιρέσεως C r 10f ἀφ᾿ οὑ—ἀναβήσονται Z. 11] »daB sie wieder die Sünde hervorkommen lasse« S 11 ἀναβήσ.] ἀναβλύσονται U; ἀναζήσονται C Prok 12 vor Καθάπερ »Gleiehnis« rot + S | ὁπ᾿ ὅτἂν VC e: < USC r | καλῶς V, καλῶν US 13 συκῆ γενν. wie eine überschrift rot S | ᾗ+Holl | εἰς < C r S | ἔκτ. κ. μέγ.] »GröBe u. Schönheit« S | εὐτρογήσασαν C e, εὐτραφήσασα C r Jh: »habend« S | καὶ περὶ—κεχυμένη Ζ. 14< S | περὶ] ἐπὶ U 14 ἀρμογὰς, corr. v. 2. Hd. in ἀρμωγὰς C | πολυκληματαῖς V | κεχωσμένη C | οὑ—στέλλεται Z. 15: »nicht zerstört wird« S 15 ἴστ᾿ ἂν]ἕως U | πᾶσα]πρῶτον C: ῥίζα S | ἀποσπασθείη C r: »geschwächt wird« S | λεθέντων—λίθων S. 286, 1] »auf welchen sie gegründet ist« S)
ζῶντος γὰρ ἔτι τοῦ σώματος πρὸ τοῦ τεθνήξεσθαι συζῆν ἀνάγκη καὶ τὴν ἁμαρτίαν, ἔνδον τὰς ῥίζας αὐτῆς ἐν ἡμῖν ἀποκρύπτουσαν, εἰ καὶ ἔξωθεν τομαῖς ταῖς ἀπὸ τῶν σωφρονισμῶν καὶ τῶν νουθετήσεων ἐνεστέλλετο, ἐπεὶ οὐκ ἂν ἔτι μετὰ τὸ φωτισθῆναι συνέβαινεν ἀδικεῖν, ἅτε παντάπασιν εἰλικρινῶς ἀφῃρημένης [*](5 vgl. zu De res. S. 275, 4 — 7 Deut. 32, 39. Justin De res. (S. Parall. 107, 273 ff S. 45 Holl) 6—S. 287,9 vgl. Prokop. PGr 87, 1, 165 B C 1 τῶν < C | γὰρ < S 2 ἑαυτῶν] αὐτοὺς C S | τῆς συκῆς] »die Wildfeige und der Feigenbaum« S, davor rot »Gleichnis« 2f ἀφῃρ.] »in ihrer Wurzel« + S 3 σώζεται U | μηδὲν — φέρων Z. 4] »keinerlei Schaden an den Ausgerotteten nehmend« S 4 ἐν αὐτῶ V, ἑαυτῶ U | προθέλυμνος < S 5 vor κατὰ τ. »kunstvoller Menschen« rot + S | καὶ ὁ θεὸς < S | ὁ Cc 79v | τεχνήτης C, v. 1. Hd. corr. | ἑ|αυτοῦ V 360v 6 νεῶ V, νεὼ U, ναὸν C | βλαστήσασαν V (viell. auch S) 7 διέλυσε—ἀποκτέννων] »tötet auswurzelnd« S | διελ.] διεκώλυεν C | ἀποκταίνων U, ἀποκτείνων wohl Cr (κτει auf Rasur, die d. Perg. durchlöch. hat) Pet Jh 8 καὶ ζωοπ. S 81v | πάλιν U S: ἀπὸ V C Dd Jh 9 τοῦ ἁμαρτήματος las schwerl. S 9f ἀνακαινοπ.] ποιηθέντος w. e. sch. S, doch viell. potvorenu »gemachten« aus novotvorenu »neugemachten« 10 ἀπήνων U: ἀπήμων Cr 89 | τελείως C 11 ἀπολλωμένης V, ἀπωλομένης Cc, ἀπολλυμμένης Cr, ἀνῃρημένης C Prok 165, 30 | ἔτι] ὅτι V 12 δεῖ καὶ Cc, δὴ καὶ Cr | ἔνδον U 123: ἔτι S | ἑαυτῆς C, nach ἐν ἡμῖν Z. 13 Cc 13 ἀποκρυπτομένην C | κἂν V C] εἰ καὶ U | ταῖς ἔξωθεν Cr | ἀπὸ — νουθετήσεων Z. 14] »der Besonnenheit« S 13f σώφρον.] συμφορῶν Cr 14 ἀναστέλλοιτο Cr: es endet C: Cc am Rand βοηθήματος und fährt fort wie 42, 3 ἀλεξιφαρμάκου κτλ. | Prok 165, 31 | ἐπεὶ οὖν U | δἔτι < U Ausgg. 15 πανταπ. εἰλικρ.] »durchaus» S)