Declamatio 40

Libanius

Libanius, Declamatio 40, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

73. Ἀλλ’ ἐνταῦθα μὲν οὐδὲν ἔχουσι λέγειν οἱ μη- δὲν ἧττον τῆς τύχης ἐμπηδῶντες ἡμῖν οὗτοι, τὸ δ’ ὅτι μὴ κοινωσάμενος τῷ δήμῳ τὴν γνώμην ἐπλήρουν, τοῦτο δὲ γραφῆς τιμῶνται καὶ δίκης. ἐγὼ δ’ εἰ μὲν ᾔδειν ἕτερόν τι τὸν δῆμον περὶ τῶν ἐμῶν βουλευσό- [*](10 sq. Ael. var. hist. 1 34 18 Sopat. 1. 1. p. 231, 20) [*](1 τὸ(1) scripsi e PaMaViBVa ut coni Re τὸν LCl edd | ἄλλο τι ἢ ὅτι] ἀλλ’ ὅτι MaClViBVa 2 δικαίως ἠγώνισμαι] δίκαιος ἀγωνίζομαι γα sed γρ δικαίως ἠγώνισμαι in marg m 2, ClViBVa 5 οἷός τ’ Re 9 „malim ὁπόσα κατασέσηπέ“ Re at cf. p. 319, 6 10 ὁπόσους Ma sed ὅσους in ras m 3 ὁπόσας Cl ὁπόσα BVa | φωράσαι BVa 11 ἀποθνήσκοντα BVa 13 αὐτῶν scripsi e Vi αὐτῶν reliqui libri edd 15 ἶσον Ma ClViBVa | τὸ BVa 18 ἡμῖν ἐμπηδῶντες MaClVi | καὶ οὗτοι Vi 19 κοινωσάμενος scripsi e MaViBVa coll p. 361,8. Sopat. l. l. κοινωνησάμενος LPaCl edd 20 τοῦ Vi 21 τὸν ἐμὸν Cl sed in τῶν ἐμῶν corr m2)

361
μένον, ἀλλ’ οὐ τοῦθ’ ὅπερ αὐτῷ μοι νενόμιστο δί- καίον, τάχ’ ἂν ἔκρινα δεῖν ἐπὶ δικασταῖς ποιεῖσθαι τὰς ψήφους καὶ ὡς ἐκείνοις δοκοῦν, ἐπὶ τοὺς παῖδας ἁμαρτόντας φέρεσθαι· ἐπεὶ δὲ ταῦτα ἅπερ ἐγὼ ψη- φιεῖσθαι καὶ πέρα τούτων οὐδὲν ἤμελλον, οὔ μοι δι- καίως τοῦ σοῦ τούτου βουλεύματος προσεδέησεν. έν οἷς γὰρ ὅ τι καὶ δεῖ πράττειν οὐκ ἔγνωσται, ταῦτα καὶ κοινοῦσθαι τῷ δήμῳ ξυμφέρον, ὧς ἔνθα τὸ πρα- κτέον δῆλον, μὴ καὶ περιττὸν ἐκκλησίας προσδεῖσθαι.

74. ταῦτα ἄρα κατ’ ἐμαυτὸν εἶδον τὸ καλόν, ἐσκόπησα τὸ τοῖς νόμοις περὶ τούτου δοκοῦν, κατ’ ἐψηφισάμην μετὰ καὶ τοῦ νόμου θάνατον, ἐπεκύρωσα τοῦτο τὸ ψήφισμα καὶ τὸ ἐντεῦθεν, ὡς ὁ νόμος οἶδεν, ἐπράτ- τετο. ἐπὶ τούτοις ἐξηπιστάμην ἐμαυτὸν τὸν πατέρα τῶν ἁμαρτόντων, τοὺς δὲ νόμους πάντα τῷ πατρὶ περὶ τοὺς παῖδας ἐφιέντας. οὐ γάρ ἐστιν ὅπου καὶ νομοθέ- της τὴν γνώμην πεφόβηται, μή τι καὶ δεινὸν παρ- απολαύσωσι τῆς τοῦ πατρὸς αὐτονομίας οἱ παῖδες, | [*](RIV 609) εἰ μὴ πρότερον ἐκεῖνοι μονονοὺ τὸ ξίφος ἐπὶ σφᾶς αὐτοὺς ὠθήσουσιν.

ὡς οὖν πατὴρ περὶ τοὺς παῖ- δᾴς οὐ βάρβαρος τὰ πρῶτα προσηνῶς τε εἶχον καὶ πᾶν ὁτιοῦν τοῦ καλῶς ἐκείνους βιῶναι δεύτερον ἐτίθε- το παρ’ ἡμῖν. ἐπεὶ δ’ ἐκεῖνοί με τῶν ἐλπίδων ἐψεύ- σαντο, κἀγὼ τοῦ στέργειν ἐκείνους ἐξέπεσον. τοσοῦτο [*](2 τάχα MaClVI 7 ὅτι MaClViVa 10 ταῦτ’ BVa | κακὸν Ma sed κ in λ corr, Vi 13 ὁ om Re quod notavit Bastius Greg. Cor. ed. Schaefer p. 139 14 προσεπιτούτοις MaClViB πρὸς ἐπὶ τούτοις Va | ἐξεπιστάμην MaClVi 15 πάντα scripsi πάντας Hbri edd sed ,,malim πάντας πάντα“ Re 20 ὠθήσωσιν BVa 21 καὶ ante τὰ MaClViBVa | τα- πρῶτα LPaMaVa Ferr | εἶχον reposui e libris sed ex εἶχεν corr L, ut coni Re εἶχεν edd 22 ὅτι MaClViBVa 23 ἔψευσαν Cobet Coll 297 at cf. p. 95, 3 24 τοσοῦτον Ma Vi)

362
δέ μοι τὸ τῷ δήμῳ περὶ τῶν ἐμῶν δοκοῦν ἐνέδει μαθεῖν βούλεσθαι ὡς μηδ’ εἰς νοῦν λαβεῖν ὅλως ὧς ἔσται τις ὡς μὲν ἀναιδείας γέμων, ὡς δ’ ἐπὶ κενοῖς φιλόμαχος ἄνθρωπος ὧς οὐ μόνον οὐκ οἰκτείρειν ὧν ἐπεπόνθειμεν δράσαντες, τὸ γὰρ ἐπὶ τῶν παίδων τι δρᾶν ἴσον ἐστὶ καὶ πάσχειν, ἀλλὰ καὶ διασύρειν τολ- μᾶν ἐπὶ βήματος καὶ ταῦτα προσαφαιρεῖσθαι τοὺς πα- τέρας ἃ καὶ φύσις καὶ νόμος δίδωσιν.

76. Ἀλλ’ ἴσως ἄν, φησίν, ὁ δῆμος οὐχ ὅσα καὶ μοιχῶν ἐκείνων κατεψηφίσατο, ἀλλ’ ὧς ἐπὶ κακῷ τῶν προσόντων σοι χρημάτων σκευωρου- μένους ἐκόλασεν ἂν μετριώτερα. ἀλλ’ εἰ καὶ τὰ μοιχῶν ἐκακούργουν, πῶς ἂν μὴ καὶ τὰ τῶν μοιχῶν ὁ δῆμος εἶχεν ἐπιψηφίσασθαι; τὸ γὰρ ὅτι μοιχοὶ πά- λᾶι τε πρὸς ἡμῶν ἀποδέδεικται καὶ πρὸ ἡμῶν αὐτοῖς ἔργοις τοῦτο δὴ τοὔνομα κληρωσάμενοι φαίνονται.