Declamatio 34

Libanius

Libanius, Declamatio 34, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

30. Οὐ γὰρ ἐπὶ κύβους οὐδὲ μέθην ἀνηλωκέναι τί φησιν. οἶδα. οὐ γέγονας περὶ κύβους ἐκμανής, οὐ περὶ μέθην ἠσχόλησαι, οὐ πρὸς ἑταίρας βλέπεις. ἀγαπᾷς τῶν αἰσχρῶν οὐδὲ ἔν. μισεῖς εὐωχίας, οὐ πλησιάζεις κώμοις. εἴθε μοι μηδὲ περὶ τοὺς θεοὺς ἐμεμήνεις. οὐκ ἂν δυστυχὴς ἐγενόμην ὁ δείλαιος, οὐκ ἂν τὴν πενίαν ταύτην ἐστέναξα.

πόσον δέ σοι καὶ πρὸς εὐωχίαν ἤρκεσεν; ὀλίγον ἀπὸ τοῦ τα- λάντου μέρος, τὸ δὲ λοιπὸν ἦν ἡμῖν ἐλεύθερον. οἶδα πολλοὺς περὶ μέθην ὀλίγα ἀνηλωκότας. πολλοῖς ἤδη καὶ κύβος ἤνεγκε κέρδος. πόσοι δὲ δι’ εὐωχίαν εὐτυ- χέστεροι; εἴθε μοι τούτων τις ἐγένου. τάχα ἂν ηὔξητο τὸ διὰ σέ μοι λελῃστευμένον τάλαντον. οὐδὲν ἂν τού- των ὠδυρόμην. νυνὶ δέ μοι τὸ πᾶν ἀπόλωλε. καὶ ἐπι- [*](1 cf. Greg. Cypr. antil. § 58 p. 172, 10 sq. 5 cf. p. 97, 1; t. V 111, 11. Greg. Cypr. antil. § 26 p. 153,26 sq.; § 35 p. 159,6 sq. § 65 p. 175, 21 13 Dem. Lacr. p. 930, 4 et. 13) [*](1 συναγαγὼν scripsi auctore Re συνάγων libri edd | ὅπερ ante ἀθρόως B | ἀφῄρημαι scripsi ex HV ἀφῄρηται MVaLaB edd 5 οὐ scripsi ex HVLa οὐδὲ MVaB edd | οὐδὲ scripsi ex HVVaLaB οὐδ’ ἐπὶ Μ edd 6 οὐ scripsi οὔτε HVM VaLa edd ὡς οὔτε Β | γείτονας Va | κύβους scripsi κώμους libri sed κύβους suprascr Β, edd 7 οὐ(1) scripsi ex HVLa οὐδὲ MVaB edd 9 κώμοις scripsi e Β et γρ in marg Mor κύβοις HVMLa edd καὶ κύβοις Va | μοι inserui e VLaB et Par 3017 (Boissonad. Pachym. p. 144 not. 6) om HMVa edd | μὴ δὲ HVaLaB 12 μοι Va 14 παρὰ La | οὐκ ἐξ εὐχῆς ἐπιδεδωκότας post ἀνηλωκότας La 15 εὐτυχίαν B 16 τίς HVaLa | ηὔξητο — 17 ἂν om La | ηὔξητό μοι διὰ σὲ λεληστευ- μένον τὸ τάλαντον B 17 λελῃστευμένον om Va | voce οὐδὲν rursus inc. Cr fol. 72 v 18 ἀπολώλει B)

133
δοὺς τῷ θεῷ τὸ τάλαντον τοῦτο ἐμὲ μὲν τοῦ βίου, σὲ δὲ τῆς οἰκίας ἀπείργεις.

32. Μὴ οὖν ὧς οὐδὲν εἰς μέθην ἀνήλωταί σοι, ταῦτα νῦν πρόφερε. οὐδὲ γὰρ περὶ τούτου δικάσειν οὗτοι συνεληλύθασιν, οὐδὲ τοῦτο ἔστιν ὅ ἐγκαλοῦμεν ἡμεῖς, ἀλλ’ ἢ δεῖξον ὅτι μοι τὰ κατὰ | τὸν οἶκον [*](RIV 664) ἔρρωται ἢ δίκην ὕπεχε. οὐδὲ γὰρ περὶ τούτων αἰτιῶ- μαι τήμερον. εἴθε κατ’ ἐμοῦ μᾶλλον, ὦ παῖ, τὰς χεῖρας ὤρεξας. ἤνεγκα ἂν τὴν παρὰ σοῦ πληγήν. νυνὶ δὲ πάντας ὁμοῦ νενίκηκας τοὺς ὑπὸ τῶν πατέρων κριθέν- τὰς πρότερον.

οὐδεὶς οὕτω πατραλοίας εὕρηται. οὐ γὰρ εἰς τὸ σῶμα τὴν πληγὴν ἐδεξάμην, εἰς αὐτὴν τὴν καρδίαν τὸ βέλος ἔχω. τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ὅσοι τῶν παίδων ἐπάταξαν κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐλύπουν καθ’ ὃν ἐτόλμων, ἐγὼ δὲ τοσαυτάκις βάλλομαι ὁσάκις ἐνθυμηθῶ τὸ τάλαντον.

εἶτ’ ἔτι μνημονεύεις κύ- βων ἢ μέθης ἢ τρυφῆς οὕτω τὸν πατέρα διαθείς; ἐγὼ μὲν γὰρ ἤδη καὶ τεθνηκέναι δοκῶ, καὶ γὰρ ὑπὸ τῆς ἀνίας οἴχομαι, ὑμεῖς δὲ ταὐτὰ τούτῳ εἰ νῦν ἀποδέξεσθε, βαρύτεροί μοι τῆς ζημίας γενήσεσθε. ὑφ’ ὑμῶν γὰρ μᾶλλον ἢ τούτου κείσομαι.

[*](1 σὲ Bcripsi ex HWaLa et γρ in marg Mor σαυτὸν MB edd 2 ἀπείργει HVLa 3 μὴ οὖν ὧς in ras Va 2 4 οὐ Β 7 ἔρρωνται Β | ὑπέχει La 8 σήμερον La 9 περὶ σοῦ Va παροῦσαν La 10 τῶν om Μ 12 μὴ Β καὶ Va αὐτὴν om La 13 γὰρ inserui e LaB om HVMVa edd scriptura in Cr incerta 16 εἴτ’ V | κύβου Va 17 ἐγὼ — 19 οἴχομαι ad versus comoediae Atticae ἐγὼ μὲν ἤδη καὶ τεθνη- κέναι δοκῶ | ὑπὸ τῆς τ’ ἀνίας οἴχομαι revocabat Kockius Com. Att fr. III 663 18 γὰρ inserui e CrHVVaLa om τὰ om MB edd | γὰρ inserui e CrHVLa om MVaB edd 19 ταῦτα M sed in ταὐτά corr y, La Ferr et γρ in marg Mor | „malim τούτου hanc huius mei filii orationem“ a Re | εἰ om La | La ὑποδέξασθε Va sed σθ in ras m 2 20 βαρύτερόν Ferr μοι La sed ι ex u corr ras)
134

35. Ναί, φησίν, ὑπὲρ γὰρ σοῦ τοῦτο πεποίηκα. τῆς γὰρ παρὰ τοῦ θεοῦ σωτηρίας μόνης ἐχρή- ζομεν. τί οὖν; οὐκ ἦσαν εὐχῆς ἕτεροι τρόποι; οὐκ ἦν λιβανωτὸς ἄφθονος; χαίρουσι καὶ δάφναις οἱ θεοὶ καὶ θαλλοῖς ἐλαίας. πολλάκις ἤδη τινὲς τῶν παλαιῶν καὶ δρυῶν κόμαις ἀπήρχοντο. πολλοὶ καὶ στεφάνοις τὸν θεὸν γεραίρουσιν, ὕμνοις ἕτεροι. τούτων οὐδὲν ἐνενόησας οὐδὲ θαλλοὺς ἐνεθυμήθης καὶ στέμματα.

36. μέχρις ἀλεκτρυόνος τὴν εὐχὴν στῆσαι ἔδει. βαρὺ μὲν γὰρ καὶ φορτικὸν καὶ τοῦτο. πλὴν οἶσα ἂν ἀνε- κτῶς. εἰ γὰρ μὴ τὸ τάλαντον ὅλον, μέρος δὲ τῆς οὐσίας ἀνέθηκας, οὐκ ἂν ἀπεκήρυξα. σὺ δ’ οὐδὲ τὰς γραφὰς ἐνενόησας. μετὰ τὴν νόσον πολλάκις ἄνθρωποι τῆς [*](1 cf. Greg. Cypr. antil. § 17 et 35 6 Od. μ 357 9 Plat. Phaed. p. 118 A) [*](1 ἀντίστασις My 6 ἀπήρχοντο] ἀπαρχὰς καὶ θυσίας ἐποί- ουν suprascr My 10 οἶσα] ὑπέμεινα suprascr My οἴχεται ὁ τοῦ κυρίου μαλακοῦ(?) κανὼν ἐνταῦθα φάσκοντος τὰ τοιαῦτα ἀορίστους οὐκ ἔχειν in marg Va 2 12 γραφὰς] ἤτοι ζωγραφίας suprascr Va2) [*](1 γὰρ om MVa Ferr | πεποίηκα scripsi e CrHVLaB ἐποίησα MVa edd 2 περὶ Va 5 θαλοῖς Va | punctum post ἐλαίας posui, post πολλάκις libri edd | ἤδη — 6 ἀπήρχοντο praemissis verbis ἀπήρχοντο ἀντὶ τοῦ ἀπαρχὰς ἐποίουν. Λιβά- νιος citat Andr. Lopad. lex. Vind. p. 5,3 ed. Nauck 6 δρυῶν in δρῦν corr Va | καὶ κόμη Lopad unde κόμης eflfecit Nauck I καὶ στεφάνοις πολλοὶ La | γὰρ post πολλοὶ edd sed om γρ in marg Mor delevi 8 colon post ἐνενόησας HVaLa Ferr signum interrogationis VMB Mor Re scriptura in Cr incerta delevi 9 στῆναι Β Re 10 ἔφην post τοῦτο Β | οἶς ταγὲ CrHV sed in hoc τ eras, Par 3017, unde οἰστά γε efiFe- cit Boissonadius Pachym. p. 79 not 3 οἶσά γε VaLa et γρ in marg Mor οἶδα γε Β ἤνεγκά γ’ vel ἴσως ἦν ἀνεκτόν coni Mor Not f VII 4 ἦσθα ἂν ἀνεκτός coni Re τοῦτο ἐπῄνεις ἄν, ἀλλ’ ἀνεκτῶς lacobs App Pors 328 Lect | ἂν om CrHV VaLaB et γρ in marg Mor | ἀνεκτὸς V sed ὃς in ras ἀνεκτῆ La)

135
εὐποιίας ἀμειβόμενοι τὸν | θεὸν εἰκόνι τὸν Ἀσκλη- [*](RIV 665) πιὸν ὡς εὐεργέτην γράφουσι. πόσην ἂν ἡ γραφὴ βλάβην ἤνεγκε; πόσος δ’ ἂν ὁ τοῦ ζωγράφου μισθὸς ἐγένετο; ἑκὼν ἂν ἐπὶ τούτοις κατέβαλον.

σὺ δέ μοι παριδὼν ἅπαντα ἐπ’ ἐκεῖνο τρέπῃ ὡς, εἰ μὴ διὰ τὸν Ἀσκληπιόν, ᾠχόμην. εἶτ’ οὐκ ἦν ἀποθανεῖν ἄμει- νον ἢ ζῆν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι; μὴ γὰρ εὐηργέτημαί τι; σεσύλημαι. μὴ γὰρ ὑγεία μοι ταῦτα καὶ βίος; αὐ- τὸς ὧς εἰπεῖν ἐν ὀφθαλμοῖς ὁ θάνατος. νυνὶ δὲ τὴν μὲν ὑγείαν μοι λέγεις, τὴν πενίαν δὲ σιωπᾷς. καὶ τὸ φυγεῖν μὲν τὴν νόσον προφέρεις, τὸ δὲ μεῖζον κρύ- πτεις δυστύχημα.

οὐκ ἀνέχομαι ζῆν ἐλεούμενος, μισῶ τὴν ὑγείαν πενόμενος. τί μοι τὸ μεῖζον ἀφεὶς καταλέγειν δυστύχημα μικρὸν εὐποιίας προφέρεις ὄνο- μα, μᾶλλον δέ, κινεῖς πρὸς ἀγανάκτησιν; τίς ἰᾶται συλῶν τὸν κάμνοντα; τίς εὖ ποιεῖσθαι βούλεται μεί- ζονα τῆς δωρεᾶς ἀδικούμενος; ἀπόδος ἡμῖν τὸ τάλαν- τον καὶ τὴν ὑγείαν οὐ μέμφομαι.

εἰ δὲ ἐπὶ τούτοις ὁ Ἀσκληπιὸς ἀγανακτεῖ, αὐτό μοι μόνον ἀποδιδοὺς τὸ τάλαντον φερέτω καὶ μετὰ τοῦ πλούτου τὴν νόσον. ἕτοιμος ἀναλαμβάνειν μετὰ τοῦ ταλάντου τὸν κίνδυνον, καὶ πρόσθοιτό τι πλέον, εἰ βούλοιτο, τῇ νόσῳ, μόνον [*](3 πόσου V Ferr Mor 4 ἂν om B | κατέβαλλον HV sed in hoc λ(2) eras, La 6 οὐκ ἦν] ἀκούειν H sed α et υο in ras, V 7 εὐεργέτημαι VLaB Re scriptura in Cr incerta 8 ὑγίεια La | μοι om Β 10 μὲν insenii e CrHVVa sed in hoc inser m 2, LaB om Μ edd | ὑγίειάν La 11 μὲν om Cr VLa 13 ὑγίειαν La 15 με La 16 εὐποιεῖσθαι CrVaB I μείζονα scripsi e CrHVLa μείζω MVaB edd 17 ante ante τῆς Va 18 ὑγίειαν La | δ’ La 19 ἀποδοὺς M 21 κιν- δύνου τὸ τάλαντον B 22 πρόσθοιτό τι scripsi πρόσθοιτο τί CrHVLa sed in hoc σ eras πρόσθοιτό μοι Va sed οἱ in ει et μοι in τι corr m 2 προσθέτω τί Β προσθείτω μοι Μ edd)

136
ἡμῖν ἐπανελθέτω τὸ τάλαντον.

εἶτ’, ὦ κατάρατε καὶ ὑπὲρ τὸ δέον φιλότιμε, ἐγὼ μόνος ἐδυστύχουν ἀφόρητα, ἔνα μοι δυστυχέστερον τῆς νόσου τὴν ὑγείαν ἀντέδωκας; πόσους ἐκ χαλεπωτέρων οἶδα σωθέντας; πόσοι δὲ ἤδη τελευτῆς ἐγγὺς γενόμενοι πάλιν προσω- μίλησαν τῷ βίῳ; ἆρα τούτους ἡμῖν πάντας ὁ Ἀσκλη- πιὸς ἀνέστησε;