Declamatio 34

Libanius

Libanius, Declamatio 34, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

Προθεωρία.

οὔτε ὁ πατὴρ μισόπαις καὶ ὁ παῖς περὶ R IV 654 τὸν πατέρα χρηστός. ὁ γὰρ παῖς τοσοῦτον ὑπεραλγήσας τοῦ πατρὸς φαίνεται ὧς μήτε τῶν ὄντων φείσασθαι [*](Cr = Codex palimpsestus Hierosolymitanus S. Crucis 57) [*](Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107) [*](V = VaticanuB gr. 940) [*](Μ = Marcianus gr. 439) [*](Va = Vaticanus gr. 82) [*](La = Laurentianus LVH 44) [*](Β = Barberinus H 41 (Vatic. Barb. 220)) [*](3 Thuc. H 49, 4) [*](4 ἀντίστασις MVa) [*](1 αὐτοῦ HVVaLaB Mor Re scriptura in Cr incerta | νο- σήσαντος Par 3019 2 δώσειν Mor sed γρ διαδώσειν in marg quod e perversa praepositionis δία ad φύγοι in margine positae relatione profectum videtur 3 αὐτοῦ post πατὴρ B | διαφύ- γοι scripsi ex HVLaB coll Thuc. 1. 1. ἀποφύγοι M ἐκφύγοι Va scriptura in Cr incerta φύγοι edd 4 ἀποκηρύσσει Va ἀποκηρύττεται La scriptura in Cr incerta 5 H θεωρία HVVa scriptura in Cr incerta θεωρία La cf. t. V 199,3; 228, 3; 370, 5; VI 443, 10 7 ὑπὲρ ἀλγήσας La 8 ὥστε H Mor Re)

118
καὶ παντὶ τρόπῳ ἀνασώζειν πειρᾶσθαι τὸν κάμνοντα, ὁ δὲ πατὴρ οὐχ οὕτως ἀνόητος ὡς ἀποκηρύττειν ἐθέ- λειν δι’ ὃν τὸ ζῆν ἔχει. ἡ γὰρ τοῦ παιδὸς εἰς τὸν θεὸν ἐπαγγελία καὶ ἡ τοῦ ταλάντου φιλοτιμία τεκμή- ῥίον τῷ παιδὶ γίνεται τοῦ περὶ τὸν πατέρα πόθου. ὅθεν ὁ πατὴρ οὐ μετ’ ἀληθείας τὴν ἀποκήρυξιν ἀπερ- γάζεται. ἤδει γάρ, κἂν εἰ πάνυ φιλάργυρον αὐτὸν ὑπο- λάβοις, ὧς ἀνασώσει πάλιν περιὼν τὸ τάλαντον.

τί οὖν αὐτῷ τὰ τῆς ἀποκηρύξεως βούλεται; ἐπανόρθωσίς ἐστι τοῦ παιδὸς εἰσύστερον καὶ ἔνα μὴ μεγάλας τὰς ἐπαγγελίας ποιῆται. τοῦτο γὰρ μάλιστα φιλαργύρων ἅπτεται καὶ λυπεῖν δοκεῖ. καὶ ἅμα εἰς τὸν ἑαυτοῦ [*](RIV 655) τρόπον μεταθεῖναι | τὸν παῖδα βούλεται, ἐπεὶ καὶ οὗτος πατέρων νόμος ἄγειν πρὸς ἅπερ αὐτοὶ προῄρην- τᾶι τοὺς παῖδας. τραχύτερος δὲ διὰ τὸ ἦθος γίνεται. σκοπὸς δὲ αὐτῷ πρόδηλος ἐπανελθεῖν οἴκαδε τὸ τά- λαντον.

οὕτω μὲν ἀμφοτέροις τὰ τῶν λόγων κεράν- νυται. τοσαύτην ῥοπὴν τὸ ζήτημα νέμει. εἰ δὲ τὸν ἁρμόζοντα τῷ φιλαργύρῳ λόγον ἀποδεδώκαμεν καὶ πανταχοῦ τὸ ἦθος ἐν τῷ ζητήματι σεσώκαμεν, σκοπεῖν ὑμέτερον.

[*](1 σώζειν Va 3 πρὸς B 4 ἀσκληπιὸν M γρ θάνατον in marg Mor (ortum e θν male intellecto) 5 γίγνεται V edd 6 μετὰ edd 7 ὑπολάβοις scripsi e B nt coni Re „aut ὑπο- λάβοι τις leg. videtur aut ὑπολάβοις aut, quod ad sententiani idem erit, ὑπολάβοιμεν“) ὑπολάβοι reliqui libri sed scriptura in Cr incerta, edd j πάλιν inserui e LaB om HVMVa edd scriptura in Cr incerta 9 δ’ αὖ Va 10 ἐσύστερον H εἰς ὕστερον B 14 πρὸς scripsi e CrHVLaB εἰς MVa edd sed γρ πρὸς in marg Mor 15 ταχύτερος CrHVVa et γρ in marg Mor I βούλεται Va 16 οἴκαδε scripsi e B οἴκοι CrHVMVa La edd 19 ἁρμόζοντα Va sed ρμο in ras m 2 20 ζητεῖν B 21 ἡμέτερον HV)