Declamatio 29

Libanius

Libanius, Declamatio 29, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

τρόφιμος ἐκεῖνος ὁ πάντα ἐμοὶ καὶ ἀντὶ πάντων, ὁ τὸν βίον ἐμοὶ ἥδιστον ἐπιδεικνύς, ὁ πλούσιος, ὁ πολυτελής, ὁ πλουτῶν οὐχ ἧττον ἐμοί, ὅλην τὴν τύχην οἰκείαν ἔχων, ἀλλ’ οὐκ ἔχω ὅ τί ποτε φῶ περὶ αὐτοῦ, ἐμοὶ μὲν γὰρ οἴχεται, ἐμπνεῖ δ’ ἑαυτῷ μόνῳ. καὶ δο- κεῖ ζῆν καὶ περιεῖναι, ἔξω δὲ τοῦ βίου παντός ἐστιν. οὐ γυμνάσια τοῦτον ἔχει — ἀπόλωλεν; ἤρετό τις. τοῦτο μὲν γεγονὸς ἂν εἴποι τις· μή ποτε, ὦ θεοί — οὐ μὲν καὶ λουτρά, οὐδὲ ἐν πότοις ἄνθρωπος ἔτι οὐδ’ [*](4 cf. ad p. 579, 9 | Her. III 40. Dionys. com. ΙΙΙ 555, 3 M (II 428, 1 K). Plat. Menex. p. 242 A. Stob. floril. 38 8 Dem. p. 240, 11; 660, 7. Lnc. tyrannic. 4) [*](1 ἔδει inserui ex HVLaMa quod subaudiendum censuit Re om C edd Ι ὅτι inser Ma 2 | ἀρίστου ante καιρὸς excidisse coni Mor Not 2 ἱκανός scripsi auctore Iacobsio Add 368 App Pors 325 Lect 99 ἱκανόν) καιρός libri Ferr Mor quod delevit Re 3 Ἀλλ’ — 5 ἄγαν praemissis verbis ὡς καὶ Λιβά- νιος citat auctor libelli de constructione verborum ed. G. Her- mann de emend. rat. gramm. p. 376,21 6 φιλεῖ scripsi e Par 3017 (Boissonad. Anecd. IV 396) ὀφείλει HVCMa sed in hoc ὀ eras, edd ὀφειλεῖ La Ι γίγνεσθαι La 7 καθ’ ἑαυτὸν LaMa) [*](8 ὁ ante τρόφιμος inserendum coni Iacobs Add 367 | ὁ πάντα scripsi cum Iacobsio Add Lect 99 πάντα La sed α(2) in ras s, Ma πάντων HVC edd sed πάντα ἦν coni in marg Mor, πάντα ὢν Not πάντων ἄριστος Re πάντ’ ὤν Cobet Coll 284 9 num δεικνύς? at cf. p. 589 not. 2 10 πολυτελής scripsi auctore Iacobsio Add App Pors Lect πολίτης libri edd ὁ πολίταις πλουτῶν, οὐχ ἦττον δὲ καὶ ἐμοὶ ὅλην coni Re Ι ἥττων La 12 δ’ ἑαυτῷ scripsi e C δὲ αὐτῷ HVLaMa edd) [*](14 γυμνασία Η Ι signum interrogationis posui comma libri edd 15 τίς Η Ι μισεῖ inter θεοί et σὺ La s 16 σὺ)

604
ἐν ἑστιάσεσιν, ἀλλὰ τοῦ βίου παντὸς ἔξω τυγχάνων, ὧς ἂν εἴποι τις, καὶ γυμνὸς ἀπάσης περιβολῆς, εἰ καὶ πλουτῶν ἦν ἄλλοις, κεκτημένος νόσον χαλεπωτάτην.

καὶ οὐδὲ τὸ τῆς συμφορᾶς προσιδέσθαι μοι δοκεῖ, ἀλλ’ ἐπῆκται νόσον ἢ μανίαν ἢ οὐκ οἶδ’ ὅ τι φῶ [*](R IV 223) περὶ τοῦ πράγματος. δοκεῖ εὐδαιμονεῖν ἑαυτῷ | καὶ οὕτως οἴεται, πράττει δὲ κάκιον <ἢ> ὧς ἂν ρώμενος ἑαυτῷ. μισεῖ τὸν πλοῦτον, ἀποστρέφεται τὴν τρυφήν. τὴν <μὲν> προτέραν εὐδαιμονίαν ἡγεῖται, τῶν δὲ παρόντων κακῶν ἐραστής ἐστιν. αὐχ- μηρός ἐστι τὴν κόμην, ὠχρὸς τὴν χρόαν, κατηφὴς τῷ βλέμματι, ῥυπῶν τῷ σώματι καὶ μέχρι ἱματίου τοι- οῦτος ὑπαίθριος ταλαιπωρῶν, χαμευνῶν ἀνέχεται· τὸν ἥλιον φέρει, πρὸς κρύος ἀποδέδυται, κατείληπται δὲ λιμῷ, καίτοι αὔταρκες σίτου μεταλαβεῖν αὐτῷ καὶ [*](1 num τυγχάνει ὢν? 2 ὧς delendum censet Sintenis Ι γυμνὸς Laf | εἰκῆ πλουτεῖ, νόσῳ ἀλοῦς χαλεπωτάτη ὑφ’ ἧς οὐδὲ τὸ τῆς συμφορᾶς προιδέσθαι μοι δοκεῖ coni Re εἰκῆ πλουτῶν καὶ ἄλλως lacobs App Pors 325 Lect 99 3 πλουτῶν La sed ῶν f | ἣν om HVLaMa | ἄλλοις scripsi ex HVLa sed in hoc del f, Ma ἄλλους C edd Ι νόσον Laf 4 τὸ] οἱ HV οἷ Laf Ma Ι φορᾶς LaMa 5 ἀλλ’ Laf Ι ἐπῆκται scripsi auctore Re ὑπῆκται libri sed ὑ Laf, edd 6 „fort. ὑφ’ οὖ δοκεῖ aut ὥστε δοκεῖν“ Re Ι εὐδαιμονεῖν La sed εὐδ f 7 ὄντως Iacobs Lect 99 Ι κάκιον delendum censet Iacobs f ἣ inserui auctore Re om libri edd 8 ἑαυτῶ om Mor 9 μὲν inserui om libri edd) [*](10 ἠρεῖται V 11 χροιάν La | τῷ βλέμματι scripsi ex Η VLaMa τὸ βλέμμα C edd 12 τῷ σώματι scripsi ex HVLa τὸ σῶμα C edd om Ma 14 ἀποδέδυται scripsi ex HVLa sed in hoc δέδυ in δύε corr s ἀποδύεται CMa edd 15 λιμῷ inserui e CLaMa om HV edd | καίτοι scripsi καὶ τὸ libri edd | αὐτῷ scripsi ex HVMa αὐτὸν CLa edd αὐτάρκους σίτου μεταλαβεῖν αὐτὸν (sc. δεῖν se oportere capere cibi quod satis sit) coni Re)

605
ὕδατος εἰς κόρον ἐλθεῖν. καὶ βραχὺ καταδαρθὼν τὰ πολλὰ τῆς νυκτὸς διαγρυπνῶν μελαγχολᾷ.

22. Τὸ δὲ ὅπως εἰς τοῦτο ἦλθε; δεινοί τινές εἰσι παρ’ ἡμῖν ἑτέρους διαφθείρειν ὄντες κακοδαίμονες αὐτοὶ τὴν τύχην, οἷς ἔργον οὐδὲν ἢ τὸ τιμωρεῖσθαι σφᾶς αὐτοὺς ὡς ἀδικοῦντας καὶ πιέζειν ἀγρυπνίᾳ καὶ λιμῷ καὶ πόνοις, τοὺς ὠχριῶντας λέγω, τοὺς ἀνυπο- δήτους, τοὺς γυμνοὺς ἐξ ἡμισείας, οἷς ἀπεύξαιτ’ ἄν τις καὶ περιτυχεῖν.

ἐκεῖνοι τὸν τρόφιμον λαβόντες κατεγοήτευσαν πολλοῖς ῥήμασι παθόντες μὲν οὐδὲν δυσχερές, ὅτι δ’ εὐδαιμονεῖ φθονήσαντες καὶ σπεύ- δοντες αὐτοὶ μὴ μόνον ζῆν ἐλεεινῶς, ἀλλ’ ἔτι καὶ τοὺς ἄλλους Ι ὁρᾶν ἐν τοῖς ἴσοις. γόητες ἄνθρω- RIV 224 ποι καὶ πονηροὶ καὶ πάντα πείθειν δυνάμενοι, ὧν καλῶς ἡ Τύχη κατεψηφίσατο ταῦτα ἐν οἷς εἰσι, πε- " νίαν, παράνοιαν, λιμόν, τὸ τεθνηκότας ἐν ἀνθρώποις [*](2 Arist. ran. 931 5 Ter. heaut. 81 7 Arist. nub. 103 cf. t. 1 249,6 c. schol.; III 91, 12 sq. 16 Plat. Phaed. p. 67 E) [*](1 κἂν LaMa Ι punctum post ἐλθεῖν inserui et καταδαρθὼν scripsi καταδαρθεῖ ΗV καταδαρθῆ LaMa καταδαρθεῖν C edd Ι τὸ πολὺ Gasda 3 πῶς? | signum interrogationis posui ex Η colon reliqui libri edd 4 ἡμῖν scripsi ὑμῖν libri edd | ἑτέροις coni Re | διαφθείρειν ὄντες scripsi auctore Re διαφθείροντες libri edd 7 λέγω scripsi cum Iacobsio Add 103 Anth. Pal. III 686 et Meisero Ber. d. Bayr. Akad. 1905 II 159 coll Arist. 1. 1. γε HVLa edd sed tollendum censuerunt Re et Cobetus Coll 285 τε CMa | ἀνυποδήτους scripsi e La coll Arist. 1. 1. cum Iacobsio et Cobeto ἀνυποδέτους HVCMa edd cf. Phryn. lex. s. v. cum nota Lobeckii p. 445 8 ἀπεύξαιτ’ scripsi e LaMa ἀπεύξαιτο C edd ἀπεύξεται HV 11 δὲ HV om Ferr Mor qui inserendum coni Ι εὐδαιμονεῖ scripsi ex HVLaMa εὐδαι- μόνει C edd 12 τὸ ante μὴ La Ι „malim μόνοι“ Re Ι μὴ μόνον αὐτοὶ Gasda Ι ὅτι Ferr Mor qui ἔτι coni 13 τοῖς ἴσοις Ma sed ς ἴσο in ras m 2 14 πείθειν scripsi ut coni Re πείσειν libri edd 15 „fort. καλῶς ποιοῦσα“ Re 16 παροινίαν La sed α supra οι s Ι τεθνηκότας scripsi e Ma ut coni Re τε θνήσκοντας HVCLa edd)

606
εἶναι, οὗτοί μοι τὸν τρόφιμον ἀπολωλέκασι καί μοι τὸ κώνειον παρ’ ὑμῖν προπίνουσι αὐτοὶ πιόντες ἂν εἰκότως καὶ πρὸ ἡμῶν, εἴ γε ἐσωφρόνουν.

ἀρίστου καιρὸς ἦν, ὁ τρόφιμος δ’ οὐδαμοῦ. δειπνεῖν ἔδει καὶ πάντα ηὐτρέπιστο, ὁ δ’ ἦν ἔτι παρ’ ἐκείνοις μελαγ- χολῶν. ἑσπέρα καὶ περαιτέρω τῆς ὥρας, ὁ δ’ ἐπάνεισι λιμοῦ μετέχων καὶ αὑτὸν κατέβαλεν οὐκ ἐπὶ σκίμπο- δος, ἀλλ’ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ φαύλην εὐνὴν ὑποθεὶς ἄρτου μετάδοτε, φησίν, ἀρκεῖ δέ μοι καὶ ὕδωρ πίνειν. καὶ ὕπνον ᾑρεῖτο ἐπὶ τοῦ σχήματος. ἑωθινὸς δ’ ἀναστὰς καὶ φυγὰς τῆς οἰκίας γενόμενος ἦν παρ’ ἐκείνοις πανημέριος. ἐσπέρα πάλιν, ὁ δ’ ἐπὶ τὴν οἰ- κίαν ᾔει τῶν κυνῶν ἐλεεινότερον καὶ φαυλότερον δεῖπνον αἱρούμενος. τρίτη περίοδος καὶ τὸ αὐτὸ δρᾶμα ἀνεδιδάσκετο τῷ κακῷ τῷ ἐμῷ. τετάρτη καὶ πέμπτη [*](7 cf. IV 167, 23 R; t. I 151, 6 15 Philostr. Ap. Tyan. VI 11 p. 220, 10 K. hypoth. 1 ad Arist. ran. cf. Blomfield Aesch. Pers. praef. p. XXII sq.) [*](1 μου LaMa 2 ὑμῶν Ma | προπίνουσι scripsi auctore Re προπίνοντι libri sed αἰτεῖν ἀνανγάζουσι (sic) suprascr Lay, edd Ι αὐτοὶ La s 3 καὶ πρὸ ἡμῶν inserui ex HVLaMa om C edd | οἴ γε Η 4 δὲ Ma 5 εὐτρέπιστο Ma | ὁ δ’ scripsi ὅδ’ ὅδ’ La) libri edd 6 ὁ δ’ scripsi ὅδ’ HCMa edd ὅδ’ La οὐδ’ HV 7 λιμόν τε ἔχων La | αὑτὸν scripsi αὐτὸς Η V αὐτοῦ La sed in αὐτὸν corr n, Ma ὅτε C edd | κατέβαλεν scripsi e LaMa κατέλαβεν HVC edd 9 ἄρτου scripsi ut coni Re αὐτοῦ libri αὐτοῦ C) sed in αὐτῶ corr La n et ἄρτου μικροῦ suprascr y, edd 10 καὶ scripsi κἂν libri sed καὶ suprascr La s, edd 11 παρ’ Re γὰρ libri edd 12 ὁ δ’ scripsi cum Iacobsio Lect 99 ὅδ’ libri edd 13 ᾔει scripsi e La et Par 3017 cum Boissonadio Anecd. V 33 εἴη HV ἴη CMa edd | τῶν scripsi ex HVLa Par 3017 cum Sinteni τὸν CMa sed in hoc in ras, edd τὸ coni Mor Not | κενῶν V | ἐλεεινότερον καὶ φαυλότερον scripsi ἐλεεινότερος (sed ἔρος in ras La) καὶ φαυλότεροι (sed ι in ’ν corr Lay) ἐκείνων La Par 3017 om ΗV CMa edd 14 δείπνων HV)

607
ἡμέρα πάλιν, καὶ ἡ συνήθεια τῶν κακῶν ἐκράτει.