Declamatio 29

Libanius

Libanius, Declamatio 29, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

ἡ γῆ μὲν ἔφερε τὰ παρ’ αὑτῆς, ὀπώραν καὶ τὸν πολὺν ἄκρατον, ἡ θάλασσα δὲ τοὺς ἰχθύας πολλούς. καὶ ξύμπαντες ἐμοὶ μὲν ἐθήρων οἱ θηρῶντες καὶ πτηνὰ καὶ χερσαῖα, μάγειροί τε καὶ ὀψοποιοὶ τὰ παρὰ τῆς τέχνης ἔφερον, ἓν <δ᾿> ἔργον ἦν ἐμοὶ τὸ τὸν μον προσαγορεύειν καὶ εἴ τι πάνυ χάριεν ἦν τῶν ἐδωδίμων ἐπ’ ἀγορᾶς, καταμηνύειν τοῖς ὀψοποιοῖς τε καὶ μαγείροις, ἐπιέναι τῶν οἴνων ἀπογεύεσθαι, δοκιμά- ζειν τοὺς ὀψοποιούς, τοὺς ἀρίστους ἐπαινεῖν καὶ παρα- καλεῖν φιλοτιμότερον χρῆσθαι τῷ πράγματι, πάντα [*](7 Plat. rep. II p. 373 C 10 Luc. paras. 1 sq. 19. Luc. l. l. 5) [*](1 μυρίοις Ferr Mor qui μύροις coni 3 ἡμῖν La sed in ἤμην corr n 4 παρεχόντων scripsi e LaMa ut coni Re παρέχων HVC edd 7 μόνων HVMa sed in hoc ω in ο corr m 2 11 ἔφερέ μοι La sed μοι inser s, Ma sed ex ἔλεγος corr m 2 Ι αὐτῆς libri edd 12 θάλασσα scripsi ex HLaMa θά- λαττα VC edd 13 θηρῶντες scripsi e La οἱ θηρῶντες ἐθή- ρων) Ma θηρεύοντες HVC edd 15 δ’ inserui om libri edd I τὸ om Mor Re 16 καὶ om La Ι πάνυ scripsi auctore Co- beto Coll 284 πολὺ libri edd | χαρίεν Η 18 „sententia postu- lat περὶ τἀς ἀποθήκας περιιέναι per cellas“ Re μαγείρους ἐπιέναι Iacobs Lect 99 at cf. p. 601, 2 19 καὶ — 601,1 ἐπαινεῖν om V)

601
ἐπαινεῖν, πάντα θαυμάζειν, πάντα τῷ τροφίμῳ χαρί- ζεσθαι, τοὺς μαγείρους οἰκειοῦσθαι, τοῖς οἰνοχόοις προσμειδιᾶν, τοὺς τρέφοντας ἡδοναῖς θεραπεύειν.

μόλις ὄρθρος ἦν, ἐγὼ δὲ ἐπὶ τὸν τρόφιμον ἔσπευ- δον τὰ πρὸς ἡδονὴν ἀπαγγεῖλαι. καὶ μετὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔπραττέ τι κατ’ ἀγοράν, ἐμοὶ δ’ ἔργον ἦν | [*](R IV 221) περὶ τὸ ἄριστον ὅπως ἕξει καλῶς ἡμῖν προνοεῖν καὶ τὴν ὥραν ἀπήγγελλον, ἐπιταχύνειν ἔπειθον, καὶ μετὰ ταῦτα ἐνεπιμπλάμην ἀπάντων ἁπτόμενος, πάντα ἐπαι- νῶν, τὰ δεύτερα μᾶλλον ἀεὶ τῶν προτέρων ἀποδεχό- μένος, καἰ ἤδη διατηρήσων εἰς ἑσπέραν τὰ περιόντα ἐταμιευόμην. ὕπνος ἦν ἐπὶ τούτοις ἥδιστος καὶ τὴν ἑστίασιν ὠνειροπόλουν.

καὶ λουτρῶν καιρός, ἐγὼ δ’ ἔσπευδον καὶ λαμπρῶς ἐκεῖθεν ἐπανελθὼν ἐπὶ τὴν μακαρίαν ἐπανῄειν τράπεζαν πάντα θαυμάζων, πάντα ἐπαινῶν, ἀνιώμενος ὅτι μὴ διπλῆν μοι καὶ τριπλῆν τὴν γαστέρα ἔχειν ἐξῆν, ἦν γὰρ πάντα ἄφθονα, καὶ [*](1 Eupol. Κολ. II 484, 146 Μ (I 301, 159 K)) [*](1 χαρίσασθαι Ma 2 τούς μαγείρους — 3 θεραπεύειν ab hoc loco aliena censet Gasda 4 μόλις scripsi μόνος μόνον C) libri edd θεραπεύειν μόνον. ὄρθρος Iacobs Add 131 μόνος) et App Pors Adv 297 4 δ’ VLa 5 ἀπαγγεῖλαι La sed ἁ ex ἑ corr s 6 δὲ Ma 7 περὶ scripsi ἐπὶ libri edd sed „ἐπὶ aut prorsus delendum aut cum ἐν est “ Re ἔτι Iacobs Lect 99 Ι ἔξοι Μa 8 ἀπήγγελλον scripsi ex HVCMa ἀπήγγελον Ma edd 9 ἐνεπιμπλάμην Ma sed λα e ρα corr m 2 10 προ- τέρων scripsi πρώτων libri edd 11 καὶ — 12 ἐταμιευόμην cor- rupta censet Gasda Ι διατηρήσων LaMa sed ω in ει corr La 3 Ma 2 | περιόντα scripsi cum Sinteni προιόντα libri sed προ in περ coit La n, in (??) Ma 2, edd 14 δὲ Ma | λαμπρῶς scripsi ex HVC λαμπρὸς LaMa edd 15 ἐπανῄειν scripsi e VLa Ma Par 3017 cum Boissonadio Anecd. V 33 Gasda Cobeto Coll 284 ἐπανίην HC sed in hoc ιην in ηειν corr f, edd 16 μὴ scripsi e La μὴ δὲ Η μηδὲ VCMa | μοι om Ma Ferr)

602
διερρηγνύμην ἐμπιμπλάμενος. ἐσπέρα πάλιν καὶ ὕπνος ἀφρόντιστος. οὔτε γὰρ ἀποδόσθαι τι ἐχρῆν οὔτε ὠνή- σασθαι, ἀλλὰ καὶ μέχρι τῆς εὐνῆς ἄλλος ἦν ὁ φρον- τίζων τοῦ πράγματος, ἄριστον αἱρεῖσθαι, δειπνεῖν πολυτελῶς. πενίαν οὐκ ἐδεδοίκειν, τοῦ πλουτεῖν οὐδὲν ἐδεόμην.

πᾶσιν ἡδόμην τοῖς καιροῖς. ἔαρ ἦν ἥδιστον ἐμοί, καὶ γὰρ ἦν ὁ πότος ἐν ῥόδοις, τὸ δὲ θέρος τοιοῦτον ἕτερον πάντων μὲν εὔφορον τῶν κα- λῶν, ἐκτεινόμενον δὲ ταῖς ἡμέραις, <ὥστε> καὶ ἀρίστου σχολὴν εἶναι καὶ δείπνου πλείστην διατριβήν. τὸ φθινόπωρον εἶχε τὰς ὥρας εὐκραεῖς καὶ θᾶττον ἦν τὰ σιτία καταπέττειν καὶ μᾶλλον ἐσθίειν. ὁ χειμὼν ἐπεγίνετο καὶ πρὸς τὸ φαγεῖν ἐπερρώννυε μᾶλλον καὶ τῶν μὲν ἔξωθεν πόνων καὶ πραγμάτων ἡσυχίαν ἦγεν, οἴκοι δὲ μένειν ἔπειθεν. ἓν μὲν ἐδόκει λυπεῖν, ἡ τῶν νυκτῶν παράτασις, ἀλλ’ εὐθὺς ἂν] ἑωθινῶν ἀρίστων ἔδει καὶ οὐδεὶς ἂν ἐπετίμησε. καὶ εἰς ἐσπέραν δὲ [*](1 cf. p. 606, 12 2 Xen. conv. 6, 6 11 Opp. cyn. I 118) [*](1 ἐμπιπλάμενος libri edd cf. p. 601, 9 2 ἐχρῆν scripsi ἐξῆν libri sed in ἐχρῆν corr La n Ma 2, edd 4 ἄριστον — 5 πολυτελῶς delenda censet Gasda 5 οὐκ ἐδεδοίκειν Ma sed ex οὐ δεδοίκειν corr m 2 7 δὲ inserui e libris om edd 8 εὔφρων Ferr εὖφρον Mor qui εὔφορον coni 9 ὥστε in- serui cum Gasda om libri edd | πολλὺν πολὺν Mor) ἀχρήστου Ferr Mor qui ἀρίστου coni 11 εἶχε scripsi ἔχει libri edd εὐκραεῖς La sed εῖς in ras n 12 πέττειν Ferr Mor | πλέον Gasda 13 ἐπεγίγνετο LaMa Ι τὸ inser Ma 3 | ἐπερρώννυσι Η ἐπερρώνυσι V ἐπιρρώννυσι La ἐπιρρώνυσι Ma 14 πραγ- μάτων Ma sed αγμ inser m 2 | ἦγεν scripsi ex HVMa ἤγαγεν La ἄγειν C edd | ἐν μὲν scripsi e La cum Sinteni ἔν με HV CMa edd 16 παράστασις La sed τα supra στα n Ι ἂν can- cellavi cum Iacobsio Lect 99 coll p. 603, 1 Ι ἑωθινῶν ἀρίστων scripsi auctore Re ἑωθινὸν ἄριστον libri edd ἐξ ἑωθινοῦ ἀρίστου Iacobs)

603
βαθεῖαν τὸν | πότον ἴδει παρατείνειν, ὅτι καιρὸς [*](R IV 222) ἀπέκειτο καὶ ὕπνου ἱκανός.

19. Ἀλλ’ ἀληθὲς ἦν τὸ λεγόμενον ὅτι φθόνος ἀνθίσταται τοῖς καλοῖς καὶ νεμεσᾷ τὸ δαιμόνιον ταῖς εὐπραγίαις ταῖς ἄγαν καὶ τὰ ἀνθρώπινα ἐν μεταβολαῖς ἐπιεικῶς φιλεῖ γίνεσθαι. λέγω δὲ ταῦτα οὐ τὰ ἐτέ- ρων σκοπῶν, ἀλλὰ τὰ κατ’ ἐμαυτὸν λογιζόμενος.