Declamatio 26
Libanius
Libanius, Declamatio 26, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911
ἡ δὲ ἂν αἴσθηται στένοντος, κι- νεῖ τὸν ἀνάγυρον καὶ τί σοι, φησίν, ἔχει τῶν ἔν- δον κακῶς; καὶ κατάλογος ἐνταῦθα τῶν ἐπίπλων μέχρι τῆς ληκύθου καὶ τῆς ἐτνηρύσεως. πάντα, ἔφην, ἔχει καλῶς, μόνον σιώπα. τὸ δὲ σιώπα τοῦτο σμήνη λόγων ἕτερα φέρει. διὰ τί σο ἴ’ σιωπῶ; μὴ γὰρ ἐξ ἀτίμων γέγονα; καὶ λέγει τήθας καὶ τηθί- [*](3 cf. ep. 78. Zenob. II 55. Diogen. I 25. Apostol. IX 79. cf. Salzmann, Sprichworter bei Libanios p. 87 4 cf. t. II 104,1; 403, 16 5 Arist. Ach. 245) [*](3 κινεῖς τὸ (corr. τὸν) ἀνάγυρον ἐπὶ τῶν ἐπισπωμένων ἑαυτοῖς τὰ κακά. ἔστι δὲ φυτὸν ὁ ἀνάγυρος δυσῶδες τριβόμενον, ἀλλὰ καὶ ἀλεξίκακον· ἄλλοι δὲ ὀνόγυρον λέγουσι Β (== Suid. s. v. Κινεῖς τὸν ἀνάγυρον. cf. s. v. Ἀνάγυρος) 4 ἔπιπλα τάττεται μὲν καὶ ἐπὶ ἱματίων , ὧς ἐπὶ τοπλεῖστον δὲ καὶ ἐπὶ παντοίων σκευῶν (corr. σκευῶν) ὡς καὶ ἐνταῦθα rubr Β (— Thom. M. 1. 1.)) [*](1 πρώτῳ scripsi e LaVi cum Mor1 et Cobeto Coll 280 τ’ πρῴ Cl πρώτως CrHVCB sed in hoc e πρῶτος corr, Mor2 Re i μνησθέντι πρός με (ἐμὲ Β) VaBCl Mor Re | πρόσ’ Cr 2 τῆς inserui e V cum Gasda om reliqui libri edd Ι ἡ δὲ — 5 ἐτνη- ἐτνηρύσεως citat Planudes fol. 105r Ι δ’ VBCl Mor Re | στένοντα Va I κινεῖ] ἐπ’ αὐτὸν ἐμὲ κεκίνηκα ΒCἰ sed in hoc ἁ in ἑ corr m4, κινεῖ] τὸν ἀΥα υρονCἰ sed ἀναγυ ex ὰιργυ corr m4 τὸ τῶν λόγων ἄθροισμα LaViVa sed in hoc κινεῖ τὸν ἀνάγυρον in marg m2 Ι φησὶ CrCLaBCl Plan Mor Re | τῶν ἔνδον ἔχει ΒCέ Plan Mor Re 4 καὶ — 5 ἐτνηρύσεως praemissis verbis ἔπιπλα τάττεται μὲν καὶ ἐπὶ ἱματίων, ὡς ἐπιτοπλεῖστον δὲ ἐπὶ παντοίων σκευῶν. Λιβάνιος ἐν xf) περὶ τῆς λάλου μελέτῃ citat Thomas Mag. p. 126, 6 R 6 καλά Va \ καὶ ante μόνον Va 7 σμήνη λόγων ἕτερα Η sed γρ εἰς μνήμ[ην λόγων] ἑτέραν in marg εἰς μνήμην λόγων ἑτέρων ΒCἰ Mor Re | διατί CrHLaViCl \ σοι om Vi Mor) [*](8 καὶ(1) usque ad τηθίδας citat praemissis verbis τήθη ἡ μάμμη· τηθὶς δὲ ἡ τοῦ πατρὸς ἀδελφή. Λιβάνιος auctor excerpt. cod. Par. Suppl. gr. 70 ed. Bachm. Anecd. II 374,20, usque ad p. 526, 2 πρόγονον praemissis verbis ἀλλαχοῦ μέντοι τὴν προμάμμην διὰ τῆς τιθίδος ὁ αὐτὸς ἐμφαίνει Λιβάνιος, τὸν δὲ τοῦ πάππου ἤ τῆς μάμμης πατέρα ἐπίπαππον λέγει, ὧς ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. τίθην p. 360, 5 | τήθας scripsi e Β sed in ras, et excerpt. Paris. cum Iacobsio Phi- lostr. im. 298, Nauckio lex. Vind. p. 57, Kockio, Cobeto Coll. 280 cf. ad t. V 334,5 τίτθας CrHVCViVaCl Ferr Re τιτθάς La sed supra α del et supra ι pos n τιθὰς Thom τοι Mor | καὶ om LaViVaBCl Mor | τηθίδας scripsi ex excerpt. Paris. cum Iacobsio et Nauckio τιτθίδας libri edd τιθίδας Thom)
ἡ δὲ μνήμη τῶν χορη- γιῶν ἐπὶ τοὺς τραγῳδοὺς αὐτὴν παραπέμπει κἀν- ταῦθα ὕει ῥαγδαίως τοὺς πρώτους εὑρόντας τραγῳ- δίαν λέγουσα καὶ τοὺς ἐκδεξαμένους καὶ ὅτῳ τρόπῳ τὸ χρῆμα ηὐξήθη καὶ τί συνεισήνεγκεν ἕκαστος. ἐγὼ δὲ δεινότερα πάσχω τῶν ἐν ταῖς τραγῳδίαις κολαζο- μένων. μὴ γὰρ οἶδεν ἡ γυνὴ στῆναί που τοῦ λαλεῖν; οἱ ποταμοὶ πρότερον ἂν σταῖεν ἢ τὸ ταύτης στόμα. πᾶσα γὰρ πρόφασις λόγων ἀφορμή, ἂν οἴκοι μένω, ἂν εἰς ἀγορὰν ἀπέλθω, βραδυτὴς οἰκετῶν, τάχος, σπάνις, εὐπορία, μεμπτά, ἄμεμπτα, ὄμβρος, αἰθρία.
ἐπειδὰν δὲ πάντα ἀναλώσῃ τῇ ῥύμῃ τῆς γλώττης τὰ ἡμέτερα, [*](5 Luc. Tim. 3 | Suid. s. v. Θέσπις. vit. Aeschyl. ed. Westerm. biogr. p. 121, 74 sq. (ed. Schoell p. 5, 19 sq.)) [*](1 καὶ ante πάππους Thom | καὶ om Cl Mor | εἶτα] καὶ Thom 3 προστιθεῖσα om Mor 4 παρέπεμψεν Cl sed e παρέπεμπον corr m 4, Mor Re 5 ὕει La sed υ ex οι corr n | ῥαγδαία Cl | πρώτως HVCl Ferr πρῶτα Va 6 λέγουσα om CrHVC Ferr | ἐνδειξαμένους Mor Re 7 σχῆμα Cl Mor Re | συνήνεγκεν Va 9 στῆναι ποῖ La | ποι CrHVViVaBCl Mor Re 10 οἱ — στόμα citat Planudes fol. 105 r | post ἢ ras 1 — 2 litt V 12 ἐμβάλω VaB cf. p. 514, 16 | τάχος om LaViB 13 τάχος οἰκετῶν ante μεμπτὰ LaViVa, πάντα Mor Re | ἀφορία LaVi ἀφορίαι Va sed αἰθρία suprascr m 2 αἰθρία. ἀφορία Berol. gr. 74 fol. 39 14 τῇ ῥύμῃ] ῥύμη Mor 1 γρ δριμύτης in marg Mor)
24. Ὁρᾶτέ με, ὦ βουλή, συντετηκότα. μεθ’ ἡμέραν κόπτομαι, νυκτὸς διαφθείρομαι. μισῶ σιτία, μισῶ ποτά. [*](4 Rhes. 19 5 cf. t. IV 167, 25 R) [*](2 Ὅταν τεθῇ τὸ μά, ἢ προκειμένην (corr προσκειμένην) ἔχει τὴν ἄρνησιν ἢ νοουμένην. καὶ τοῦτο μὲν εὕρηται διόλου. Λιβά- νιος δὲ ἐνταῦθα ἅπαξ ἐχρήσατο ἐπὶ συγκαταθέσεως λέγων· ὀνεί- ρατα διηγουμένη — μὰ τοὺς θεούς· καὶ πάλιν πλειστάκις ὡρακίασα (corr. ὡρακίασα), μὰ τὸν Ἀπόλλω (= p. 531, 7) Λουκιανὸς ἐν τῷ περὶ διαβολῆς (14) μὰ Δί’, ἐχλεύασέ σου Φι- λόξενος τὰ ἔτη (corr. ἔπη), ὅταν μὲν τὸ (corr. μέντοι) προη- γούμενον ἔχῃ τὸ ναῖ’, τὴν ἰσχὺν ἅπασαν ἔχει τὸ νᾷ]· Συνέσιος ἐν ἐπιστολὴ(91)· ναὶ μὰ τούς λόγους, τἀμὰ καὶ σὰ παιδικά Β (= Thom M 1. 1.)) [*](1 voce πάλιν des Cr fol 41 r quae sequuntur usque ad p. 541, 1 ἄστρα desunt | κἂν — 2 διηγεῖται in lac Va 2 | ὀνείρατα — 2 θεούς praemissis verbis ὅταν τεθῇ τὸ μά, ἢ προσκειμένην ἔχει τὴν ἄρνησιν ἡ νοουμένην. καὶ τοῦτο μὲν εὕρηται διόλου, Λιβάνιος δὲ ἅπαξ ἐχρήσατο ἐπὶ συγκαταθέσεως ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου γυναικὸς μελέτη λέγων citat Thomas Mag. p. 241, 3 R) [*](2 διηγουμένη Thom schol. Barb. | κἀκεῖνα La | μὰ τοὺς Οἶ’ sed e μετοὺς corr m 4 νὴ Wolf. Ferr Re 3 ἔμοιγε Mor Re | δοκεῖν Va | γε om HVCCl Ferr | αὐτῇ πολλάκις εἰς νυκτη- γορίαν Β 4 κατηγορίαν Vi | αὐτῆς HV Ferr | παραναλίσκεται scrip8i ex HVCLaViVaCl ἀναλίσκεται Β Mor Re παραλίσκεται Ferr 5 ποτε inser Va 2 | τι in ras Va 2 om HVC | ὕπνον C Ferr 7 αὐτῆς libri edd | ἐργάζεται LaViVaBCl Mor Re | γίνεταί VaBCl edd | καὶ ante τῶν Β Mor Re 8 ἐλπίδων La sed μ supra λ s, Vi 9 ἐπιτετηκότα Va ἐκτετηκότα Mor Re | signum interrogationis post συντετηκότα HC Ferr Wig | μεθ’ ἡμέραν praemissis verbis λαμβάνεται ἀντὶ τοῦ κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἡμέρας citat lex. August. ed. Hermann de emend. rat. gramm. graec. p. 341, 147)
25. Καὶ τί, φησιν, ἀτυχεῖς τοσοῦτον δι’ ὃ καὶ τελευτᾶν ἀξιοῖς; ποίαν οὐσίαν ἀπολώλεκας; τί λελώβηταί σοι τοῦ σώματος; ποίᾳ συμφορᾶς ὑπερβολῇ καταληφθεὶς οὐκ ἀνέχῃ ζῆν;
σὺ [*](R IV 142) δὲ τίς ὢν ταῦτα | πολυπραγμονεῖς; τί δέ σοι μέ- λεῖ’ τῆς ἐμῆς τελευτῆς; πατὴρ ἐμὸς εἶ; ἀλλ’ ἀδελφὸς ἢ θεῖος; ἀνεψιὸς δέ; ἀλλὰ κοινωνὸς ἐμπορίας ἢ γεωρ- γίας; χεῖρον δὲ τοῖς σαυτοῦ πράξεις παρὰ τὴν ἐμὴν τελευτήν; ψηφίσματι δὲ κατέστης κωλυτὴς εἶναι τῶν ἐπιθυμούντων ἀποθανεῖν;
ὢ τῆς περιεργίας. οὐδὲ ἀποθανεῖν ἔξεστιν ἄνευ πολλῶν λόγων ἐν τῇ πόλει. ἄνθρωπε, μὴ γὰρ σίτησιν αἰτήσων ἥκω; μὴ γὰρ στέ- φανον; ταῦτα δὴ τὰ τῶν ῥητόρων ὑμῶν τῶν καρπου- μένων τὸν δῆμον. βαρύνομαι τῷ ζῆν, ἀπελθεῖν ἐπιθυ- μῶ. τί μοι φθονεῖς; εἶτά με ἐρωτᾷς διὰ τί βούλομαι [*](1 Plat. Menex. p. 235 B. Aeschin. Ctes. § 191 p. 81, 18 12 Isocr. or. X § 125 p. 184 c; XII § 133 p. 260 c 13 Dem. Ol. I p. 12, 1) [*](1 διαφεύγω Cl Mor 2 ἀμύναταί La sed αι in ε corr s) [*](3 μοι om HVCB Ferr 4 μοι Vi 5 διὸ 6 ἄξιον LaVi 7 ποίας Β 8 ληφθεὶς VCLaVi Ferr Re | ἀνέχεις Mor | τοῦ ante ζῆν Β 9 δὴ ante τίς Β Mor Re η 10 ἀλλὰ HVi 11 ἢ] ἀλλὰ Β 12 ταῖς HV τι Cl sed ι in ras 3 litt „malim τὰ“ Re at cf. Isocr. ll. ll. | αὐτοῦ Ferr | παρὰ ras Va2 περὶ LaViB 14 ἀπελθεῖν LaVi τελευτᾶν Va | πε- ριεργείας Mor Re | οὐδ’ LaViB 15 ἄνευ Mor 1 sed γρ ἀνά in marg | λόγων om Vi 17 ἡμῶν Mor 18 τῷ scripsi e Β coll. t. IV 178, 6 R τὸ reliqui libri sed τῶ appos Va 2 19 φρονεῖς Mor 1 sed φθονεῖς coni | εἶτα ante τί inserendum et τί pro εἶτα scribendum coni Gasda | διατί LaViCl)
οὐκ ἀπολώλεκα τὴν οὐσίαν, λέγεις. τοῦτο γὰρ οἴει μέγιστον κακόν. πόσοι δημεύσεις γενναίως ἐνηνόχασιν ἀντελπίσαντες πλοῦ- τόν γε ἕτερον καὶ τὴν παροῦσαν ἔνδειαν ἐπανορθού- μενοι τῇ παρὰ τῶν ἐπιτηδείων ἐπικουρίᾳ.
σῶόν ἐστί μοι τὸ σῶμα. τὴν δὲ ψυχήν, 00 φίλτατε, βέβλαμ- μαι καὶ περὶ τὸ βέλτιον ἐζημίωμαι. μεστός εἰμι ῥη- μάτων ἀνοήτων. μήκεσιν ἀπείροις λόγων βέβλημαι. ἀδολεσχίαις βεβάπτισμαι. πολλὴν δέδεγμαι γλωσσαλ- γίαν. καθάπερ πλοῖον θάλαττα, ὑπερέσχε με τῆς γυναικὸς ὁ κλύδων. οὔκ εἰμι φρενήρης. ἰλιγγιῶ, σκοτοδινιῶ. ταῦτ’ οὐχ ἱκαναὶ προφάσεις πρὸς θάνα- ’τον;
εἰ παῖς ἦν μοι τεθνεώς, ἦν ἂν ἐκ τῶν ταὐτὰ πεπονθότων ἡ παραμυθία καὶ ταῖς ἐπιγιγνομέναις ψεσιν ὑπεχώρουν ἂν αἰ λῦπαι. τὸ κακὸν δὲ τοῦτο [*](9 Plat. rep. IV p. 431 A | ev. Matth. 16,26 12 Eur. Med. 525 sq. Andr. 689 14 Arist. Ach. 1218 sq.) [*](1 οὐ inserui cum Gasda om libri edd 2 ὃς ὧς scripsi ὧς HVaCl Ferr et γρ in marg Mor 2 (cum venerim Wig) ὃς VC LaViB Mor Re | πραότερον libri edd | τί Η 3 εἰς ante τὸ Β Mor Re 4 ἀπολώλεκας Mor Re 6 πλοῦτος Β 7 γε om V Mor Re τε LaViVaB sed in hoc ante πλοῦτος, Cl 8 περὶ LaViCl sed in hoc in παρὰ corr m 4 | σῶιον La σῶν Misc 157 at cf. p. 313,14; t. III 429,20; t. V 316, 7 9 μὲν ante ἔστι VaBCl Mor Re | δέ γε CLa | φίλτατοι Mor Re 10 βέλ- τιστον Va 11 ἀπείρων Β Mor | ἐμβέβλημαι coni Iacobs Anth Pal III 667 at cf. p. 531, 7; t. IV 164, 9 R 12 πολλὴν — 14 δων citat Planudes fol. 105 r | δέδηγμαι Cl sed η in ε corr m 3) [*](13 πλεῖον C sed οῖ suprascr f | θάλατταν V θάλασσα Va Mor Re | ὑπερανέσχε Mor sed γρ ὑπερέσχε in marg Mor 2 15 Β | εἰς La ViCl Mor 16 ταῦτα Cl sed in ταὐτὰ corr m4 τὰ αὐτὰ Mor Re 17 ἡ om Β | ἐπιγινομέναις ὢ 18 λύπαι HC ViCl edd cf. t. III 266, 5)
31. Ἄλλα ἄλλοις, ὦ βουλή, δεινὰ νομίζεται, τῷ μὲν χρημάτων ἀποβολή, τῷ δὲ παίδων, τῷ δὲ φυγὴ πατρίδος, τῷ δὲ νόσος σώματος, ἐμοὶ δὲ μακρολογία. τί οὖν θαυμαστὸν εἰ τοῦτο ᾧ μάλιστα ἀλγύνομαι μὴ φέρων ἀποθανεῖν ἐθέλω;
οὐκ ἔστιν ἡ γυνή μοι μέθυσος. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ δεινόν. εἰ γὰρ ἐμέθυε, κἂν ἐκάθευδεν, εἰ δὲ ἐκάθευδεν, ἴσως ἐσίγα. πάντα μοι ταῦτα τοῦ παρόντος ἐλάττω, πάντα τῆς λαλιᾶς κουφότερα. ἤνεγκα ἂν γυναῖκα ὑπεραβελτέραν, αὐτό- [*](2 cf. t. II 263, 19 9 Plat. Lach. p. 195 E 16 Dem. p. 1178, 28 | Arist. eq. 78) [*](1 καὶ — 2 παραμύθιον citat praemissis verbis παραμύθιον ἐπὶ οὐδετέρου. Λιβάνιος Andr. Lopad. lex. Vind. p. 143, 15 ed. Nauck) [*](2 βάντι Va sed βλέψαντι in marg | παραμυθίαν Β | τι post παραμύθιον Mor 2 Re | τῆς om Va 4 ψυχῆς LaVi 5 συν- ταράττων et μεταστρέφων C sed ο supra ω f | συμμεταστρέφον Va 6 μοι] με Cl | δὲ LaViVa 7 μεθιστάναι Β | συμφερώτε- ρον libri sed ο supra ε(1) Cf, Ferr Mor 2 Re 9 τῶ δὲ φυγὴ πατρίδος. τῶ δὲ παίδων Va 10 σώματος νόσος Cl Mor Re | δὲ om HVLaVi 12 οὐκ — 13 μέθυσος praemissis verbis μέθυ- σος ἐπὶ ἀρσενικοῦ καὶ ἐπὶ θηλυκοῦ. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex Vindob. p. 123, 5 ed. Nauck et praemissis verbis μέθυσος ἐπὶ μὲν ἀρσενικοῦ οὐδεὶς τῶν δοκίμων εἷπεν, ἐπὶ δὲ θηλυκοῦ Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτη Thomas Mag. s. v. μεθύση p. 231,1 R | μου HC Lopad Ferr σοι legit vel coniecit Wig (non tibi est uxor temperata) 13 ἐμέθυεν Cl Re ἐμέθυσεν Mor 14 κἂν om Cl Mor Re καὶ Β ἂν Gasda | ἂν ante ἐσίγα inseren- dum coni Gasda, τέως Kock 15 μοι post πάντα Mor Re 16 ὑπερβελτέραν Mor 1 sed ὑπεραβελτέραν scribendum coni | αὐτόχρημα κακὸν citat Planudes fol. 105 r | αὐτὸ χρῆμα C Ferr Re)
εἰπὲ γάρ μοι· πότε- ρον ἧττον εἰς συμφοράν, εἰσάπαξ ἀποθανεῖν ἢ πολλάκις ἐγγὺς ἰέναι θανάτου; τὸ πρότερον φή- σαῖς ἄν. ἐγὼ τοίνυν τὸ χαλεπώτερον οὐκ ὀλιγάκις πέπονθα. πλειστάκις ὡρακίασα, μὰ τὸν Ἀπόλλω, βαλλό- μενος ὥσπερ χαλάζῃ τοῖς ὕθλοις. πολλάκις ἐλειποψύ- χησα μεστὸς γενόμενος τῶν λήρων ἐκείνων.
οἴεσθε τὸ κακὸν ἀνεκτὸν εἶναι καὶ τοιοῦτον οἷον ἤδη τῳ συν- [*](1 Arist. nub. 53. Diphil. Ζωγρ. com. IV 395, 27 M (II 554, 27 K) 4 Aesch. Prom. 750 7 Arist. pac. 702. ran. 481 cum scholl. 8 Philipp. Anth. Pal. VII 405, 1) [*](1 ἂν post ἤνεγκα inserendum coni Gasda | ὠλεσίοικον scripsi secundum lex. rhet. ed. Bekker Anecd. p. 318, 9 et Hesychium s. v. et Phrynichum ed. Bekker Anecd. p. 25, 15 cum Lobeckio Phryn. 701 et Kockio Com. Att. fr. III 670 ὀλεσίοικον libri edd | μοι post δέ HVC Ferr 2 με Mor 1 sed γρ μοι in marg | καὶ om Cl Mor sed γρ καὶ in marg Mor2, Re | με post πάλαισε Mor Re 3 ἐπολέμωσεν Cl sed εν supra σ m 4 ἐξεπο- λέμωσεν VaB ἐπολέμησεν Mor Re | εἰπὲ — 8 ὕθλοις citat Planudes fol. 105 r | μοι γὰρ Β 4 εἰς ἅπαξ Cl ἅπαξ HVC Plan Ferr cf. t. V 71,15 6 εἷναι coni Gasda coll. Plat. Phaed. p. 67 E fortasse recte | τοῦ ante θανάτου Mor Re 6 ἐγὼ — 7 πέπονθα om Plan Wig | ἔγωγε VaCl Mor Re | χαλεπώτατον LaVi 7 πλειστάκις — Ἀπόλλω post verba supra ad p. 527, 2 allata addito καὶ πάλιν citat Thomas Mag. s. v. μά p. 241,5 R | πολλάκις BCl Mor sed in hoc γρ πλειστάκις in marg, Re | ὡρακίασα scripsi ex HVLaVa Thom ὡρακίασα CViBCl Plan Mor sed in hoc γρ ὠράκισα in marg, Re ὡράκησα Ferr | νὴ Β cf. p. 527, 2 | Ἀπόλλωνα Mor sed γρ Ἀπόλλω in marg, Re | βαλλόμενος non ante ὥσπερ, sed post ὕθλοις Va 8 ἐλιποψύχησα Mor Re cf. t. II 517,12 9 γιγνόμενος HVC LaVi Ferr 10 κακὸν Mor 2 sed γρ δεινὸν in marg | τῷ HLa τῶ ViCl Ferr)
35. Τί δεῖ με ζῆν ἄνθρωπον ὑπὲρ ἀλλοκότων εὐχῶν προσιόντα τοῖς θεοῖς; τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἕκαστος εἰς ἱερὰ φοιτῶν ἀντὶ τῶν θυσιῶν ὑγιαίνειν αἰτεῖ, ἐγὼ δέ, ἆρ’ ἄν τινα πείσαιμι λέγων; προσπεσὼν πρὸς τὰ ἀγάλματα κωφότητος ἐδεόμην τυχεῖν ὧς τούτῳ μόνῳ τῆς παρούσης ἀηδίας ἀπαλλαξόμενος, εἰ δὲ μὴ [*](1 cf. ep. 758. Menand. com. IV 79, 5 et 331 M (III 13,32 et 231, 871 K). Zenob. II 39. Salzmann, Sprichwörter bei p. 44 2 sq. Alex. Θρασ. com. III 420 M (II 326, 92 K) 3 Menand. Ἀρρηφορ. com. IV 89,3 sq. M (III 22,66 K). Steph. Byz. s. v. Δωδώνη. Schol. ad II. ’π’ 233. anonymi invectiva in grammaticum codicis Barocciani 161 (Cramer Anecd. III 225,11)) [*](8 cf. t. IV 467, 6 11 cf. p. 392, 13) [*](1 signum interrogationis La sed e colo corr s | οὐκ ἔστιν alterum om VaBCl Mor sed in hoc οὐκ ἔστιν δίς in marg, Re) [*](3 κερκώπης Va κέρκωπος HVC Ferr γρ κέρκοπος in Mor hunc locum respexit Eustathius ad II. χ 493 p. 1389, 1 R ἑτέρου τοῦτο λόγου ὧσπερ καὶ ἐὰν ὁ ῥηθεὶς Ἀθηναικὸς τέττιξ κρωβύλος ἐλέγετο καὶ εἰ λάλον ὁ τέττιξ τὸ ζῷον. ὁμοίως δὲ καὶ ἡ κερκώπη ζῷον αὐτὴ ὅμοιον τέττιγι καὶ τριγονίῳ (corr. τρυγό- νι), περὶ ὧν δηλοῖ ὁ κωμικὸς Ἄλεξις εἰπών· σοῦ δ’ ἐγὼ λαλιστέ- ραν οὐ πώποτε εἶδον οὔτε κερκώπην, γύναι, οὐ κίτταν, οὐκ ἀηδόνα, οὐ τρυγόνα, οὐ τέττιγα. χρῆσις δὲ κερκώπης καὶ παρὰ Λιβανίῳ | τὸ Δωδωναῖον — 4 χαλκεῖον respexit lex. Augustan. ed. G. Hermann de emend. rat. gramm. p. 343, 157 4 προ- βαλλούσης Η προσβαλούσης CVaB Mor Re 5 δ’ Β 6 ταύ- της Cl sed ς e ν corr m 4 ταὐτὴ La ViB | οὐδὲ Vi | ἐγκαθεῖρξαι LaViCl 11 ἆρ᾿ ἂν τινα scripsi ἄρα τί HVCLaVaBCl edd sed ἆρα τί coni Re ἔτι Vi ἆρ’ ἂν τι Gasda quid persuadeam dicendo? Wig | λέγων Va sed ν add s 12 πρὸς reposui e libris ut coni Re εἰς edd 13 μόνον V | παρούσης om Va)
τῶν θεῶν δὲ οὐ δόντων τὴν χάριν, ἀλλά μοι σεσωσμένης, ὡς οὐκ ὤφελε, τῆς ἀκοῆς λοιπόν ἐστιν εἰς ἀπαλλαγὴν ἀποθανεῖν. ἢ πῶς καὶ βιώσομαι; ποῦ ποιούμενος τὰς διατριβάς; ἐπ’ ἀγορᾶς; ἀλλ’ οἱ τῶν ὠνίων πρατῆρες ἐπαινοῦντες ἃ πωλοῦσι καὶ βο- ῶντες ὑπὲρ τοὺς κήρυκας ὥσπερ οὐκ ἀρκούσης τῆς χρείας ἄγειν πρὸς αὑτοὺς τὸν ὠνησόμενον ἐξελαύνου- σιν ἐκεῖθεν μᾶλλον ἢ εἰ τοῖς λίθοις ἔβαλλον. ἀλλ’ ἐν ἀγροῖς; ἔνι κἀκεῖ τὰ λυποῦντα, βοὴ βατράχων, οὐκ οἶδ’ ἀνθ’ ὅτου, ὄνοι βρωμώμενοι, βόες μυκώμενοι, αἶγες μηκάζουσαι, πρόβατα βληχώμενα. ἀλλ’ ἐν τοῖς δικαστηρίοις; χείρους τῶν γυρίνων οἱ ῥήτορες.
37. Μίαν εἶχον καταφυγήν, μίαν ἀποστροφήν, ἔνα λιμένα, τὴν οἰκίαν. ἀλλὰ καὶ ταύτην ἐνέπλησέ μοι χει- [*](1 Luc. Lexiph. 1 12 Arist. vesp. 618 14 Plat. Theaet. p. 161 D c. schol.) [*](1 κυψελίδα scripsi ex HLaVi κυψελλίδα VCVaBCl edd) [*](2 πάντα LaViBCl 3 δ’ CCl Mor Re | διδόντων Vi 4 ὤφελον Cl 5 καὶ inserui e libris om edd 6 ἐπαγορᾶς Vi | ἀλλ’ — 7 πωλοῦσι praemissa voce Λιβάνιος citat auctor ex- cerptorum codicis Darmstadiensis 2773 fol. 319 r ed. Sturz Etym. Gud. p. 643,14 9 παρ’ LaViVaCl | αὐτοὺς libri edd | ἐξελαύ- νουσιν Va sed γρ ἐξελάσουσιν in marg 10 τοῖς om Β 12 οἶδα VaBCl | ὄνοι βρωμώμενοι praemissis verbis βρωμᾶται ὄνος. οὐκ ὀγκᾶται. Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτη citat Thomas Mag. p. 56, 1 R βρομώμενοι CLaVi Ferr βρυμώμενοι V βρεμώμενοι Va 13 βληχόμενα C Ferr Mor 1 14 signum interrogationis om VCVaBCl Mor Re e codice Par. 3017 in- serendum coni Boissonadius Eunap. I 577 | σειρήνων ViBCl et supra γυρίνων Par 3017 (Boisson. 1. 1.) γυρίων Ferr Mor 1 15 ἀποφυγήν βοί | μίαν ἀποστροφήν inserui e LaViVaBCl coll. t. IV 158,15; 397,9; t. 11434,20; 111457,12 om HVC edd) [*](16 τὴν οἰκίαν — 534, 1 γυναικός omissis verbis ἀλλὰ καὶ ταύτην citat Planudes fol. 105 4 | μοι om Β)
38. Σὺ γάρ, φησί, σαυτῷ αἴτιος τῶν δυσχε- ρῶν οὐ παιδεύσας τὸ γύναιον πράττειν ἀφ’ ὧν [*](4 Isocr. p. 127 c 6 Arist. vesp. 681 8 sq. Thuc. II 49, 1 sq. 9 cf. t. | 173, 1 , 189, 11 10 cf. t. V 481, 3 11 Thuc. II 49, 2) [*](14 ἐκ τοῦ ἐναντίου in marg Va2) [*](2 πολεμιοῦσι Ferr Mor 3 τίς Cl | παραψυχὴ Β | tcb La Vi | τἀς LaViVaBCl | ἐκκεχειρίας C ἐγκεχειρίας Ferr 4 δ’ Β | τῶν κακῶν Va 5 νενόσηκεν Β 6 ἀποκναίη La sed η in ras f, Vi | μὲν La Ferr Mor 8 οὐ — 11 ἐγκατέσκηψεν citat Planudes fol. 105 r | βροχος Va sed α suprascr m 2 | παισεν Va 9 γλῶτταν ViB Plan Ferr | κατέβαλλεν LaVi προσέλαβεν Plan 10 προσβολὴ — 11 μήτ’ om Ferr Mor 1 sed in hoc in marg vers. lat. p. 18 „ex manuscr. Reg. bibl.“ 3014) inser | γλῶτταν Plan | δὲ post οὐδὲν HV 11 λαλεῖν Va sed λα in ras m 2 | μήτε VaB Mor 2 Re μὴ οὐκ Cl 12 ἐστιν HVCBCl Mor Re om Vi | μήτε Β | ἔσω Cl | τίς λόγος; libri edd sed „aut λόχος latebrae leg. aut certe τόπος“ Re num cancel- landa? 13 οὐχ ἡ] οὐχὶ HVVa | Πλούτωνος reposui ex HV LaViVaBCi IPar 3017 cum Wigando (nonne Plutonis?) Boissona- dio Eunap. | 318 Cobeto Coll 281 πλάτωνος C edd 14 αἴτιος ἑαυτῶ Β | δυσχερειῶν Va 15 παιδεύσεις H | ἀφ’ ὧν] ἃ αὐτὸς Cl)
ταῦτα λέγων εἰς πέτρας ἔσπειρον, οὐ γὰρ κατέλυε τὸν νόμον, ἀλλ’ ἀμειβομένη τῶν λόγων κατέσυρέ με τῷ ῥεύματι. γνοὺς δὲ ὅτι μοι δεῖ συμ- μάχων παρακαλέσας τοὺς γνωρίμους εἰσήγαγον ἐπαί- νους σιγῆς σιγῆς μεμελετηκότας, ἡ δὲ κατὰ τοὺς ἐν τοῖς [*](10 cf. t. V 143, 8 11 cf. t. I 253, 3. Plat. leg. VIII p. 838 E. Luc. am. 20. Aristid. pro IV viris t. II p. 302, 14 ed. Dind. τἀς corr in εἰς). cf. Leutschii notam ad Diogen. prov. III 71. Salz- mann, Sprichworter bei Libanios p. 92 13 cf. t. 1 483,1; IV 39, 23) [*](1 πρὸς — 2 τρόπον citat Planudes fol. 105 r 3 νουθετεῖν παραινεῖν Va 4 οὐ (vel οὐδὲ) ante μίαν, οὐχ ante ὥραν et ἡμιώ- ριον inserendum coni Gasda 5 ἡμίωρον Va 6 τοῦτό HVCLaVaCl edd τοῦτο ἐστιν ViB | ἔλεγον om Β 8 libri edd | πρᾶττε τοίνυν Mor 2 postquam iam „διὰ τὸ in marg coni Mor 1 9 πράττε HVLaViVaBCl edd 10 οὕτως HVLaViVa sed in hoc in οὗτος corr m 2, Ferr Mor 1 sed in hoc ἴσ. οὗτος in marg 11 εἰς scripsi e BClVa sed in hoc inser m 2, coll. t. I 253, 3; Plat. et Luc. 11. 11. in saxis serebam Wig παροῖ (i. e. παροιμία cf. Luc. 1. 1.) La παροι cum lac 2 — 3 litt Vi om HVC edd 12 νόμον in τρόπον corr B | τῶν λόγων scripsi e VaCl cum Gasda τὸν λόγον HVCLaViB edd) [*](13 μοι inserui e LaViVaBCl imihi opus esse auxilio Wig) om HVC edd 14 παρασκευάσας Va 15 ἐν τοῖς om Va)
ἐνταῦθα ἐγὼ γνοὺς ὅτι τῶν μὲν ζώντων κατα- φρονεῖ, ταῖς δὲ τῶν παλαιῶν συμβουλίαις τάχ’ ἂν [*](R IV 146) εἴξαι, σὺ δέ, εἶπον, εἰ μὴ ἐμέ, ἀλλὰ | γοῦν τὸν σοφώτατον ποιητὴν αἰσχύνθητι λέγοντα γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει. ἡ δὲ εὐθύς· καὶ τίς οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ τίνος πατρὸς καὶ ποίου δήμου καὶ πότε ποιεῖν ἤρξατο καὶ πῶς ἐτελεύτησε; καὶ τὴν ἡμέραν ἐνταῦθα κατέ- τριψεν ἡ γυνή, καὶ περιίστατό μοι πρὸς τοὐναντίον ὁ ποιητής· ἀντὶ γὰρ τοῦ σβέσαι τὴν λαλιὰν ἀνῆπτεν. ἀπο- πτύσας δ’ οὖν ἐγὼ καὶ τὴν πλησμονὴν ἀποστραφεὶς ᾠχό- μην τρέχων.