Declamatio 21

Libanius

Libanius, Declamatio 21, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

καὶ εἶμι πεισόμενος ὅ τι ἂν τῷ Φιλίππῳ δοκῇ. καὶ τῶν ἡδίστων ἅπασι καὶ τιμιωτάτων, δήμου, [*](3 Plat. soph. p. 265 A 8 Aesehin. fals. leg. ’ξ 33 13 ef. p. 269, 15) [*](1 ἡμέτερα Ma sed ὒ supra ἡ m 2 Ι τοιαῦτά ποθεν HVi 2 ἤκουσαν scripsi e Vi ἤκουσα HVPMaCl edd | ἐν ante ἐκεί- νοις inser Vi Ι ἐκείνοις V sed οἱ in ras m 2 3 ἐγγυτάτω scripsi ex HVVi ἐγγυτάτων MaCl ἐγγύτατα Ρ edd | γένει in ras Ma 2) [*](6 τὰ Γέ sed τὸ in marg m 2 7 ἐκ ante παραδειγμάτων Vi 8 καὶ — συμβέβηκε om Ma Ι δὲ HViMaCI | κενὸν V ἂν in ὂν mutandum censet Gasda 9 εἴη inserui om libri edd | πρόσθεν om Vi | γενόμενον scripsi ex HVViMaCl γεγε- γεγενημένον Ρ edd 10 ἐστέ om Mor Ι Ἀθηναῖοι inserui om libri edd 11 ἡμετέρων HMaCI 14 ἄξια inserui cum Gasda coll p. 326, 12 om libri edd 14 ἐμοὶ MaCl | ἴσθι Vi sed ἴσως in marg m 2 15 ἥκουσι Ma sed ό supra ou m 2 16 et 17 μὴ δὲ HPViMaCl 17 καὶ ante ἐγὼ HV 18 ὅτι Vi MaCl)

325
φυλῆς, οἰκίας, ἱερῶν, ὁσίων, τάφων πατρῴων, πολλῶν ἑτέρων βραχὺς ἔμοιγε λόγος διὰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔ- νοιαν. ἔστι γάρ, οἶμαι, καὶ δίκαιον καὶ προσῆκον οὕτως ἑκατέρους φρονεῖν, καὶ ὑμᾶς μὲν ἔχεσθαι τῶν πολιτικῶν καὶ μηδὲν ἡγεῖσθαι τηλικοῦτον δι’ ὅ δεῖ ἐκ- δοῦναί τινα τοῖς ἐχθροῖς Ι μήτε κέρδος μήτε φόβον [*](R IV 271) μήτε καιροῦ δυσκολίαν, ἡμῶν δὲ ἕκαστον ὑπὲρ τῶν ὑμῖν συμφερόντων μηδὲν ὀκνεῖν.

13. Ἀλλ’ ἐναντία, φησί, πείθειν ἐπιχειρεῖς τὸν δῆμον τοῖς τε νόμοις ἅμα καὶ τοῖς παρὰ πάντα τὸν χρόνον βεβιωμένοις τῇ πόλει. καὶ ποίοις ὀφθαλμοῖς ὀψόμεθα τοὺς Ἕλληνας καὶ τίνα καλὴν ἐροῦμεν τοῖς ἐρωτῶσι πρόφασιν; καὶ τοιαῦτα ἐροῦσί τινες. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν ἔμελλε τοῦ δήμου τὸ ἔργον ἔσεσθαι καὶ ὑμεῖς ἐμοῦ κεκραγότος καὶ τοὺς νόμους ἀναγινώσκοντος καὶ λέγοντος ἀδι- κεῖτε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν Σόλωνα καὶ τὸν Δράκοντα καὶ τοὺς παραδεδομένους ὑμῖν ὑπὸ τῶν προγόνων κανόνας, ἐν οἷς ἐκεῖνοι μένον- τες ἐστράτευον ὑπὲρ ἀνθρώπων μηδὲν αὐτοῖς προσηκόντων μηδ’ ἐσχηκότων ἄλλο πρὸς αὐτοὺς [*](5 Arist. Phit. 101 11 cf. t. V 31,13; 75,8. Dem. cor. p. 315,5 17 cf. p. 283,3) [*](1 πατρῴων HP 3 οἶμαι Ma sed οἶμ’ in ras m 2 | καὶ(1) om Ma 4 ἑκατέρου Vi 5 πολιτῶν ViMaCl πολιτευμάτων coni Gasda | διὸ ΗP Ι δὴ HV 6 et 7 μήτε scripsi cum Gasda μὴ δὲ HPViMaCl μὴ V μηδὲ edd 7 μὴ VP | διδασκαλίαν Vi | δ’ Vi 8 ὑμίν V sed ὑ et iv in ras m 2 9 οἷς ante ἐναντία Mor Ι ἐναντίον Vi | φησίν VP edd 11 τὸν om Ρ 13 τὴν ante πρόφασιν MaCl 18 ἀπὸ Vi 19 νόμους τε καὶ post προγόνων Ρ edd delevi | κανόνας in lac 9 litt om Ρ Mor) [*](20 ἐστράτευσαν ὢ 21 μὴ δὲ PMaCI μὴ δ’ HVi μηδὲ V edd | ἄλλως HV sed in hoc ως eras et in ο corr m 2, MaCl)

326
δίκαιον πλὴν τῆς ἱκετείας μηδέν. καὶ τί δεῖ τοὺς Ἡρακλείδας ἢ τὸν Ἄδραστον λέγειν; ἀλλ’ ἐκεῖνοί γε καὶ βαρβάροις βοηθοῦντες ἐπλή- ρωσαν ναῦς, ὅπως μὴ ἐξῇ τοῖς ἰσχυροτέροις ἀδικεῖν, ἐγὼ δὲ εἰ μηδὲν ἄλλο, Ἀθηναῖός εἰμι καὶ γεννήτας ὑμῖν παρασχοίμην ἂν καὶ φράτο- ρας καὶ μετέχω τοῦ ληξιαρχικοῦ γραμματείου, καὶ ταῦτα πάντες ἄν μοι μαρτυρήσαιεν <καὶ> παιδείαν καὶ πλείω τούτων ἴσως φέροντά τινα φιλοτιμίαν. ἀλλ’ ἔμοιγε ἀρκεῖ τὸ γένος εἰπεῖν.

τοιαῦτα ἂν ἐν ὑμῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, διελέχθην, εἴ τι ταπεινὸν ἑώρων ποιοῦντας καὶ ἀνάξιον τοῦ τῆς πόλεως ὀνόματος. ὃς γὰρ οὐδὲ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων [*](R IV 272) | οὐδένα εἴων τῷ Φιλίππῳ προίεσθαι, ἀλλὰ καὶ χρήματα καὶ σώματα ἀναλίσκειν παρῄνουν ὧς ταύτης ὑμῖν ὑπὸ τῶν πατέρων παραδεδομένης τῆς τάξεως, σχολῇ γ’ ἄν τινα περιεῖδον ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας ὑμῶν διδόντων εἰς τοὺς βαρβάρους ἀγόμενον.

ἀλλὰ νῦν καθαροὶ μὲν ὑμεῖς αἰτίας καὶ ἄμεμπτοι πανταχῆ, καὶ οὐδὲν ἀσεβείας ἔγκλημα παρ’ οὐδενὸς ἐπὶ τὸν δῆμον [*](2 sq. cf. ad p. 252, 14 sq.; t. IV 263, 6 R 3 cf. p. 278, 14 sq. 6 Dem. p. 1319, 27; 1365, 29. Arist. rep. Ath. fr. 5 ed. Thalh.) [*](1 τῆς inserui ex HVViMaCl om P edd 2 ἢ] καὶ Ma Οἶ’ 6 γεννήτας scripsi e Vi γεννητὰς HVPMaCI edd Ι ἂν om Ρ Mor 7 γραμματίου Vi 8 καὶ inserui om libri edd) [*](9 παιδείαν om MaCI Ι οἷς ante καὶ libri edd delevi in δὲ mutandum coni Re aposiopesin statuens (sc. λέγοιμι ἂν τὴν ἐμὴν καὶ πλείω τούτων) παιδείαν δὲ καὶ πλείω τοιαῦτα σιγῶ ὡς φέ- ροντά τινα φιλοτιμίαν coni Iacobs Lect 104 Rev 4 | ἴσως Vi sed ἴσῳ in marg m 2 ἴσω V 10 δοκεῖ Vi sed ἀρκεῖ in marg m 2 11 ταῦτα Vi 14 τῷ Φιλίππῳ om Ma 16 ὑπὸ Vi sed παρὰ in marg ms παρὰ HV 18 διδόντα Ρ Mor ἐκδι- δόντων coni Gasda 19 πανταχοῦ Vi sed πανταχῆ in marg m2)

327
ἥξει, τὸ πᾶν δὲ ἐμὸν ἔσται αὐτοῦ μὲν διδόντος, αὐτοῦ δ’ ἐκδιδομένου. οὐ γὰρ γεγράψεται ψήφισμα· ἔδοξε τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων, ἀλλ’ ἔδοξε Δημοσθένει περὶ Δημοσθένους. τοῦτο δέ ἐστιν ὑμᾶς μὲν οὐδὲν εἶναι χείρους, ἐμὲ δὲ τὸν αὐτὸν τῷ πάλαι περὶ ὑμᾶς.

ἐγὼ γὰρ τοῖς κοινοῖς προσιὼν καὶ μιμούμενος οὐκ Αἰσχίνην οὐδὲ Φρύνωνα τὸν ἀνδρεῖον καὶ οὐδὲν αἰσχυνόμενον οὐδὲ Δημάδην οὐδὲ Φιλοκράτην, ἀλλ’ Ἀριστείδην καὶ Περικλέα καὶ Νικίαν, τοὺς οὐκ εὐνου- στέρους μὲν ἴσως ἐμοῦ περὶ τὸν δῆμον, λέγοντας δὲ ἐν εὐτυχεστέροις τοῖς τότε, ἐπιθυμῶν δὴ τοῦ τύπου τῆς ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν πολιτείας καὶ λυπῶν ὑμᾶς ἐν οἶς ὠφέλουν πολὺ πλέον ἐλύπουν τὸν βουλόμενον ὑμᾶς πραγμάτων ἐκβάλλειν καὶ αὑτὸν μὲν περιεῖναι μεθ’ ὅπλων, ὑμᾶς δὲ καθῆσθαι.

17. Ταῦτ’ οὖν οὐκ ἀκίνδυνα ᾔδειν πολιτευόμενος, ἀλλ’ ὅμως μᾶλλον ἡγούμην δεῖν, εἰ συμβαίη, τελευτᾶν [*](7 sq. cf. p. 303, 1 sq. Dem. fals. leg. p. 400,15; 402,26; 412,19 et 25 9 cf. ad p. 271, 23 15 cf. p. 350, 8) [*](1 ἥξει Vi sed ἔξει in marg m 2 Ι ἐκδιδόντος coni Gasda 2 δὲ VPVi edd | ἐκδιδομένου Ma sed κου supra δο m 2 4 παρὰ HV sed in hoc περὶ suprascr m 2 Ι μηδὲν Vi 5 μὲν, οὐδὲν εἷναι χείρους post ὑμᾶς Ρ sed οὐδὲν εἷναι χείρους del) [*](7 οὐκ Αἰσχίνην om Vi Ι φρυνώνδαν Vi 8 ᾐσχυνόμην Vi sed αἰσχυνόμενον in marg m 2 Ι ἀλλὰ Vi 9 ἀριστίδην HCI ἀριστείδη Ma | νεικίαν HCI νικίδην V Ι τοὺς — 11 τότε om V sed in marg add m 3 Ι οὐκ Vi sed ὀλίγα in marg m 2 10 μὲν om Cl | ἴσθι Vi sed εἴς τι in marg scr et del m 2 εἴ τι V 3) [*](11 δὴ scripsi ex HVViMaCl δὲ Ρ edd 12 λιπὸν V sed in λυπῶν corr m 2 13 ἐλύπει Ma sed ουν supra ει m 2 Cl) [*](14 ἐκβάλλειν scripsi ex HVViCl ἐκβαλὼν Ma sed εἰν supra ων m 4 ἐκβαλεῖν Ρ edd Ι αὐτὸν libri edd | μὴ Vi sed μὲν in marg m 2 17 εἰ in ras V 2 εἴ τι coni Gasda)

328
ἢ λείπειν ἢν ἔταξα τάξιν ἐμαυτόν. νῦν οὖν ἀπαιτοῦν- τος τοῦ καιροῦ προθυμίαν δειλὸς φανῶ; καὶ ποῦ δί- [*](R IV 273) καῖον; αἰσχύνομαι τοὺς παρ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρες | Ἀθηναῖοι, στεφάνους, αἰσχύνομαι πολλοὺς καὶ καλοὺς λόγους, πολλὰ καὶ συμφέροντα ψηφίσματα, αἰσχύνομαι νόμους ἄλλους τε οὐκ ὀλίγους καὶ δι’ οὗ τὸ ναυτικὸν ὑμῖν σέσωσται.

ἀλλ’ ὁ τὸν Ἀντιφῶντα μὲν κωλύ- σας ἐμπρῆσαι τὰ νεώρια καὶ παραδοῦναι Φιλίππῳ τὴν θάλατταν, τὴν δεινότητα δὲ τοῦ Βυζαντίου ῥήτορος ἀσθενεστέραν ἀποφήνας τῶν τῆς πόλεως δικαίων, μι- σῶν δὲ συμπρέσβεις πονηροὺς καὶ οὐδὲν τῶν ἰδίων αἰδούμενος κατὰ τῶν ὑμῖν συμφερόντων νῦν ἀποστῶ τῆς ἀρχαίας εὐνοίας; τίνα μέλλων τῶν Ἑλλήνων λανθάνειν; οὐδὲ γὰρ αὖ τοῦτό γε ἔνεστιν εἰπεῖν ὡς οὐκ εἰς πολλοὺς ἥξει τῆς ἐμῆς ῥᾳθυμίας ὁ λόγος οὐδ’ ὧς ἐν τοῖς περιχώροις τούτοις, Εὐβοεῦσι λέγω καὶ Θηβαίοις καὶ Μεγαρεῦσι, στήσεται τὸ τῆς αἰσχύνης.

ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἐμοὶ μεγάλη ζημία τὸ βεβοῆσθαι [*](1 cf. t. IV p. 291, 7 R. Luc. Dem. laud. § 44; abd. § 32) [*](2 cf. ad t. II 387, 14 6 cf. t. IV 950, 26 R 7 cf. t. IV 951,2; 977, 8 R. Dem. cor. p. 271, 6 sq. 9 i. e. Πύθωνος cf. ad p. 238, 16) [*](1 ἔταξα V sed α(2) in ras m 2 | ἐμαυτῶ HV et coni Mor) [*](2 καὶ ποῦ φανῶ post φανῶ; V Ι δίκαιον αἰσχύνειν με coni Re 3 τὸν et 4 στέφανον Vi 4 et 5 αἰσχύνειν coni Re 6 καὶ om ἁ Ι τὸ reposui e libris τὸν edd 10 ἀσθενεστάτην Ρ Mor 11 ἡδέων αἱρούμενος πρὸ τῶν coni Re 12 ἀναι- νόμενος (recusans) Iacobs Lect 104 Rev 4 at cf p. 223, 11 Ι κατὰ τῶν V sed ἁ in ras m 2 κατ’ αὐτῶν HMa sed in hoc γρ καὶ ταὐτὸν suprascr m 2 CI καὶ ταὐτὸν Vi 14 λανθάνειν inser v2 16 ἐν om Mor Ι περιχωρίοις Vi sed περιχώροις in marg m 2, MaCl | εὐβοέσι HV | λέγων Vi 17 στήσεται Mor sed γρ συστήσασθαι in marg συστήσεται HVViMaCl συστήσασθαι Ρ sed in στήσεται corr m 2 18 βεβαιοῦθαι Vi)

329
τὴν ἐμὴν πολιτείαν. τὸ δ’ αἴτιον, ἔδωκα τοῖς Ἑλληνι- κοῖς ἐμαυτόν, καὶ αἰ πολλαὶ πρεσβεῖαι παντί με τῷ γένει τῶν Ἑλλήνων ἔδειξαν, καὶ οὐ τοῖς Ἕλλησι μόνον, ἀλλ’ ἤδη καὶ πολλοῖς τῶν βαρβάρων. ὡς βασιλέα δὲ αὐτὸς μὲν οὐχ ἧκον, λέγεται δὲ ἀφῖχθαί τις ὑπὲρ τῶν ἐμῶν ταλαιπωριῶν λόγος.