Declamatio 9

Libanius

Libanius, Declamatio 9, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

σκοπῶν δὴ παρ’ ἐμαυτῷ πῶς ἂν τοῦτο γένοιτο καὶ τὰς ἐκ λόγων βουλὰς ὑπεροφθείσας ὁρῶν ἦλθον ἐπὶ τὴν ἀπὸ τῶν πραγμάτων καὶ τοὺς δικαστὰς λαβὼν συνοργιζομένους διέστησα τοῦτον ἐμαυτοῦ πολλὰ μὲν πρὸ τοῦ δικαστηρίου, νὴ Δία, δακρύσας, πολλὰ δὲ ἐν αὐτῷ παρὰ πάντα | τὸν λόγον, πολὺ δὲ R IV 377 [*](7 sq. cf. p. 488, 16 sq. Idomen. fr. 5 ed. Mueller Fr. hist. U 491 15 cf. p. 281, 12) [*](1 δὲ om I 2 αὐτὸς οὗτος ἐρωτάσθω C S ἐφ’ Ma ἀφ’ Lau παρ’ I | ὅσ’ C | ἀκήκοεν Lau G οἰός τ’ Ma 8 ἐπράχθη L sed ἡ in ras m 2 ἐπράχθην Lau ἐταράχθην B) [*](10 γε om | 11 τότ’ scripsi e Lau cum Gasda τό τ’ B η τοῦτ’ CMaI edd τοῦτο L 14 δ’ BI 19 ’δε L | ἐμαυτὸν Lau 20 παιδείας C 21 ἀπὸ inser Ma 2 24 τὸν om C)

464
πλείω μετὰ τἀς ψήφους οἴκοι. τὰς γὰρ ἀποκηρύξεις οὐ τῶν ἐκβαλλομένων μᾶλλον εἶναι δεῖ νομίζειν ἀθυμίαν ἢ τῶν ἠναγκασμένων ἐκβαλεῖν. ὁ μὲν γὰρ οὐκ ἔχει τὴν οἰκίαν, ὁ δὲ οὐκ ἔχει τὸν υἱόν.