Declamatio 3
Libanius
Libanius, Declamatio 3, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909
ἀεὶ μὲν οὖν ἔμοιγε σύνηθες μὴ μακροὺς [*](1 ἐκ reposui e HVCPaLaMViMaCl ἀπὸ Β edd om Va τῆς ante πρεσβείας CB edd om Va delevi | πρεσβείας om Va τύχοιμεν reposui e B PaMViMaClVa τύχωμεν reliqui libri edd 2 πράττομεν Pa sed ὢ supra ὁ m 2 3 καθίστασθαι παραχρῆμα παρὰ χρῆμα Cl) MaCl 4 ὅπλων Μ sed γρ τρό- πων in marg | τε reposui e VPaLaMViMaClVa δὲ reliqui libri edd 5 οὐκ ἔστιν ἡσυχάζειν MaCl 6 ποιήσασθαι Pa sed suprascr γρ θεῖναι ποιήσεσθαι Cl 7 αὐτῶν om HVC 8 καὶ inser V om HCPa sed in hoc inser m 2, LaMaCl 9 ἄχρι BMa sed in hoc γρ μέχρι in marg m 2 χρι cum ras 2 litt ante χ Pa 11 ὑπὸ scripsi ἀπὸ libri edd 13 ταύτην om MaCl 14 ἀποδείξει γα sed ἡ supra ει m 2 15 χάριν θεραπεύειν Μ | ἐστι ora La in marg add Vi 2 16 καὶ om HVC | περὶ Vi 17 θέλειν La | ἐν om HVC | ὁρίζειν scripsi e PaVi ὁρμίζειν reliqui libri edd 18 ἀεὶ scripsi e VCBPa MViMaVa αἰεὶ reliqui libri edd | τοῦτο σύνηθες e Marc 445 Bast (cf. p. 185) | μὴ — 203, 2 ποιεῖν in marg add Pa3)
5. Καί μοι ἀπόκριναι, πρὸς Δῖός ξενίου, Ἀλέξανδρε. ἔλαβές τι τῶν οὐ σοὶ προσηκόντων; οὐκοῦν ἀπόδος. ἔλαβες ἀδίκως; οὐκοῦν προσοφείλεις δίκην. δεῖ γὰρ δήπου δυοῖν θάτερον, ἢ τὸ μηδὲν εἰληφέναι δεικνύναι ἀδίκως ἢ τοῦθ’ ὁμολογοῦντα μηδὲν ἀντιτείνειν ἔτι.
[*](1 Plat. Prot. p. 361 A; Gorg. p. 465 E 4 Eur. Phoen. 494 sq.)[*](1 ἀποτείνειν ὑπὲρ τῶν πραγμάτων scripsi e BLaMViMa ClVa ὑπὲρ τῶν πραγμάτων ἀποτείνειν reliqui libri edd | ὑπὲρ in ras Ma 2 περὶ Vi sed ὑπὲρ in marg m 2, Va ἀπὸ Cl | τῶν om Β | τοὺς om BPaLaMViMaClVa | τοῦτ’ scripsi ex HV CLaMViVa τοῦτο reliqui libri edd 2 μὲν om Vi 3 οὐδὲν BPa sed in hoc γρ οὐδ’ suprascr m 2, MaClVa 4 καὶ ante βραχείας HVC Er Mor del Re κἂν lacobs Lect 91 καὶ εἰ Re 5 μακρηγορεῖν BLaViMaClVa | εἰώθει Pa sed v add m 2 | τὸ δὲ Er Mor sed in hoc γρ τό γε in marg | πρᾶγμα om Er γράμμα Ma sed in πρᾶγμα corr m 2, Cl πρᾶγμα γὲ Mor 6 ὡς om BLaMaCl | εἰς om Er | ἐλαχίστους HV sed in hoc ὗς in v corr m 2, C | τοὺς om HC | τοῦτο Pa sed in τουτὶ corr m 2 | μόνον om HVC 7 ἀπαιτεῖται Vi sed ἀπαι- τεῖ in marg m 2 | δύσκολον Er Mor sed in hoc γρ ποικίλον in marg 8 τῆς om HVC Er Mor | ἔνεστι ViMaClVa ἔνεστιν La | τὸ Va 12 δεῖ om Va 13 δυεῖν C | τὸ om Β | μὴ C sed ἡ in ras f | δικαίως ante δεικνύναι Μ sed in ἀδίκως corr y | δεικνύναι reposui e libris δεικνύναι Vi) δεικνύειν edd 14 ἀδίκως scripsi e Ma sed γρ δικαίως in marg m 2,)[*](R IV 5)
Ὡς μὲν οὖν οὐκ ἀφείλου | με τὰ τιμιώτατα πάντων, οὐκ ἀξιώσεις ἀρνεῖσθαι, ἀκούω γάρ σε σε- μνύνεσθαι τοῖς ἀδικήμασι, τούτου δὲ οὕτως ἔχοντος ὁ τοῦ δικαίου λόγος ἀποστῆναί σε τῶν ἡμετέρων ἔσταξεν, ἐφ’ ἃ τῷ κοινῷ μὲν νόμῳ τῶν ξένων εἰσεδέχθης, διέ- θηκας δὲ τῶν πολεμίων πικρότερον. μὴ γὰρ οἴεσθε τὴν ἐπιβουλὴν αὐτὸν ἡμῖν ἐμφανῆ καταστήσαντα τοσ- αῦτα δεδυνῆσθαι μηδὲ οὕτω μήτε τοῦτον εἶναι θαμ’ μαστὸν μήθ’ ἡμᾶς ὑπτίους, ὥστε τὸν μὲν ἐκ προρρή- σεως ταῦτ’ ἂν ποιῆσαι, ἡμᾶς δὲ προειδότας ταῦτ’ ἂν παθεῖν.