Oratio 52
Libanius
Libanius, Oratio 52, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908
ποιεῖ δὲ τούτους τυράννους οὐχ [*](18 cf. Aesch. fals. leg. § 158; Dem. cor. § 200) [*](3 „malim καὶ γὰρ καὶ τούτοις“ Re 6 τούς Ρ sed οὑς in ras m 2 τέ I sed ὲ in ras 3 lit m 2, Va 8 τοις (bis) Ρ) [*](10 κέκτηνται scripsi cum Re Anim ἔκτηνται libri sed in lac 7 litt om Β, edd 14 μὴ δ’ APIB | μὴ — 15 εἰ om Β 16 μὴ δ’ ΑΡΙ | ἐσθῆτα τὴν des in Α fol. 234 τῶν inc fol. 236 cf. ad p. 26,12 17 εἰ — 18 ὁρώντων] „fortassis εἰ μὴ ταῦτα πράττουσιν, ἁ πράττουσιν ἀπάντων εἰδότων καὶ ὁρώντων“ Re simplicius esset εἰ μὴ ταῦτα πάντων εἰδότων καὶ ὁρώντων, at maior latet corruptela 20 ὦ βασιλεῦ Β | αὐτοῦ τ’ουρ cum lacuna 8 litt Α sed in αὐτὸ δὲ τοὖργον corr m 2 αὐτὸ δὲ τοὔρ- γον cum lac 8 litt P | τοὔργον I sed “ in ras, B)
19. Καὶ μὴν πολύς γε χρόνος, φήσαι τις ἄν, οἶδε ταυτασὶ τἀς εἰσόδους. καὶ γὰρ τὰ διὰ τού- των ὁ αὐτὸς ἀδικήματα χρόνος οἶδε. δεῖ τοίνυν οὐ μᾶλλον εἰσιέναι συγχωρεῖν διά τὸν χρόνον ἢ κωλύσειν διὰ τοὺς ἠδικημένους. ὁ δ’ ὧς ἰσχυροῦ τινος εἰλημ- μένος τοῦ χρόνου τοσοῦτον ἀποκρινάσθω, εἰ καὶ λοι- μὸν μακρὸν ἡμῖν ὑπισχνουμένου τινὸς θεῶν ἢ καὶ ἀνθρώπων λύσειν οὐκ ἂν προσεῖτο τὴν δωρεάν διὰ τὸ μῆκος τῆς νόσου. τοὐναντίον μὲν οὖν τὸ μῆκος ἂν παρῄνει σπεύδειν καὶ μὴ μέλλειν, ἀλλ᾿ ἁρπάζειν τἀγαθόν.
εἰ μὲν οὖν ψεύδομαι τοῖς περὶ τῶν [*](R III 86) εἰσόδων καἰ οὐδὲν ἐν αὐταῖς βλαβερόν, | μενέτω- σαν· εἰ δὲ πλείω τῶν εἰρημένων τά διαπεφευγότα, [*](11 sq. cf. t. III 475, 13 sq.) [*](5 τὸ Ι sed ν post o eras 8 ὀρῶν Va Got 10 οἶδε Re οἱ δὲ libri Got 12 post οἶδε ras 3 litt I 13 ὁ αὐτὸς ἀδι- κήματα χρόνος οἶδε ρεποσθι e CA sed in hoc ἀδικήματα ὁ αὐτὸς, PVaB ὁ αὐτὸς κρόνος οἶδεν ἀδικήματα Ι ἀδικήματα ὁ αὐτὸς χρόνος οἶδε edd | οἶδεν Α 14 κωλύειν Ρ sed ειν in ras m 2, Β et mavult Re at cf. t. I 95, 8 δεῖν πείσεσθαι; 276, 16 προσήκει με ἐρεῖν; t. III p. XXIX 16 λοιμόν Β sed ν in ras m2)