Oratio 11
Libanius
Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 2: Orationes VI-XI. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.
ἡ δὲ τῆς πόσεως ἡδονὴ τοῦ μητρῴου μαστοῦ τὸν Ἀλέξανδρον ἀνέμνησε καὶ πρός τε τοὺς συνόντας ἐξεῖπεν, ὡς ὅσαπερ ἐκείνῳ, τοσαῦτα ἐνείη τῷ ὕδατι, καὶ τοὔνομα τῆς μητρὸς ἔδωκε τῇ πηγῇ. Δαρείω μὲν οὖν ἐπὶ Σκύθας ἐλαύνοντι Τέαρος ἐν Θρᾴκῃ ποταμὸς ἔδοξεν εἶναι κάλλιστος, καὶ στήλην ὁ Δαρεῖος στήσας τοῦτο ἐνέγραψεν αὐτῇ Τέαρον εἶναι [*](10 p. 525, 11. 465, 11. Malal. p. 234. Anth. Pal. IX 699) [*](14 Her. IV 90 sq. Anth. Pal. IX 703) [*](9 πίνει τις οἴνου πίνει δὲ τὴν κύλικα· τὸ δὲ προπίνω ἀεὶ αἰτιατικὴ Δημοσθένης ἐν τῷ περὶ παραπρεσβείας προὔπιε τὴν Ἑλλάδα B2 (= Thom. M. p. 293, 5 8. ν. πίνει) 11 μαστὸς ἐπὶ γυναικὸς διὰ τοῦ στ ἐκφέρεται, οἱονεὶ μασητός· ἐπὶ δὲ ἀνδρὸς διὰ τοῦ σθ, δηλονότι ὁ μὴ ἐσθιόμενος. γράφεται δὲ ὁ τῆς γυναι- κὸς καὶ μαστὸς καὶ θηλή· εὕρηται δὲ μαζὸς παρὰ τοῖς ποιηταῖς Β2 (cf. Thom. Μ. p. 232, 16 8. ν. μαστός et p. 176, 13 R)) [*](1 Ἰσσῷ Re 2 τοῦ om UIBMCa | ἀλέξανδρος τὰ μὲν τῆς ἀσίας UI 3 ἔχων — 4 δὲ om Ca 5 ἧκεν — 6 πηγῆς om Ca 6 ἐντὸς Β | μὲν om Re | μὲν ἐκείνου] ἐκείνου μὲν UI 9 τὸ ὕδωρ Gasda | τε om I 12 ἐξεῖπεν scripsi e Ca (et Athoo et Vaticano gr. 82) cum Iacobsio et Sinteni ἐξεῖπέν reliqui libri edd sed corr in ἐξεῖπεν I2 et ἐξεῖπ ν U | τοσαῦτ’ Β 14 Ταίναρος Mor quod correxit hic et 1. 16 Wesseling ad Her. IV 90 p. 322 16 τοῦτον Μο | αὐτὸ CP sed in hoc corr in αὐτῇ m5, Mo sed in hoc αὐτὴ in marg m2 16 εἶναι —461, 1 ἡμετέραν Mo2 in marg)