Oratio 11

ἔχοντες τοίνυν τὴν Ἰώνην οἱ τότε, παῖδες ἀεὶ παρὰ πατέρων δεχόμενοι, καὶ δικαιοσύνῃ μὲν εἰς ἀλλήλους χρώμενοι, τὸν δὲ βίον ἀπὸ τῆς γῆς ποιούμενοι καὶ τελοῦντες τὰ εἰκότα τοῖς θεοῖς μετ’ εὐδαιμονίας ἁπάσης ᾤκουν ἐν μέσῃ τῇ βαρ- βάρῳ πόλιν Ἑλλάδα παρεχόμενοι καὶ τηρήσαντες τὸ ἦθος καθαρὸν ἐν τοσαύτῃ νόσῳ τῇ κύκλῳ κατὰ τὸν [*](1 Cf. t. I p. 434, 3 R. Paus. II 1, 6 2 Arist. or. I 169, 11 D.) [*](1 ἡλίου Β ἡλίῳ ΜΜο Plan | α alterum in ἄρχοντα in ἁ ras 3 litterarum C n | θαλάττης I 2 ἀθηνᾶς Β ἀθηνᾷ ΜΜο Plan 3 π in παντὸς in ras Ρ4 4 τῆς inser Μο2 | θεομαχίας supra θεολογίας C s et A2 γρ θεομαχίας supra μυθο- λογίας I2 θεολογίας Β μυθολογίας MoCa Plan 6 τῆς εὐνοίας scripsi coll. p. 463, 19 τοῖς ἀνθρώποις libri Plan edd | voci ἀγνοοῦντες in Μο media in linea succedunt τέθεινται τὴν μὲν (= p. 485, 22) κτλ. verba media inde ab ὡς ἐνὶ usque ad προ- κάμνειν leguntur in Mon. gr. 101 fol. 262—269v, quem compendio Mo significo. Cf. Proll. p. 414 10 ,,malim κάλλι- στον“ Re | ἐν om Mor 11 ἦν om M 16 ἀπάσης in marg add I 18 κύκλω supra ὀφθαλμίω B2)

ἐπ’ Ἀλφειῷ νενικηκότα μῦθον, ὅς ἐκ Πελοποννήσου πρὸς Σικελίαν ἄγει | τὸν ποταμὸν διὰ θαλάσσης R 295 μέσης ἀμιγῆ πρὸς τὴν θάλατταν.

69. Οὐ μὴν εὐθὺς ἡ πόλις μεγάλη καὶ πολυάν- θρωπος, οὕτω γὰρ ἦν, οἶμαι, συμφέρον, ἀλλ’ ἀνέμενεν ἡ ταύτης αὔξησις τὸν ἀμείνω χρόνον· τέως δὲ ἐν βρα- χυτέρῳ διῆγε πλάσματι μένουσα ἐλάττων, ἡνίκα οὐ βέλτιον εἶναι μείζω.