Oratio 11

Libanius

Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 2: Orationes VI-XI. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.

λεγέτω τοίνυν ὁ βουλόμενος τὴν ἀγριότητα Καμβύσου καὶ ὡς οὐκ ἦν ἑαυτοῦ. μᾶλλον γὰρ τὸ μετὰ θεῶν τε καὶ ὑπὸ θεοῖς ζῆν τοὺς προγόνους φανεῖται. τὸ γὰρ τὸν Ὀργῇ χρώ- μενον εἰς ἅπαντα καὶ τὴν ὠμότητα ποιούμενον ἡδονὴν κρείττω γενέσθαι τῆς φύσεως πρὸς τὴν ἐκείνων θέαν καὶ μὴ παροξυνθῆναι πρὸς ἄνδρας Ἕλληνας τὴν λέως νεμομένους πῶς οὐ θεοῦ τινος ἦν ἄντικρυς ἐπὶ [*](15 Her. III 30 sq.) [*](2 περσικῆς ἐπιμελείας καὶ εὐδ. Μο 3 ἔπλησε BMCa 5 οἰκοῦσι Μο 6 πρὸς ΒΜ 7 αὐτὸν APUIBMCa Mor | ,,malim μαθόντες“ Re 8 κατάσχοιεν Μο 10 παρόντας? 11 αὑτοῦ ex αὐτοῦ corr A2 αὐτοῦ UBMMoCaP (οῦ in ras circumflex. e gravi m3 m3) I οῦ in ras m2) 15 ἦν ἐν Cobet Misc. 146 16 γὰρ] δὲ Β γὰρ οὕτω Gasda coll. 489, 13 | τὸ in τῷ corr Μ2 17 post προγόνους inser νικήσας Μ2 18 εἰς — 19 γενέσθαι om Ca 18 πρὸς Re | ἅπαντας U ἅπαντας I 19 κρείττω γενέσθαι τῆς excepto κρείττ in ras P3 | γινόμενον C sed ἕσθαι suprascr. s ABMMo Re | τῆς αὐτοῦ φύσεως U et (αὐτοῦ corr in αὑτοῦ) I 20 καὶ eras del Re)

457
τὴν σκηνὴν αὐτοὺς παραπέμποντος καὶ παρασκευά- ζοντός γε ἀμφότερα, τοὺς μέν, ὅπως θαρρήσαιεν, τὸν δ’ ὅπως | μὴ τραχυνθείη, καὶ τῶν μὲν ἐξαιροῦντος [*](R 293) τὸν φόβον, τοῦ δὲ κοιμίζοντος τὸν θυμόν;