Oratio 11
Libanius
Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 2: Orationes VI-XI. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.
καὶ μα- κρότερα μὲν δόξω τοῦ καιροῦ λέγειν, εἰρήσεται δὲ πολλοστὸν ὧν εἰπεῖν ἔξεστιν. αἴτιον δὲ τῶν ἀρχαίων τὸ πλῆθος, δι’ ὃ τῶν πολλῶν σιωπηθέντων τὸ ῥηθὲν τοῦ μήκους οὐ διαφεύξεται δόξαν. τὴν μὲν οὖν ἀκρί- βειαν αἱ συγγραφαὶ φυλάξουσιν, ἡμῖν δὲ ὅσα πρέπει πρὸς τὸ παρὸν ῥητέον.
[*](9 Her. I 72. 104. II 34. Thuc. II 97 22 Cf. Alb. Gratul. in hon. Herwerd. p. 47 sq.)[*](3 ψέγονται e ψεύδονται corr Mo2 | ὥστ’ Μο Plan | τὰ μὲν ἡττῶνται, τὰ δὲ πλεονεκτοῦσιν Plan 6 τε om Μο 8 τὸ om A 9 ὥστε — 10 ἑστώσης citat Plan fol. 103 10 εἴ Α sed acutus m2 13 περὶ τῶν προγόνων titulus in marg CB 14 κατεχόντων Β | χώραν I sed χώρα in ras m2 πόλιν U ἐπ,̓ ἐκείνοις 15 μετ᾿ ἐκείνους Ι μετ᾿ ἐκείνους U 16 ἡ in ras Cv om ΒΜο | ἐγίνετο Re 17 ὢ in πλωτήρων ex ὁ corr Μ2 20 διὸ libri Mor 23 ὁ in παρὸν in ras Ρ2)451
44. Ἴναχος ἦν υἱὸς μὲν τῆς Γῆς, Ἰοῦς δὲ πατήρ. τῇ δὲ Ἰοῖ ταύτῃ Ζεὺς ἐραστὴς γενόμενος συνῆν. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἐλάνθανε τὴν Ἥραν, ποιεῖ τὴν ἄνθρωπον βοῦν καὶ οὕτω συνῆν. Ἥρα δέ, καὶ γὰρ τοῦτο ᾔσθετο, τει τὴν βοῦν οἴστρῳ, καὶ δρόμος ἦν αὐτῇ δι’ ἑκατέρας ἠπείρου.