Oratio 11
Libanius
Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 2: Orationes VI-XI. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.
διόπερ οὐδὲ περὶ τὰς δημοσίας παγκρατιάζομεν, ὅστις πρὸ τοῦ πλησίον ἀρύσεται, τοῦτο δὴ τὸ πολλὰς τῶν πολυχρύσων ἐνοχλοῦν· παρ’ οἷς ὠθισμός τε περὶ τὰς κρήνας καρτερὸς καὶ ἐπ’ ἀγγείοις καταγνυμένοις ὀδυρμὸς καὶ πρὸς τοῖς κρουνοῖς τὰ τραύματα. ἡμῖν δὲ διὰ τὸ εἴσω θυρῶν ἑκάστοις εἶναι κρήνην αἰ κοιναὶ πρὸς ἐπίδειξιν ῥέουσι.
τό γε μὴν τῶν ὑδάτων διαφανὲς οὕτως ἂν ἐξετάσαις καλῶς, εἰ κολυμβήθραν [*](R 356) πλήσας τὸ ἐπ’ αὐτῆς ὕδωρ ἐπισχήσεις | τοῦ ῥέοντος. οἰήσῃ γὰρ αὐτὴν εἶναι κενήν. οὕτως ἱκανῶς τοὔδαφος [*](2 ἁβρ in ἁβρύνεται in ras P2 ἁβρύνεται Β | τῆς ἐπωνυ- μίας scripsi auctoribus Re Anim et Iacobsio, ut in I2 M2 e ταῖς ἐπωνυμίαις correctum est ταῖς ἐπωνυμίαις libri edd 4 ἴρις τὸ παρ’ Re Anim 10 πλησίου Ca | ἀρύσηται IBMCa | αἷς τὸ om B | πολλὰς M πολλοῖς ΒΜο πολλαὶ cum rasura in fine U 11 ὠθισμός scripsi ex UIBMMoCa ὠθησμός CAP edd 13 πρὸ Μο | τὰ num del ? τὰ πολλὰ coni Re | τραύματα Μο, γρ κρούματα in marg 14 θηρῶν Μ sed υ supra η suprascr. m2 15 τό — 525, 4 πιεῖν citat Plan fol. 99v 16 ἂν — 17 ὕδωρ om Ca 17 πλήσας scripsi auctore Sinteni στήσας libri (στήσαις BM sed in hoc σας suprascr. m3) Plan edd | στήσας εἰς τὸ ἀπ’ αὐτῆς ὕδωρ ἐπισχήσῃ Re Anim | αὐτὴ UP sed in hoc rasura unius litterae post η | ἐπισχήσης Plan ἐπιστήσεις Ca ἀποστήσῃς coni Re, melius ἀποσχήσεις Gasda 18 „ἐμφανῶς aut ἐναργῶς“ Re Anim „ἀγανῶς aut καθαρῶς“ Iacobs διαφανῶς vel εἱλικρινῶς praetulerim coll. 1. 16 vel p. 521, 18)
249. Ἃ τοίνυν εἰώθατε πρὸς ἀλλήλους εἰρηνικῶς ἀγωνίζεσθαι, ἄκριτον ὑμῖν ποιεῖ τὴν ἀμφισβήτησιν διὰ τὸ πανταχόθεν ἴσον. οὕτω τοὺς ἄλλους διαφανῶς νικῶντες πρὸς ἀλλήλους ἐν ὁμοίῳ καθεστήκατε.
λέγουσι τοίνυν οἱ μὲν τὴν πρὸς ἔω μοῖραν οἰκοῦντες, ὅτι δὴ τὸ πλεῖστον τῶν πυρῶν διὰ τῆς ἐκείνων ἄγεται, καὶ ἅμα παραφέρουσι τὴν Ἀλεξάνδρου πηγήν, οἱ δ’ αὖ πρὸς δυσμὰς τό τε πολύδενδρον καὶ καθαριότητα πλείω καὶ τὸ ἥδιστον γειτόνημα, τὴν Δάφνην, οἱ δ’ ἐπὶ τῆς ὑπωρείας αὔρας βελτίους καὶ ἀπραγμοσύνην καὶ τὸ τὴν πόλιν ἅπασαν ἔχειν ὁρᾶν, οἱ δὲ ἐν τῇ νέᾳ τὸ τεῖχος, τὴν νῆσον, τὰ βασίλεια, τὴν τῆς ὅλης εὐθημο- σύνην, οἱ δὲ έν μέσῳ τούτων | τὸ τούτων εἶναι μέσοι. [*](R 357) [*](2 Lucian. de dips. § 9 p. 239 11 cf. p. 460, 9 sq. 15 cf. p. 506, 18 sq.) [*](1 λάμπεται scripsi λαμβάνεται libri Plan edd ἐμφαίνεται aut βλέπεται aut καταλαμβάνεται“ Re Anim διαφαίνεται dubi- tanter. Gasda λαμπρύνεται ? Sintenis 2 δύναται μᾶλλον MoCa Plan δύναται; Sintenis 5 Ἃ — 7 ἴσον ἴσον citat Plan fol. 99v 5 τοίνυν] δὲ Plan 6 u in ὑμῖν in ras Μ ἡμῖν ICa Plan | ποιεῖν BM 7 ἄλλως Β 10 πλεῖστον τ in ras Β2 12 in ras et τε suprascr. in τό τε I2 | o et η in καθαριότητα in ras I2 καθαρ ότ τυ cum rasuris post ρ, τ et o U BMCa καθαρειότατον Μο 13 υπ cum rasura unius litterae post π U 15 τὴν om Β 16 τοῖς ὅλοις supra τῆς ὅλης M3 | εὐθημοσύνην scripsi cum Iacobsio, Ο Muellero Antioch. 52, Cobeto Mnem. V 110 (Coll. 106) e CUIBCaP in quo tamen η ex υ corr m2 εὐθυμοσύνην AMMo edd 17 ἐν τῷ μέσω Μ)
ἀλλὰ ταύτην μὲν τὴν ἔριν ἣν τὸ παρ’ ἑκάστοις εἶναι τὴν πλεονεξίαν ἐμποιεῖ, μηδεὶς θεῶν ἡμᾶς ἀφέλοιτο, τῆς δ’ αὖ τῶν ὠνίων περιουσίας τί μὲν ἀφθονώτερον, τί δὲ διαρκέστερον; ἃ διὰ πάσης μὲν οὕτω κέχυται τῆς πόλεως, ὡς μὴ μέρος τι τῆς πόλεως ἒν ἀγορὰν κεκλῆσθαι μηδὲ δεῖν εἰς ἕν τι συνελθεῖν ὠνησομένους, ἀλλὰ πᾶσιν ἐν ποσὶν εἶναι καὶ πρὸ θυρῶν καὶ πανταχοῦ χεῖρα ἐκτείναντι λαβεῖν ὑπάρχειν.
οὐ γὰρ ἔστιν ἀγυιὰν οὕτως εὑρεῖν ὠλιγωρημένην οὐδ’ ἐν ὑστάτοις, ἣ τοὺς ἐνοι- κοῦντας ἑτέρωσε πέμπει ληψομένους τι τῶν ἀναγκαίων, ἀλλ’ ὁμοίως ἀκμάζει τά τε μέσα τοῦ ἄστεος καὶ τὰ ἔσχατα, καὶ ὥσπερ μεστὰ πάντα ἀνθρώπων, οὕτως ὠνίων πάντα μεστά.
καὶ πολλὰ μὲν τῶν ὠνητῶν ἤδη τις παρῆλθεν οὐ χρήζων, ὧν δὲ εἰς χρείαν ἦλθε, ταῦτα οὐδεὶς ἐζήτησεν ἀπόντα. ἁμιλλᾶται δὲ τοῖς ἀναγκαίοις τὰ πρὸς τρυφὴν ἐξευρημένα, καὶ ταῖς τύχαις ἀμφοτέραις ἔνι χώρα παρὰ τῇ πόλει· πενίᾳ τε γὰρ ἐπαρκεῖ καὶ πλουσίων ἐπιθυμίαις ὑπηρετεῖ ἐκπορίζουσα μὲν ταῖς ἐκείνων ἀπολαύσεσιν ἁβρά, παρασκευάζουσα δὲ τῇ τούτων ἐνδείᾳ σύμμετρα καὶ τῶν μὲν οὐκ ἐλάτ- [*](R 358) τῶν, | τῶν δὲ οὐ μείζων γιγνομένη. τὸ δὲ δὴ των κομψότατον, ὅτι καὶ τὴν πενίαν ποικίλως μετ’ [*](1 πάντων — 2 ἰσορροπούντων citat Plan fol. 99v 3 ὸ in τὸ in ras I3 τῷ U 4 μηδεὶς scripsi auctore Gasda μηδὲ εἷς (μηδεεὶς Μ μηδὲ εἰς U) libri edd | ἡμᾶς θεῶν U | ἀφείλετο Ca περὶ τῆς τῶν (om Ι) ὠνίων ἀφθονίας titulus in marg CAI2B 7 τι APIB 8 ἐκ Μο 9 προθυρῶν Μ 10 ὑπάρχει Ca 12 τι APMIB 14 μετὰ Μο | πάντων ΒΜ 16 τίς Β | χρήζων scripsi e Ρ χρήζων reliqui libri edd 19 χώρα Ι sed χὠ in ras m2, Μο sed γρ μοῖρα in marg μοῖρα ἁ 21 ἀβρὰ Μο 23 δὴ Ρ in marg)
γνοίη δ’ ἄν τις ὡδὶ τὸ τῆς ἀγορᾶς ὑπερβάλλον. αἱ πόλεις, ὅσας ἴσμεν ἐπὶ πλούτῳ μάλιστα φρονούσας, ἕνα στοῖχον τῶν ὠνίων δεικνύουσι, τὸν τῶν οἰκημάτων προκείμενον, ἐν δὲ τοῖς μέσοις τῶν κιόνων ἐργάζεται οὐδείς, παρ’ ἡμῖν δὲ καὶ ταῦτα πωλητήρια, ὥστε ἑκάστου μικροῦ τῶν οἰκημάτων ἀντιπρόσωπον ἐργαστήριον, ἀντίπυργοι ξύ- λινοι καὶ ῥῶπες εἰς σκέπην, καὶ τόπος οὐδεὶς ψιλὸς χειροτεχνήματος, ἀλλὰ κἂν μικροῦ τις λάβηται κρασπέ- δοῦ, παραχρῆμα τοῦτο ἀκεστήριον ἤ τι παραπλήσιον, καὶ ἔχονται δὴ τῶν τόπων οἷον καλωδίων, ὥσπερ Ὀδυσσεὺς τοῦ ἐρινεοῦ.
λαμπρὰ δὲ οὖσα τῶν ὠνίων ἡ κατασκευὴ τῷ διηνεκεῖ πλέον τεθαύμασται, [*](14) ὥστε τοῖς ἀγοράζουσιν | ἐξ ἑωθινοῦ πλέον οὐδὲν [*](R 359) παρὰ τοὺς ἐσπέρας ὠνουμένους, ἀλλ’ ὥσπερ τοῖς ὕδα- σιν, ἡνίκα ἂν δεηθῇς, ὁμοίοις ἐντυγχάνεις, οὕτω τῆς [*](1 Thuc. Ι 2, 2 13 Od. μ 432) [*](9 Ῥῶπόν τινές φασι τὸν κοῦφον φόρτον, ὅθεν καὶ ῥώπια τὰ οὐ στερέμνια, ἄλλοι δὲ ῥῶπας φυτά τινα ὑλώδη ἢ τοὺς θάμνους (cf. Et. Μ. p. 705, 57) Β2) [*](1 εὐγενέας UI sed in hoc m2 punctis circumsaetum et γρ ἐπιμελείας suprascriptum 2 τὸ ante μεθ’ ΒΜΜο et in ras I2 et Re | η in προστίθησι in ras Ι2 3 ὡδὶ καὶ τὸ ΒΜCa | αἱ μὲν πόλεις ? ὅσαι Μο 4 μάλιστα μέγα φρονού- σας Ι φρονούσας μάλιστα μέγα U 5 τὸν „malim abesse“ 6 ἐργαστήριον οὐδενός Sintenis 10 λάβη Β 11 ἤ τι] ὅτι Μο 12 δὲ Μο | καλλωδίων BMCa 13 ὁ ὀδυσσδεύς BMMoCa 14 ω alterum in ὠνίων in ras Ι2 15 ὐδὲν εἶναι παρὰ ΒΜΜο Re 16 α in ἑσπέρας in ras I2 17 ὁμοίοις scripsi e MoI in quo temen οι in ras m2 ὁμοίως reliqui libri edd)
οἱ μὲν γὰρ ἣν Ἡλίου κεκλήκασι τράπεζαν πλήρη κρεῶν ἀνιόντος τοῦ θεοῦ παρέχονται καὶ τὸ μὲν ἔργον ἐστὶ τῶν ἐν τέλει νυκτὸς τὰ κρέα τιθέντων ἐπὶ τὴν τράπεζαν, τερα- τεύονται δὲ τῆς γῆς εἶναι ταύτην αὐτόματον φοράν· τῶν δὲ παρ’ ἡμῖν ὠνίων ὁ μὲν τῆς παρασκευῆς εῖται χρόνος, ἡ δὲ ἁβρότης ὁρᾶται, πλεονεκτεῖ δὲ οὐδὲν ἡμέρα νυκτός, ἀλλ’ ἐπ’ ἴσης ἀφθονίας ἐν ἑκατέρᾳ πάντα ἔστηκεν.
ὥστε καὶ τῶν ὁδοιπόρων ὅσοις ἐπὶ τῶν τελευταίων συσκοτάζει σταθμῶν, θαρροῦντες ἐλαύνουσιν ἐπὶ τὴν πόλιν, ὡς ἐνευπαθήσοντες ἐν νυκτί. τοῖς δὲ λούσασθαί τε ὑπάρχει καὶ δειπνῆσαι λαμπρό- τερον τῶν εἰς ἐπινίκια κεκλημένων, ὥσπερ τῶν ρων, ὅπως αὐτὸ εὐτρεπίσαιεν, προαπεσταλμένων.
τά τε γὰρ ἄλλα ἐν χερσὶ καὶ τοὺς ἰχθῦς οὐδὲν δεῖ περιτρέχοντα ζητεῖν, ἀλλὰ τοῖς πρατῆρσι κηρύττουσιν ὑπακούειν· καὶ γὰρ δὴ καὶ Ἰχθύων οἱ χερσαῖοι πλειό- νῶν ἀπολαύομεν ἢ πολλοὶ τῶν περικλυζομένων θαλάττῃ, καὶ πελαγῶν μὲν διεστήκαμεν, οἱ δὲ ἐκείνων ἐργάται | [*](1 Her. VIII 11, 2 3 Her. III 17 et 18 14 Lucian. Amor. § 52 p. 454. [Dem.] c. Neaer. § 33 p. 1356, 8 et 17) [*](1 ὁμοίως CAMoCa Mor ὁμοίοσ U 2 τὴν μὴν U | δι in διακόπτει in ras Ι2 3 παρὰ Μο 4 ληκ in κεκλήκασι in ras (κ e γ corr) Ρ2 κεκράγασι Α Re | πλήρη om Μο 5 ἀθέου Μο 6 ἁ in τὰ corr ut videtur ex o Ρ2 9 ἀβρότης MoCa 10 ἑ in ἐπ’ ex υ corr Ρ2 | ἐπ’ ἴσης ex ἐπίσης corr I2 ἐπί- σης Μο 12 τὸν τελευταῖον Μ 13 „aut ὡς ἂν εὐπαθή- σοντες aut ὡς ἐνευπαθήσοντες ἐννύκτια“ Re Anim cf. p. 533, 16 14 λούεσθαί Β 15 εἰς om Ca 16 αὐτὰ Μο | προαπο σταλμένων C 20 ττ in θαλάττῃ e σσ corr Ρ2 21 διεστή- καμεν — 529, 1 πελαγῶν οm Mor)
καλὸν δὲ κἀνταῦθα τὸ μηδὲ τοὺς καταδεεῖς ἀπο- κεκλεῖσθαι τῆς τοιαύτης ἐδωδῆς· πορίζουσα γὰρ ἡ Τύχη τὰ πρόσφορα ἑκάστῳ διεῖλεν εἰς μὲν τοὺς εὐδαίμονας τὴν ἀπὸ τῆς θαλάττης φοράν, εἰς δὲ τοὺς ἑτέρους τὴν ἀπὸ τῆς λίμνης, κοινὸν δὲ ἁμφοῖν ἔδωκε τὸν ποταμόν, ὃς τοῖς μὲν εὐπόροις βόσκει τὸ γένος, ὅ παρὰ τῆς θαλάττης εἰς αὐτὸν ἀναπλεῖ, τὰ δ’ ἄλλα τοῖς ἄλλοις ἅπαντα πολλά.
260. Τοῦ ποταμοῦ δὲ καὶ τῆς λίμνης οὐ τοσοῦτον τὸ κέρδος εἰς τὴν πόλιν, ὅσον τραπέζας κοσμεῖν, ἀλλὰ καὶ ὅσα δίδωσιν ἡ γῆ, τῆς πόλεως εἶναι ποιοῦσι δι εὐπετείας τὴν κομιδὴν ἐργαζόμενοι καὶ οὐ κατακλεί- οντες τὰς τῶν καρπῶν ἀγωγὰς εἰς ὑποζυγίων στενότητα. νειμάμενοι γὰρ τὴν χώραν, καὶ ὁ μὲν διὰ τούτων ῥέων ἃ τὴν λίμνην οὐκ ἔχει σύμμαχον, ἡ δὲ ἐν τούτοις πεπταμένη τοῖς τόποις οἷς ὁ ποταμός οὐ βοηθεῖ, ναυ- τικοῖς λιμναίοις τε καὶ ποταμίοις κενοῦσι τοὺς ἀγροὺς εἰς τὴν πόλιν.
καὶ τὴν μὲν πρώτην μεμερισμένως ἄγουσιν, ἔπειτα ἀντ’ ἀμφοῖν ὁ ποταμὸς | καθίσταται [*](R 361) μετὰ τῶν οἰκείων τὴν διὰ τῆς λίμνης πομπὴν δεχόμε- [*](2 σοροὶ UI | καθ’ ἡμέραν Μο sed γρ παρημέραν in marg, Ca καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ΒΜ 3 δὲ τ in μηδὲ τοὺς in ras P2 | ἀπο in ἀποκεκλεῖσθαι in ras et κ alterum inser I2 ἀποκεκλῆσθαι Ca 4 τῆς om MCa | οι in τοιαύτης in ras B2 | ἡ Τύχη om Μο 7 κοινὴν ΑΡΙ κο cum rasura 4 litte- rarum U 9 ταυτὸν Β sed τ in ras Ca 12 εἰς τὴν πόλιν τὸ κέρδος Ι (sed supra εἰς et τὸ singulae litterae, β et α ut videtur, erasae) ΒΜΜο (sed τὸ om) Ca 17 ἃ inser M3 et om reliqui libri Mor 18 πεπταμένα cum lacuna 1 litterae U | οἷς οὐχ ὁ ποταμὸς βοηθεῖ Ι sed οὐχ inser m2 et ante βοηθεῖ rasura 2 litterarum 19 ἀκατίοις Re Anim, fortasse recte 21 ἀντ inserui e M3 | κοινὸς ἀμφοῖν ὀχετὸς ὁ ποταμὸς Re Anim)
τὸ δὲ δὴ μέγιστον, οὐδὲ γὰρ τὸ μετὰ τὴν πόλιν εἰς θάλατταν ῥέον ἄπορον ναυσὶν ὑπὸ τῶν πετρῶν καθέστηκεν, ὃ δὴ καὶ τοῦ Νείλου τὰ πολλὰ πέπονθεν, οὐδὲ τοῦτο ἡμῖν ἄχρηστον, ἀλλ’ ἄξιον τῆς εὐφημίας ᾗ Πίνδαρος εἰς τὸν Καμαριναῖον Ἵππαριν κέχρηται, ὅτι κολλ ᾷ [*](4 Τhuc. Ι 46, 3 c. schol. 9 Her. II 29, 3 10 Pind. Ol. V 14 sq.) [*](10 οὕτω φησὶν ἡ ἐξήγησις τοῦ παρὰ Πινδάρῳ ῥητοῦ, ὅτι ἡ Πάλλας ἡ συνέχουσα τὴν πόλιν τὴν Καμάριναν δηλονότι ᾄδει μὲν ἤγουν ὑμνεῖ τὸν σὸν ναὸν τὸν ἁγνὸν καὶ τὸν ποταμὸν τὸν Ὤανον, καὶ τὴν λίμνην τὴν ἐγχωρίαν ἤγουν τὴν Καμάριναν, καὶ τὰ σεβάσμια ῥεύματα, δι’ ὧν ὁ Ἵππαρις ὁ ποταμὸς ἄρδει στρατὸν ἀντιτοῦ τὸν λαὸν τῆς Καμαρίνης. κολλᾶ τε ὁ Ἵππαρις ἤγουν προστίθησί τε δεῖ καὶ ἀίξει ταχέως ἀντιτοῦ ῥᾳδίως ὑψί- γυιον ἄλσος θαλάμων σταδίων ἀντιτοῦ μετέωρον πληθὺν οἰκη- μάτων στερρῶν, κατάγων τοῖς ἑαυτοῦ ῥεύμασι τὰ ὑπὸ τῶν Καμα- ριναίων εἰς κατασκευὴν οἰκημάτων τεμνόμενα ξύλα Β2 (= Schol. ras ad Pind. Ol. V 16 ed. Boeckh)) [*](3 ἐξεῖναι ex εἶναι corr I3 | τοὐναντίον — 6 citat Plan fol. 99v 5 ἐκβάλλει Ρ sed κ in ras m2 7 τὸ scripsi ὃ libri edd 8 καθίσταται Μο sed καθέστηκαν in marg 9 δὲ Μο 10 ἀλλὰ UI 11 καμαριναίων BCa μακαρι- ναῖον Μο | κολλᾶ σταδίων scripsimus Cobetus Mnem. V 110 (Coll. 106) et ego Mus. Rhen. XXXII 89 κολλᾶ τε σταδίων (in ra- sura 8 litterarum) Β et Mor κολλᾶ σταδίων Ι sed λλᾶ σταδίων in rasura 6 litterarum (prius λ ex ι corr) m2 κο λ αι cum rasura 1 post o, 2 post λ litterarum U κολλᾶτε Μο sed δίων in marg κοιλαῖαι reliqui libri Re ἀίξει supra κολλᾶ Β2)
263. Τοῦ ποταμοῦ δὲ ἐννοήσας τὰς εἰς τὴν θάλατ- ταν ἐκβολὰς ἕλκομαι πρὸς τὴν τοῦ λιμένος μνήμην. ὃν οὐχ ὧν εἶναι δοκεῖ, τούτων κηδόμενος ὁ κρατῶν μετερρύθμισεν, ἀλλὰ τέτμηται μὲν ἐν Σελευκείᾳ, τέ- τμηται δὲ ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας τοσούτῳ χρυσῷ λιμὴν ἐκ πέτρας γενόμενος, ὅσον οὐδὲ Κροίσῳ | Πακτωλὸς [*](R 362) ἐθησαύρισε.
τοιγαροῦν ἅπασα πανταχόθεν ὁλκὰς ἀνάγεται τὰ πανταχόθεν ἄγουσα, Λιβύης, Εὐρώπης, Ἀσίας, νήσων, ἠπείρων, καὶ τῶν ἑκασταχοῦ καλλίστων τὸ κάλλιστον δεῦρο κομίζεται τῆς εἰς τὴν πρᾶσιν ὀξύτητος γνώμας ἐμπόρων δεῦρο καλούσης καὶ γῆν ἅπασαν δι’ αὐτῆς καρπούμεθα. πλεῖστα δὴ τῶν ὑπὲρ πελάγους ἁπλωθέντων ἱστίων λιμένων οὗτος συνέστειλε.
265. Τί οὖν δὴ θαυμαστὸν τοιαύτην μὲν νεμομέ- νους γῆν, τοιούτῳ δὲ ἐμπορίῳ χρωμένους, ἔχοντας δὲ σύμμαχον μὲν λίμνην, ποταμοῦ δὲ πόρον συνεργὸν [*](6 Ηier. chron. a. Abr. 2362 p. 193 Sch. Iul. or. Ι p. 40 Theoph. chron. p. 38, 6 ed. de Boor. 8 Her. V 101, 2 (cf. Suidas s. ν. Μίδας)) [*](1 ῥαδίως supra ταχέως Β2 | ὑψίγυον CAPCa Re ὑψίγαιον UI ὑψίγεων Μο μετέωρον supra ὑψίγυιον Β2 | ἄλσο cum rasura unius litterae U πληθὺν supra ἄλσος Β2 2 αὐτοῦ APUBM (sed in hoc spiritus erasus) MoCa Mor | παρέχον ΙΜο et e παρέχων corr Μ, fortasse recte 3 Τοῦ ποταμοῦ — 9 ἐθησαύρισε citat Plan fol. 99v 3 θάλασσαν ἐμβολὰς Plan 4 ἕλκον Μο | τῶν λιμένων Μο περὶ τοῦ λιμένος titulus in marg I2 6 ἀλλ cum rasura 1 litterae U | inter τ et μ in τέτμηται (bis) rasura 1 litterae B 7 ἡμετέρας. Re 10 δεῦρο κατάγεται coni Re 13 γῆν e τὴν corr Ι 14 αὐτοῦ coni Re 15 λιμὴν Cobet Misc. 164 16 δὴ om BMCa | „malim datiuos νεμομένοις — χρωμένοις — ἕχουσι“ Re 17 ἐμπορείω BCa | δὲ inser Ι)
ποῦ γὰρ ἑτέρωθι πανήγυρις τοσούτοις θάλλει τοῖς ἅπασιν, ὅσοις ἐνταῦθα ὁ σύμπας χρόνος τοῖς ἅπασιν; τίς δ’ οὐκ ἂν πρῶτον ὁρῶν τὴν πόλιν εἰς ἱερομηνίαν ἥκειν ἡγήσαιτο; τίς δ’ οὕτω φύσει κατηφής, ᾧ τὴν γνώμην οὐκ ἂν εἰς εὐθυμίαν τρέψειε; ποῦ δὲ | λοθι τοσαύτη τέρψεων ἐπιρροὴ; τίς δὲ οὐχ ἡδονῆς ἐνταῦθα ἀφορμή ; οὐκ ἀέρων πρᾳότης ; οὐ λουτρῶν χάρις; οὐκ ἀγορᾶς φαιδρότης; . . . . . . . . σταθερῶς προξενῶν; οὐκ ἔαρ στιλπνὸν τοῖς ἄνθεσιν; οὐ θέρος ἀκροδρύων χρώμασιν ἀστράπτον τε καὶ τὸ ἄστυ ταῖς ὀσμαῖς λειμῶνα ποιοῦν; οὐχ ἥδιον μὲν ἐν μέσῳ βαδίσαι τῶν ὠνίων ἢ διὰ μέσων κήπων ἐλθεῖν, ἥδιον δὲ τῆς οἴκοι διατριβῆς οἱ κατ’ ἀγορὰν σύλλογοι; οὐκ αὐτὸς ὁ ῥέων διὰ τῆς πόλεως ὄχλος εἰς θέας χάριν ἀρκεῖ; οὐ παρ’ ἡμῖν Ὅμηρος ἐλέγχεται μειζόνως τῆς ἀξίας τὸν Ὕπνον κοσμῶν;
οὐ γὰρ ἐνταῦθά γε [*](2 Amm. Μ. XIV 8, 8 16 II ξ 233) [*](1 τὰ prius in ἐγγύτατα in ras Ρ2 | κὰτ σκευάσθαι U κατασκενάσθαι Ι 2 εν supra ι in ἑτέρωθι erasum Ι ἐκατέ- ρωθεν U 5 αἰ in ἡγήσαιτο in ras I2 ἡγήσατο Mor | ᾧ Re ὢν libri Mor | τὴν inser I3 6 τρέψειεν ACPU edd | ποῦ om Μο | δ’ Re | ἐν supra ι in ἄλλοθι erasum Ι 7 δέ A 9 Iacu- nam cuius in libris nullum vestigium, animadvertit verbisque οὐ χειμὼν ἡλίους ἡμίν explendam censuit Re Anim | Re Anim 12 χ in οὐχ in ras Ι | ἴδιον U sed ι (2) postea inser ἥλιον Mor quod correxerunt Re Anim et Koen ad Gregor. Cor. p. 474 ed Schaef. 13 κητῶν Μο 14 in κατ’ ἀγορὰν apostrophus et spir. len., pars inferior in γ, o et gravis in ras P2 κατὰ χώραν A Re 16 μείζονα Re 17 κοσμῶν Ca sed γρ ὑμνῶν in marg ὑμνῶν ΒΜο sed in hoc γρ κοσμῶν in marg γρ ὑμνῶν supra κοσμῶν M2)
268. Ποίοις δὲ ἔθνεσιν ἡ πόλις οὐ λυσιτελής; οὐκ ἐνταῦθα χρηματισταῖς μὲν ἐπὶ πλοῦτον ῥᾳστώνη, σοφίας δὲ μετόχοις μὲν εἰς δόξαν, ἐπιθυμηταῖς δὲ εἰς κτῆσιν; οὐκ ἐνσπουδάσαι μὲν ἀγαθή, ἐνευπαθῆσαι δὲ ἐπιτηδεία; οὐχ ἵππων ἀγῶνες ἔριν ἀστασίαστον ἔχοντες; οὐκ ἀθύρματα σκηνῆς; οὐκ ἀντίπαλοι ταῖς φροντίσιν αἱ θυμηδίαι; οὐ τὸ τῶν Ἠλείων σεμνὸν ἐνταῦθα μετε- λήλυθε καὶ τοὺς διδασκάλους τῶν Ὀλυμπίων τῇ πρὸς τὸν Δία τιμῇ παρηνέγκαμεν;
τοῦτον ἤδη τις τὸν [*](1 Od. κ 266 4 Amm. Μ. XIV 1, 9 cum nota Valesii 5 Her. II 62. Them. or. IV p. 49 15 Plat. Euthyph. p. 14 d 17 Thuc. Ι 2) [*](11 Ἐνδυμίων καὶ ὑπνώδην σφόδρα Β2) [*](1 ἀνθρώπων scripsi coll. II. l. l. ex Ι (in quo tamen m2 in ἀνδρῶν correctum) MBMoCa ἀνδρῶν CAPU edd 3 ἁπάν- των ΙΜο 4 καὶ — 5 παριόντες citat Plan fol. 99v 5 περι- όντες Mor quod correxit Valesius l. l. 8 ἐν supra εὑ in εὐτό- νως I2 ἐντόνως Mor | οἱ δὲ] καὶ Μο 13 ὁποίοις Re 17 ἵππον Α | οὐκ ἀθύρματα οm Ca 18 σκηνῆς post ἀντί- παλοι Ca 21 τίς IB)
270. Τίνα δὴ ταύτῃ πόλιν παραβάλλειν ἄξιον; τῶν μὲν γὰρ ἀρχαιοτάτων εὐδαιμονεστέρα, τὰς δὲ με- γέθει νικᾷ, τὰς δὲ εὐγενείᾳ πάρεισι, τὰς δὲ τῷ παμ- φόρῳ τῆς χώρας. καὶ μὴν ἦς μὲν ἡττᾶται κατὰ τοὺς τοίχους, ταύτης κρείττων γίνεται τῷ τε ἐνύδρῳ καὶ τῷ τοῦ χειμῶνος ἡμέρῳ καὶ τῇ τῶν ἐνοικούντων ἀστειό- τητι καὶ τῇ τῆς σοφίας ἀσκήσει, τῆς δὲ ἔτι μείζονος τῷ καλλίστῳ καλλίων ἐστίν, Ἑλληνικῇ παιδείᾳ καὶ λόγοις.
ὅλως δὲ τὰς μὲν μικρὰς εὑρήσεις, τὰς δὲ
[*](1 Polyb. XXXI 3 et 4 apud Athen. V 194 c sq. 3 Simon. 0. fr. 98 (Anth. Pal. VII 347), 2. Append. epigr. 308, 2. 12 cf. Ι 525, 9; 471, 16; 673, 7 R)[*](2 Ἑλληνοδίκαι οἱ κριταὶ οἱ καθήμενοι εἰς τοὺς ἀγῶνας B2)[*](1 αὐτοῦ APIBMoCa αὐτοῦ ἁ 2 ὀλυμπι κἠν ἁ ὀλυμ- πιακὴν Ι sed πικὴν suprascr. m. rec. | ἔβαλε Ca | ἑλλανοδίκας U 3 στέφανον scripsi e BMCa et marg Ρ5 cum Cobeto Mnem. V 111 (Coll. 107) et Gasda σχήματος CAPUI Re om Mo, quem sequitur Iacobs Phil. 432 τὸ — σχῆμα Mor, γρ τὰ — σχήματα in marg 5 τ’ ἄλλα Μο 6 τί ΙΒ | νομιστέον vel <χρὴ> νομίζειν ? („δεῖ additum mallem“ Re) 9 σύγκρισις titulus in marg CAB | ταῦτα MCa ταύτ cum rasura unius litterae U 11 δ’ Re | πάρεισι scripsi auctoribus Re Anim et Cobeto Mnem. V 111 (Coll. 107) παρίησι libri (ιη ras Μ) edd 13 γίγνεται CAMo | εὐόθρω Μ, ἐνύδρῳ in marg 16 τῶν καλλίστων Μο)