Oratio 11

Libanius

Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 2: Orationes VI-XI. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.

ὄρη δὲ ἡμῖν τὰ μὲν ἐν τῇ χώρᾳ, τὰ δ’ αὖ περὶ τὴν χώραν, τὰ μὲν τὴν [*](14 Schol. Theocr. I 65 16 Il. σ 549 19 Il. ἑ 500) [*](1 ὁρῶν Mo 2 πελάγεσιν ἐξισουμένη MoCa 3 ἡδέως Mo et γρ Ca in marg 5 δὲ] μὲν Μο 6 μετ’ ὀπώρας M Schmidt Philol. XII 292 7 verba τοὺς δὲ — 9 πλῆθος citat Plan fol. 103 7 δένδρον Μο 8 τὸ — 9 πλῆθος Α2 in marg delere vult Gasda | ἄπεστιν οὐδὲν MoCa 10 εἴπόις Ca εἴποις Μο | παρ’ om M 11 ταύτης UIMBMoCa 12 ἐνθένδε corr ex ἐνθεντε Ρ2 14 πανταχῆ UIM πανταχοῦ BMoCa | δήμητρα MoCa | τοι BMCa 16 ἐποίησεν Ρ sed ν in ras m2 om BMoCa | ἡ δὲ in ras P2 16 μοῖραν — 18 τῇ τε infra textum add Ρ2 17 ἐποίησεν ἥ τε γὰρ χρόα Re Anim 18 ἄλλοθεν corr in ἄλλοθι P2I2 | καὶ τὸ] ἐστὶ ἐστὶ vel καλεῖται? 19 οὕτω Μο)

444
πεδιάδα τέμνοντα, τὰ δ’ εὐρέα τὴν εἴσοδον, τὰ δὲ πρὸς τοῖς τέρμασι περικλείοντα. τούτων δὲ τὰ μὲν τῷ σχή- ματι διέστηκε τῆς ὑπτίας εἰς ὕψος ἠρμένα, τὰ δὲ τῷ εὔγεῳ ἁμιλλᾶται τοῖς κάτω, καὶ οὐκ ἐν ἀτιμοτέροις γεωργοὶ πονοῦσι ζεύγη περὶ τὰς κορυφὰς ἐλαύνοντες, ἀλλ’ ὅσα μὲν ἡ ἄπεδος ἀλλαχοῦ τρέφει μόνη, ταῦτα παρ’ ἡμῖν καὶ τὰ ὄρη γεννᾷ, ὅσα δὲ τῶν ὀρῶν ἐστιν ἀλλαχοῦ δοῦναι μόνων, ταῦτα παρ’ ἡμῖν καὶ παρὰ τῶν πεδίων τίκτεται.