Oratio 11

ἔπειτα εἰ μὲν τὸ μεσεύειν τοῖς ὅλοις ἐδίδου κρατεῖν, εἶχεν ἄν τινα νοῦν ἡ σπουδὴ τοῖς ταῦτα φιλονεικοῦσιν. εἰ δ’ οὐ ταὐτὸν εἰς καρπῶν φορὰν Αἴγυπτός τε καὶ ἡ πέτρα Δελφῶν, τί δεῖ [*](18 Cf. Suidas s. ν. ἔ τις ἐν Αἰγύπτῳ σῖτον ἄγει et s. ν. Δελφὸς ἀνὴρ στέφανον μὲν ἔχει, δίψει δ’ ἀπόλλυται (corr ἀπόλωλεν e Lib. ep. 208 vel άπολωώς e Schol. Ar. Eq. 534). cf. Soph. O. R. 463. Eur. Andr. 998. Paus. Χ 16, 2. Schol. Pind. Pyth. IV 6) [*](1 αὐτὴ Re 3 τι om Mo ἐστι Iacobs lect. 339 4 φημ et ἂν in εὐφημίαν in ras P3 6 πρότερον BMo 6 verba καὶ μέγιστον — 8 συμπεπηγότα citat Plan fol. 99v 6 τῆς can- cellavi om P sed in hoc rasura trium litt, BMMoCa et Plan 6 τῆς — 7 γῆς in ras 12 vel 13 litterarum I2 8 verba τοῦτο δὴ — 442, 2 ἐπαινεῖ τις citat Plan fol. 103 9 περὶ τῆς χώρας titulus in marg C | καὶ om Mor 10 ῶ in ἐπαινῶσι Ρ5 in ras trium litt ἐπαινέσωσι Α Re 12 οὕτω Μο I ὁ alte- rum in τοῦτο in ras P2 12 καὶ — 13 προσυπάρχει inser Α2 13 προσυπάρχοι U | ὅτι scripsi καὶ libri Plan edd καὶ γὰρ Gasda 14 μέσαις] μετόχοις (80. τοῦ καλαῖς εἶναι) M Schmidt β α Philol. XII 279 εἶναι μέσαις I μέσαις εἶναι U | πλείστους Mor, γρ πλείους in marg 15 μεσσεύειν ACP | ἐδίδου τοῖς ὅλοις Β 17 φιλονεικοῦσιν ἡ σπουδὴ UI sed in hoc φιλ inser m2 18 ἡ δελφῶν πέτρα BMoCa Plan)

μέσην δεικνύειν ἀντὶ τοῦ καλὴν ἀποφαίνειν ἣν νεῖ τις;

16. Τοῦτο τοίνυν ἔξεστί μοι περὶ τῆς ἐμαυτοῦ φθέγξασθαι, ὅτι τῆς ὑπ’ οὐρανῷ καλλίστης τὸ κάλ- λιστον ἥδε ἐστίν. ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τῆς γῆς ἄριστον εἶναι τοῦθ’ ὃ πρῶτον ᾧ] ὁ θεὸς ἀνίσχων προσβάλλει.