Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

κατὰ τὸν αὐτὸν ἐκεῖνον τρόπον κοὶ τὰς ἄλλας <ῥήσεις τὰς> προφητικὰς ὁμοίως πραρᾴ δουσι δτὰ πλειόνων βιβλίων· ἔστι δὲ αὐτοῖς προηrουμένως βιβλίον ἐπιrραφόμενον Βαρούχ, ἐν ῴ ὅλην τὴν τοῦ μύθου αὐτῶν διαγωγήν ὁ ἐντυχὼν γνώσεται. πολλαῖς μὲν οὖν αἱρέσεσιν ἐντυχόν, ἀγαπητοί, οὐδενὶ τούτου κακῷ χείρονι ἐνἐτυχον.

ἀληθῶς δέ, ὥσπερ λέγει † καὶ ό κατά, τὸν αὐτοῦ Ἡρακλέα δεῖ μιμησαμένους ἐκκαθῆραι τὴν Αὐγείου κόπρον, μᾶλλον δὲ ἀμάραν, εἰς ἥν ἐμπεσόντες οἰ τούτου ἀνε,όμενοι οὐ πώποτε ἀπολυθήσονται, ἀλλ᾿ οὐδὲ ἀνακύψαι δυνήσονται.

᾿Επεὶ γοῦν καὶ τὰ Ἰουστίνου τοῦ ψει·δογνωστικοῦ ἐπιχειρήματα ἐξθέμεθα, δοκεῖ καὶ τὰς τῶν ἀκολούθων ἀκολούθων αἱρεέσεων ἐν ταῖς ἑξῆς βίβλοις ἐκθέσθαι, μηδένα δὲ καταλιπεῖν ἀνέ λεγετον αὐτῶν, τῶν ὐπ αὐτῶν λεγομένων παρατιθεμένων ὄντων ἱκανῶν πρὸς παρα- [*](1 ff vgl. die slavische Baruch-Apok., Gott. Nachrichten 1891 S. 5, 10—13. 11, 30. 31 — 4f I Kor. 2, 9 — 6f Joh. 4, 10. 14 contaminiert, vgl. zu V 19, 21 — 7—11 Gen. 1, 6. 7 — 12 Psal. 109, 4 — Hos. 1, 2) [*](1 οὕrως Ρ, verb. Gö. πάντων aus πάντα Ρ If τὸν τὸν ἄγαθὸν in ἀγαθῶν Ρ, s. Ζ. 3 u. V 24, 1 10 ἐστὶν] τὸ We. ὑπὸ ἄνω Ρ 11 <καὶ> Cruice 17 + ῥήσεις τὰς We., λαλιάς ö. 17f παραδιδοῦσι Ρ, verb. ó. 20 ὁ εὺ τυχὼν Ρ 21 λέγει λέγει ει’καιότατα We.; λἐγεται, κατὰ Gö., aber καιὰ sich nicht mit μιμησαμένους 23 ἐχόμενοι ö. 24 ἀποπλυθήσονται corr. in ἀποπληρωθήσονται Ρ 27 ἀνέλεχτον Ρ αύτὸν Ρ)

134
όειrματισμὀν, εἰ καὶ μόνον ἐχρηθείη τὰ ἀπόκρυφα παρ’ αὐτοῖς καὶ ἄρρητα, ἄ μόλις μετὰ πολλοῦ πόνου μυοῦνται οἱ ἄφρονες. ἴδωμεν οὑν τί καὶ Σίμων λέγει.

τἀδε ενεστιν ἐν τῇ τῆ τοῦ κατὰ πασῶν αἱρέσεων ἐλέγχου·

Τίνα τὰ Σίμωνι τετολμημένα, καὶ ὄτι ἐκ μαγικῶν καὶ ποιητικῶν τὸ δόγμα κρατύνει.

Τίνα ὁ Οὐαλεντῖνος δογματίξει, καὶ ὄτι ἐκ γραφῶν οὐ συνίσταται αὐτοῦ τὸ δόγμα, ἀλλὰ ἐκ τῶν Πλατωνικῶν καὶ Πυθαγορικῶν δογμάτων.

Καὶ τίνα τὰ Σεκούνδῳ καὶ Πτολεμαίῳ καὶ Ἡρακλέων δοκοῦντα, ὡς καὶ αὐτοὶ τοῖς αὐτοῖς, οῖς οί Ἕλληνες σοφοί, ἐχρήσαντο <δόγμασιν, ἄλλ᾿> ἄλλοις ῥήμασι.

Τίνα τά Μάρκῳ καὶ Κολαρβάσῳ νομισθέντα, καὶ ὅτι τινὲς αὐτῶν μαγείαις καὶ ἀριθμοῖς Πυθαγορείοις † ἔδχον.

Ὅσα μὲν οὐν ἐδόκει τοῖς ἀπὸ τοῦ ὄφεως τὰς ἀρχὰς παρειληφόσι καὶ κατὰ τελείωσιν τῶν χρόνων εἰς φανερὸν τὰς δόξας ἑκουσίως προενεγκαμένοις, ἐν τῇ πρὸ ταύτης βίβλῳ οὕσῃ πέμπτῃ τοῦ ἐδέχου τῶν αἱρέσεων ἐζεθἐμην· νυνὶ δὲ καὶ τῶν ἀκολούθων τὰς γνώμας οὐ σιωπήσω, ἀλλ' οὐδὲ μίαν ἀνέλεγκτον καταλείφω, εἰ γε δυνατὸν πάσας ἀπομνημονεῦσαι καὶ τὰ τούτων ἀπόρρητα ὄργια, ὅ δικαίως ὄργια κλητέον· οὐ γὰρ μακρὰν ἀπέχουσιν ὀργῆς τοιαῦτα τετολμηκόες, ἵνα καὶ τῇ ἐτυμολογίᾳ χρήσωμαι.

Δοκεῖ καὶ καὶ τὰ Σίμωνος τοῦ πετηνοῦ, κώμης τῆς Σαμαρείας, νῦν ἐκθέσθαι, παρ᾿ οὑ καὶ τοὺς ἀκολοὺθους δείξομεν ἀφορμὰς [*](1 ἐκκριθείη ρ αὐτῆς Ρ 2 μύονται Ρ 4 Titel fehlt Ρ, aber eine Zeile frei und rote Initiale Τ (freilich dieselbe Art des Absatzes Z. 17) 13 <καὶ> We. Ἑλλήνων We. 14 < > Diels (S. 135, 1 u. V 23, 3 ἄλλοι ἄλλως τὰ αὐτὰ διηγούμενοι): ἀλλ’ ö. 16 ἐσχόλαζον oder ἐνέσχον Miller, προσέσχον ö. έχρήσαντο Paequali 17f περιειληφόσι falsch als Lesart Ρ Miller 18 τελείωσιν Bunsen, Hipp, and bis age I 2 P 350 (1 35): μείωσιν Ρ 18f ἀνοδίως Bunsen a. a. 0. 19 προσενεγκαμένοις Ρ, verb. ö. 19f τοὺς ἐλÚχους Ρ, verb. Gö. 25 Γιττηνοῦ ö.: γειττηνοῦ αus γειττινοῦ Ρ)

135
λαβόντας ἑτέροις ὁνόμασιν ὅμοια τετολμηκέναι. οὐτος ὁ Σίμων μαγείας ἔμπειρος ὣν καὶ τὰ μὲν παίξας πολλοὺς κατὰ τὴν Θρασυμήδους τέχνην, ῴ τρόπῳ ἄνωθεν έξεθέμεθα, τὰ δὲ καὶ διὰ δαιμόνων κακουργήσας, θεοποιῆσαι ἑαυτὸν ἐπεχείρησεν, ἄνθρωπος γόης καὶ μεστὸς ἀπονοίας, ὂν ἐν ταῖς Πράξεσιν οἱ ἀπόστολοι ἤλεγξαν.

οὑ πολλῷ σοφώτερον καὶ μετριώτερον ”Αφεθος ὁ Λίβυς ὀρεχθεὶς θεὸς νομιδθῆναι ἐν Λιβύῃ ἐπεχείρησεν· οὑ τὸν τὸν οὐ πολύ τι ἀπεμφαίνοντα τῆς Σίμωνος τοῦ ματαίου ἐπιθυμίας, δοκεῖ διηγήσασθαι ὄντα ἄξιον τῆς τούτου ἐπιχειρήσεως.