Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- οἰωνῶν πτερὰ πολλὰ περὶ λεχέεσσι κέχυντο·
- ἄλλα δέ οἱ συνέραπτο περὶ χροΐ, χείματος ἄλκαρ
- λευγαλέου· δὴ γάρ μιν ἐπὴν ἕλε λιμὸς ἀτερπής,
- βάλλεν ἀάσχετον ἰόν, ὅπῃ νόος ἰθύνεσκε·
- καὶ τὰ μὲν ἄρ κατέδαπτε, τὰ δὲ πτερά οἱ περίβαλλε.
- φύλλα δέ οἱ παρέκειτο, τά θʼ[*](Zimmermann’s suggested supplementum of lacuna.) ἕλκεος οὐλομένοιο
- ἀμφετίθει καθύπερθε μελαίνης ἄλκαρ ἀνίης.
- αὐαλέαι δέ οἱ ἀμφὶ κόμαι περὶ κρατὶ κέχυντο
- θηρὸς ὅπως ὀλοοῖο, τὸν ἀργαλέης δόλος ἄγρης
- μάρψῃ νυκτὸς ἰόντα θοοῦ ποδός, ὃς δʼ ὑπʼ ἀνάγκης
- τειρόμενος ποδὸς ἄκρον ἀταρτηροῖσιν ὀδοῦσι
- κόψας εἰς ἑὸν ἄντρον ἀφίκεται, ἀμφὶ δέ οἱ κῆρ
- τείρει ὁμοῦ λιμός τε καὶ ἀργαλέαι μελεδῶναι·
- ὣς τὸν ὑπὸ σπέος εὐρὺ κακὴ περιδάμνατʼ ἀνίη·
- καί οἱ πᾶν μεμάραντο δέμας, περὶ δʼ ὀστέα μοῦνον
- ῥινὸς ἔην, ὀλοὴ δὲ παρηίδας ἀμφέχυτʼ αὐχμὴ
- λευγαλέον ῥυπόωντος· ἀνιηρὸν δέ μιν ἄλγος,
- δάμνατο· κοῖλαι δʼ ἔσκον ὑπʼ ὀφρύσιν ἀνδρὸς ὀπωπαὶ
- αἰνῶς τειρομένοιο· γόος δέ μιν οὔποτʼ ἔλειπεν,
- οὕνεκά οἱ μέλαν ἕλκος, ἐς ὀστέον ἄχρις ἱκέσθαι,