Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- ἔζεεν αἷμα κελαινὸν ἐελδομένοιο μάχεσθαι.
- οὐδʼ ἄρα οἱ Τρώων τις ἐτόλμα ἐγγὺς ἱκέσθαι
- βλημένου, ἀλλʼ ἀπάνευθεν ἀφέστασαν, εὖτε λέοντος
- ἀγρόται ἐν ξυλόχοισι τεθηπότες, ὅν τε βάλῃσι
- θηρητήρ, ὁ δʼ ἄρʼ οὔτι πεπαρμένος ἦτορ ἄκοντι
- λήθεται ἠνορέης, ἀλλὴ στρέφετʼ ἄγριον ὄμμα
- σμερδαλέον βλοσυρῇσιν ὑπαὶ γενύεσσι βεβρυχώς.
- ὣς ἄρα Πηλείδαο χόλος καὶ λοίγιον ἕλκος
- θυμὸν ἄδην ὀρόθυνε· θεοῦ δέ μιν ἰὸς ἐδάμνα.
- ἀλλὰ καὶ ὣς ἀνόρουσε καὶ ἔνθορε δυσμενέεσσι
- πάλλων ὄβριμον ἔγχος· ἕλεν δʼ Ὀρυθάονα δῖον,
- Ἕκτορος ἐσθλὸν ἑταῖρον, ἔσω [*](Zimmermann, for ἀνὰ of MSS.) κροτάφοιο τυχήσας·
- οὐ γάρ οἱ κόρυς ἔσχε μακρὸν δόρυ, μαιμώωντος [*](Ludsich, for καὶ μεμαῶτος of v.)
- ἀλλὰ διʼ αὐτῆς αἶψα καὶ ὀστέου ἔνδον ἵκανεν
- ἶνας ἐς ἐγκεφάλοιο, κέδασσε [*](Zimmermann, for κέασε of MSS.) δέ οἱ θαλερὸν κῆρ.
- Ἱππόνοον δʼ ἐδάμασσε κατʼ ὀφρύος ἔγχος ἐρείσας
- ἐς θέμεθλʼ ὀφθαλμοῖο· χαμαὶ δέ οἱ ἔκπεσε γλήνη
- ἐκ βλεφάρων· ψυχὴ δὲ κατʼ Ἄϊδος ἐξεποτήθη.
- Ἀλκαθόου δʼ ἄρʼ ἔπειτα διὰ γναθμοῖο περήσας
- γλῶσσαν ὅλην ἀνέκερσεν· ὁ δʼ ἐς πέδον ἤριπε γαίης