Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀνʼ αἱματόεντα κυδοιμόν.
- ὠς δʼ ὅταν ἀγρευτῆρε κατὰ πτύχας ὑληέσσας
- οὔρεος ἠλιβάτοιο λιλαιόμενοι μέγα θήρης
- ἢ συὸς ἢ ἄρκτοιο καταντίον ἀΐσσωσι [*](Zimmermann, for ἀΐσσονσι of v.)
- κτεινέμεναι μεμαῶτες, ὁ δʼ ἀμφοτέροις ἐπορούσας
- θυμῷ μαιμώωντι βίην ἀπαμύνεται ἀνδρῶν·
- ὣς τότε καὶ Μέμνων φρόνεεν μέγα· τοὶ δέ οἱ ἄγχι
- ἤλυθον· ἀλλά μιν οὔτι κατακτανέειν ἐδύναντο
- μακρῇσιν μελίῃσιν· ἀπέπλαγχθεν δέ οἱ αἰχμαὶ
- τῆλε χροός· μάλα γάρ που ἀπέτραπεν Ἠριγένεια·
- δούρατα δʼ οὐχ ἁλίως χαμάδις πέσεν· ἀλλʼ ὁ μὲν ὦκα
- ἐμμεμαὼς κατέπεφνε Πολύμνιον υἷα Μέγητος
- Φηρεὺς ὀβριμόθυμος, ὁ δʼ ἔκτανε Λαομέδοντα
- Νέστορος ὄβριμος υἱὸς ἀδελφειοῖο χολωθείς,
- ὃν Μέμνων ἐδάϊξε κατὰ μόθον, ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ
- χερσὶν ὑπʼ ἀκαμάτῃσι λύεν παγχάλκεα τεύχη
- οὔτε βίην ἀλέγων Θρασυμήδεος οὔτε μὲν ἐσθλοῦ
- Φηρέος, οὕνεκα πολλὸν ὑπείροχος. οἱ δʼ ἅτε θῶε
- ἀμφʼ ἔλαφον βεβαῶτα μέγαν φοβέοντο λέοντα
- οὔτι πρόσω μεμαῶτες ἔτʼ ἐλθέμεν· αἰνὰ δὲ Νέστωρ