Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- καὶ νέκυς ἡμετέρῳ ἔτʼ ἰαίνεται αἵματι θυμόν·
- ὥς μʼ ὄφελον μετὰ σεῖο, φίλον τέκος, ἤματι τῷδε
- γαῖα χανοῦσα κάλυψε, πάρος σέο πότμον ἰδέσθαι.
- ὣς φαμένης ἄλληκτα κατὰ βλεφάροιιν ἔχυντο
- δάκρυα· λευγαλέον γὰρ ἔχεν μετὰ πένθεσι πένθος.
- οἱ δʼ ὅτʼ ἔβαν ποτὶ τύμβον Ἀχιλλῆος ζαθέοιο,
- δὴ τότε οἱ φίλος υἱὸς ἐρυσσάμενος θοὸν ἆορ
- σκαιῇ μὲν κούρην κατερήτυε, δεξιτερῇ δὲ
- τύμβῳ ἐπιψαύων τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε·
- κλῦθι, πάτερ, σέο παιδὸς ἐπευχομένοιο καὶ ἄλλων
- Ἀργείων, μηδʼ ἧμιν ἔτʼ ἀργαλέως χαλέπαινε·
- ἤδη γάρ τοι πάντα τελέσσομεν, ὅσσα μενοινᾷς
- σῇσιν ἐνὶ πραπίδεσσι· σὺ δʼ ἵλαος ἄμμι γένοιο
- τεύξας εὐχομένοισι θοῶς θυμηδέα νόστον.
- ὣς εἰπὼν κούρης διὰ λοίγιον ἤλασεν ἆορ
- λευκανίης· τὴν δʼ αἶψα λίπεν πολυήρατος αἰὼν
- οἰκτρὸν ἀνοιμώξασαν ἐφʼ ὑστατίῃ βιότοιο·
- καί ῥʼ ἡ μὲν πρηνὴς χαμάδις πέσε· τῆς δʼ ὑπὸ δειρῇ
- φοινίχθη περὶ πάντα, χιὼν ὥς, ἥ τʼ ἐν ὄρεσσιν
- ἥ συὸς ἢ ἄρκτοιο κατουταμένης ὑπʼ ἄκοντι