Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- εὖτε γὰρ ὕπνος ἔρυκεν ἀνὰ πτόλιν ἄλλοθεν ἄλλον
- οἴνῳ ἀναπλήθοντας ἀπειρεσίῳ καὶ ἐδωδῇ,
- δὴ τότʼ ἄρʼ αἰθαλόεντα Σίνων ἀνὰ πυρσὸν ἄειρε
- δεικνὺς Ἀργείοισι πυρὸς σέλας. ἀμφὶ δέ οἱ κῆρ
- ἄσπετα πορφύρεσκε κατὰ φρένα, μή μιν ἴδωνται
- Τρῶες ἐϋσθενέες, τάχα δʼ ἀμφαδὰ πάντα γένηται·
- ἀλλʼ οἱ μὲν λεχέεσι πανύστατον ὕπνον ἴαυον
- πολλῷ ὑπʼ ἀκρήτῳ βεβαρηότες· οἱ δʼ ἐσιδόντες
- ἐκ Τενέδου νήεσσιν ἐπὶ πλόον ἐντύνοντο.
- αὐτὸς δʼ ἄγχʼ ἵπποιο Σίνων κίεν· ἦκα δʼ ἄϋσεν,
- ἦκα μάκʼ, ὡς μήπου τις ἐνὶ Τρώεσσι πύθηται,
- ἀλλʼ οἶοι Δαναῶν ἡγήτορες, ὧν ἀπὸ νόσφιν
- ὕπνος ἄδην πεπότητο λιλαιομένων πονέεσθαι.
- οἵ ῥά οἱ ἔνδον ἐόντες ἐπέκλυον, ἐς δʼ Ὀδυσῆα
- πάντες ἐπʼ οὔατʼ ἔνευσαν· ὁ δέ σφεας ὀτρύνεσκεν
- ἦκα καὶ ἀτρεμέως ἐκβήμεναι· οἱ δʼ ἐπίθοντο
- ἐς μόθον ὀτρύνοντι, καὶ ἐξ ἵπποιο χαμᾶζε
- ὥρμαινον προνέεσθαι· ὁ δʼ ἰδρείῃσιν ἔρυκε
- πάντας ἅμʼ ἐσσυμένους· αὐτὸς δʼ ἄρα χερσὶ θοῇσιν
- ἵππου δουρατέοιο μάλʼ ἀτρέμας ἔνθα καὶ ἔνθα