Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- Αἰνείας δʼ ἐδάμασσε βαλὼν ὑπὲρ ἰξύα δουρὶ
- Αἰθαλίδην· αἰχμὴ δὲ παρʼ ὀμφαλὸν ἐξεπέρησεν
- ἔγκατʼ ἐφελκομένη· ὁ δʼ ἄρʼ ἐν κονίῃσι τανύσθη
- συμμάρψας χείρεσσιν ὁμῶς χολάδεσσιν ἀκωκὴν
- δεινὰ μάλα στενάχων, γαίῃ δʼ ἐνέρεισεν ὀδόντας
- βεβρυχώς· ψυχὴ δὲ καὶ ἄλγεα κάλλιπον ἄνδρα.
- Ἀργεῖοι δὲ βόεσσιν ἐοικότες ἐπτοίηντο,
- οὕς τʼ ἄμοτον μεμαῶτας ὑπὸ ζεύγλῃ καὶ ἀρότρῳ
- τύψῃ ὑπὸ λαπάρην ταναοῖς ὑπὸ χείλεσιν οἶστρος
- αἵματος ἱέμενος, τοὶ δʼ ἄσπετον ἀσχαλόωντες
- ἔργου ἑκὰς φεύγουσιν, ἐπὶ σφίσι δʼ ἄχνυται ἀνὴρ
- ἀμφότερον [*](Zimmermann, ex P, for ἀμφʼ ἄροτρον of v.) πονέων τε πόνον, τρομέων τʼ ἐπὶ βουσί,
- μὴ δή που κατόπισθεν ἐπαΐσσοντος ἀρότρου
- κέρσῃ νεῦρα σίδηρος ἀμείλιχος ἐν ποσὶ κύρσας·
- ὣς Δαναοὶ φοβέοντο· περὶ σφίσι δʼ ἄχνυτο θυμὸν
- υἱὸς Ἀχιλλῆος· μέγα δʼ ἴαχε λαὸν ἐέργων·
- ἆ δειλοί, τί φέβεσθε ἐοικότες οὐτιδανοῖσι
- ψήρεσιν, οὕς τʼ ἐφόβησεν ἰὼν κατεναντία κίρκος;
- ἀλλʼ ἄγε θέσθʼ ἔνι θυμόν, ἐπεὶ πολὺ λώιόν ἐστι
- τεθνάμεν ἐν πολέμῳ ἢ ἀνάλκιδα φύζαν ἑλέσθαι.