Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- παντοίοις ἀκέεσσιν, ἐπεί ῥά οἱ αἴσιμον ἦεν
- Οἰνώνης ὑπὸ χερσὶ μόρον καὶ κῆρας ἀλύξαι,
- ἢν ἐθέλῃ· ὁ δʼ ἄρʼ αἶψα θεοπροπίῃσι πιθήσας
- ἤιεν οὐκ ἐθέλων· ὀλοὴ δέ μιν ἦγεν ἀνάγκη
- κουριδίης εἰς ὦπα· λυγροί γε μὲν ἀντιόωντες
- κὰκ κορυφῆς ὄρνιθες ἀΰτεον, οἱ δʼ ἀνὰ χεῖρα
- σκαιὴν ἀΐσσοντες· ὁ δέ σφεας ἄλλοτε μέν που
- δείδιεν εἰσορόων, ὁτὲ δʼ ἀκράαντα πέτεσθαι
- ἔλπετο· τοὶ δέ οἱ αἰνὸν ὑπʼ ἄλγεσι φαῖνον ὄλεθρον.
- ἷξε δʼ ἐς Οἰνώνην ἐρικυδέα· τὸν δʼ ἐσιδοῦσαι
- ἀμφίπολοι θάμβησαν ἀολλέες ἠλὲ δαὶ αὐτὴ
- Οἰνώνη· ὁ δʼ ἄρʼ αἶψα πέσεν παρὰ ποσσὶ γυναικὸς,
- λυγρῇ ὑπʼ ὠτειλῇ δεδμημένος, ἥ οἱ ἄεξεν
- ἀμφὶ μέλαινʼ ἐφύπερθε καὶ ἔνδοθι μέχρις ἱκέσθαι
- μυελὸν ἐς λιπόωντα διʼ ὀστέου, οὕνεκα νηδὺν
- φάρμακον αἰνὸν ἔπυθε κατʼ οὐτάμενον χρόα φωτός.
- τείρετο δὲ στυγερῇ βεβολημένος ἦτορ ἀνίῃ·
- ὡς δʼ ὅτε τις νούσῳ τε καὶ ἀργαλέῃ μέγα δίψῃ
- αἰθόμενος κραδίην ἀδινὸν κέαρ αὐαίνηται,
- ὅν τε περιζείουσα χολὴ φλέγει, ἀμφὶ δὲ νωθὴς