Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- τὴν αὐτὴν ἱκέτευεν ἰδεῖν πάλιν ὄψιν ὀνείρου,
- δάσμα γάμου ποθέων ἀπατήλιον. ἄγχι δὲ μύρτου
- πολλάκι Βάκχος ἴαυε, καὶ οὐ γαμίου τύχεν ὕπνου.
- ἀλλὰ πόνον γλυκὺν εἶχε, ποθοβλήτῳ δὲ καὶ αὐτὸς
- λυσιμελὴς Διόνυσος ἐλύετο γυῖα μερίμνῃ.
- καὶ Βερόης γενετῆρι συνέμπορος, υἱέι Μύρρης,
- θηροσύνην ἀνέφηνεν· ἀκοντιστῆρι δὲ θύρσῳ
- στικτὰ νεοσφαγέων ὑπεδύσατο δέρματα νεβρῶν,
- λάθριος εἰς Βερόην δεδοκημένος· ἱσταμένου δὲ
- παρθένος ἄστατον ὄμμα φυλασσομένη Διονύσου
- φάρεϊ μαρμαίρουσαν ἑὴν ἔκρυψε παρειήν.
- καὶ πλέον ἔφλεγε Βάκχον, ὅτι δρηστῆρες Ἐρώτων
- αἰδομένας ἔτι μᾶλλον ὀπιπεύουσι γυναῖκας,
- καὶ πλέον ἱμείρουσι καλυπτομένοιο προσώπου.
- καί ποτε μουνωθεῖσαν Ἀδώνιδος ἄζυγα κούρην
- ἀθρήσας σχεδὸν ἦλθε, καὶ ἀνδρομέης ἀπὸ μορφῆς
- εἶδος ἑὸν μετάμειψε, καὶ ὡς θεὸς ἵστατο κούρῃ·
- καί οἱ ἑὸν γένος εἶπε καὶ οὔνομα, καὶ φόνον Ἰνδῶν,
- καὶ χορὸν ἀμπελόεντα, καὶ ἡδυπότου χύσιν οἴνου,
- ὅττί μιν ἀνδράσιν εὗρε· φιλοστόργῳ δὲ μενοινῇ