Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- ἀμφὶ γάμου τινὰ μῦθον ἀσημάντῳ φάτο φωνῇ·
- Εἰμὶ τεοῦ Λιβάνοιο γεωμόρος· ἥν ἐθελήσῃς,
- ἀρδεύω σέο γαῖαν, ἐγὼ σέο καρπὸν ἀέξω.
- ὡράων πισύρων νοέω δρόμον· ἱσταμένην δὲ
- νύσσαν ὀπιπεύων φθινοπωρίδα τοῦτο βοήσω·
- Σ̔κορπίος ἀντέλλει βιοτήσιος, ἔστι δὲ κῆρυξ
- αὔλακος εὐκάρποιο· βόας ζεύξωμεν ἀρότρῳ.
- Πληιάδες δύνουσι· πότε [*](δύνουσί ποτε Rose, δύνουσι: πότε add.) σπείρωμεν ἀρούρας;
- αὔλακες ὠδίνουσιν, ὅτε δρόσος εἰς χθόνα πίπτει
- αὐομένην Φαέθοντι.ʼ καὶ Ἀρκάδος ἐγγὺς Ἁμάξης
- χείματος ὀμβρήσαντος ἰδὼν Ἀρκτοῦρον ἐνίψω·
- ʽδιψαλέη ποτὲ γαῖα Διὸς νυμφεύεται ὄμβρῳ.ʼ
- εἴαρος ἀντέλλοντος ἑώιος εἰς σὲ βοήσω·
- ʼἄνθεα σεῖο τέθηλε· πότε κρίνα καὶ ῥόδα τίλλω;
- ἠνίδε, πῶς ὑάκινθος ἐπέτρεχε γείτονι μύρτῳ,
- πῶς γελάᾳ νάρκισσος ἐπιθρῴσκων ἀνεμώνῃ.ʼ
- καὶ σταφυλὴν ὁρόων θέρεος παρεόντος ἐνίψω·
- ʽἁ̓́μπελος ἡβώουσα πεπαίνεται ἄμμορος ἅρπης·
- παρθένε, σύγγονος ἦλθε· πότε τρυγόωμεν ὀπώρην;
- σὸς στάχυς ἠέξητο καὶ ἀμητοῖο χατίζει·