Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- ἀτρεκὲς Ἀσσυρίης ἀπὸ πατρίδος αἷμα κομίζει,
- ἧχι ῥόος χαρίεντος Ἀδώνιδος· ἱμερόεις γὰρ
- ἐκ Λιβάνου νέος οὗτος, ὅπῃ Κυθέρεια χορεύει.
- ἤλιτον· οὐ τάχα Κάδμον ἐπιχθονίη τέκε γαστήρ,
- ἀλλὰ Διὸς γένος ἔσχεν, ἑὴν δʼ ἐψεύσατο φύτλην.
- οἶδα, πόθεν νέος οὗτος Ὀλύμπιος· εἴ ποτε Μαίῃ
- σύγγονον Ἠλέκτρην Τιτήνιος ἤροσεν Ἄτλας,
- Ἁρμονίῃ πόσις ἦλθεν ἀνεψιὸς ἄπτερος Ἑρμῆς,
- οὐδὲ μάτην Καδμῖλος ἀείδεται· οὐρανίην γὰρ
- μορφὴν μοῦνον ἄμειψε καὶ εἰσέτι Κάδμος ἀκούει.
- εἰ δὲ πέλει θεὸς ἄλλος ἔχων βροτοειδέα μορφήν,
- Ἠμαθίων τάχα Φοῖβον ἑῷ ξείνισσε μελάθρῳ.
- παρθένε πασιμέλουσα, μακαρτέρη ἐσσὶ τεκούσης
- εἰς πόθον, εἰς ὑμέναιον Ὀλύμπιον· ἆ μέγα θαῦμα,
- λάθριος Ἠλέκτρην νυμφεύσατο μητίετα Ζεύς,
- ἀμφαδὸν Ἁρμονίην μνηστεύεται αὐτὸς Ἀπόλλων·
- ὀλβίη, ἣν ἐπόθησεν ἑκηβόλος· αἴθε καὶ αὐτῆς
- Πεισινόης σπεύσειεν ἔχειν ὑμέναιον Ἀπόλλων·
- οὐ μὲν ἐγώ ποτε Φοῖβον ἀναίνομαι, οἷά τε Δάφνη,
- οὐ νόον Ἁρμονίης μιμήσομαι· ἀλλὰ λιποῦσα