Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- ὤμοσε καὶ κατὰ νύκτας ἔχειν ἄγρυπνον ὀπωπήν,
- ὤμοσε μὴ γλυκὺν ὕπνον ἐν οὔρεσιν ἄλλον ἰαύειν.
- καὶ σκύλακας νεμέσησε φυλάκτορας, ὅττι καὶ αὐτοὶ
- οὐ τότε θωρήσσοντο γυναιμανέοντι Λυαίῳ.
- δίζετο δʼ ἀγχονίοιο μετάρσιον ἄλκαρ ὀλέθρου
- θλιβομένη σφιγκτῆρι περίπλοκον αὐχένα δεσμῷ,
- μῶμον ἀλευομένη φιλοκέρτομον ἥλικος ἥβης.
- ἀρχαίην δʼ ἀέκουσα λίπεν θηροτρόφον ὕλην,
- αἰδομένη μετὰ λέκτρα φανήμεναι ἰοχεαίρῃ.
- καὶ ζαθέης ῥαθάμιγγι γονῆς πλησθεῖσα Λυαίου
- γαστέρι φόρτον ἄειρε· τελειομένης δὲ λοχείης
- θῆλυν ἐμαιώσαντο τόκον ζωθαλπέες Ὧραι,
- καὶ δρόμον ἐννεάκυκλον ἐπτστώσαντο Σελήνης·
- ἐκ δὲ γάμου Βρομίοιο θεόσσυτος ἤνθεε κούρη,
- ἣν Τελετὴν ὀνόμηνεν ἀεὶ χαίρουσαν ἑορταῖς.
- κούρην νυκτιχόρευτον, ἐφεσπομένην Διονύσῳ,
- τερπομένην κροτάλοισι καὶ ἀμφιπλῆγι βοείῃ.
- καὶ πόλιν εὐλάιγγα φιλακρήτῳ παρὰ λίμνῃ
- τεῦξε θεὸς Νίκαιαν, ἐπώνυμον ἣν ἀπὸ νύμφης
- Ἀστακίης ἐκάλεσσε καὶ Ἰνδοφόνον μετὰ νίκην.